ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΣΤΟ ΜΑΝΙΑΚΙ !!
Επέζησε ακρωτηριασμένος και στα δύο πόδια
Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε καμία αυθεντική πηγή ,καμία μαρτυρία αυτόπτου μάρτυρα για την μάχη στο Μανιάκι. Ένα κείμενο του πολεμιστή του Μανιακίου Μ.Σταυριανόπουλου που επέζησε αν και τραυματισμένος σοβαρά ,τον νόμισαν για νεκρό , γιατί ήταν σκεπασμένος με τα πτώματα των συμπολεμιστών του και έζησε έως το 1896 χάθηκε δυστυχώς.
Σε αναφορές που έγιναν αργότερα από οπλαρχηγούς ,πολλοί ισχυρίζονταν ότι έλαβαν μέρος και ότι σώθηκαν από θαύμα αλλά οι ισχυρισμοί τους δεν ήταν αληθινοί .Οι ισχυρισμοί έγιναν μόνο γιατί η συμμετοχή σε αυτή την μάχη ήταν τίτλοι τιμής και δόξας για όσους κονταροκτυπήθηκαν με τις ορδές του Ιμπραήμ.
Από το Μανιάκι είναι ιστορικά βέβαιο ότι σώθηκαν κάποιοι που έφυγαν λίγο πρίν αρχίσει η μάχη και μάλιστα αρκετοί οπλαρχηγοί.
Για να μετριάσουν τις εντυπώσεις που δημιούργησε η λιποταξία τους ,αργότερα διέδιδαν ότι έλαβαν μέρος ,και έδιναν φανταστικές περιγραφές .
Στα Γενικά Αρχεία του Κράτους ,υπάρχει μία αναφορά αγωνιστή από την Κυπαρισσία που υπογράφει με το ψευδώνυμο Κυπαρίσσιος την οποία υποβάλλει στον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και με την οποία ζητούσε υλική βοήθεια για να ζήσει την οικογένεια του , η οποία ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση.
Η αναφορά είναι ολιγόλογη αλλά πολύ περιγραφική και είχε συνταχθεί από κάποιον που γνώριζε ανάγνωση και γραφή.
Θεωρείται έγκυρη γιατί γράφθηκε βάσει αφηγήσεως του ακρωτηριασμένου αγωνιστή που χωρίς πόδια έφθασε στο Πόρο για να την επιδώσει.
Η Αναφορά έχει ως εξής.
Εξοχώτατε Κυβερνήτα της Ελλάδος
Ίδετε την αθλιότητα εις την οποία κατήντησα διά την πατρίδα.Αφού επολέμησα εις διάφορα μέρη της Πελοποννήσου με τα στρατεύματα τα Αρκάδια έτη πέντε ,τέλος ευρέθην και εις την μάχην την γενομένην ανά μέσον Σαπρίκης και Μανιάκης ομόρων χωρίων Αρκαδίας και Νεοκάστρου ,έν ή έπεσεν ο αοίδημος Γρηγόριος Δικαίος ο Φλέσσας. Έν ώ Κυβερνήτα είμεθα τρείς χιλιάδες τον αριθμόν εις την θέσιν εκείνην ,Έλληνες οι περισσότεροι ,ιδόντες το σμήνος των πολεμίων έφυγον, εμείναμεν επτακόσιοι περίπου στρατιώται ,διήρκεσε δε η μάχη ώρας δέκα.
Έκ των επτακοσίων δε, μόλις εύρον οι πολέμιοι εξήκοντα ζωντανούς μέν, αλλά πληγωμένους απήγον εις το Νεόκαστρον, ένθα όσους έκ των εξήκοντα εγνώρισαν ότι ήσαν εκ των εν Ναυαρίνοις ηττηθέντων ,τούτους ακρωτηρίασαν κατά διάφορα μέλη.
Ηκρωτηρίασαν δε και εμέ κατά τους πόδας και τρόπω άσπλαχνο,ως ο μάγειρος όταν κόπτη το κρέας αλύπως όταν θέλη να κάμη λεπτόν ψητόν.Και έκτοτε άχρι του εμπρησμού του εχθρικού στόλου περιφερόμην εις Νεόκαστρον ένθα κακείτε ελεεινώς.
Αφανισθέντος δε του στόλου έγινε σύγχυσις ,'ελαβα καιρόν και έφυγα με αυτά τα ποδάρια .Διασωθείς δε εύρον τρία μου τέκνα αιχμαλωτισμένα ,και τα άλλα εις αθλίαν κατάστασιν ,ώστε οι άθλιοι παρ΄ αθλιωτάτου προσδοκώσι κηδεμονίαν.Εις τοιαύτην λοιπόν κατάστασιν ευρισκόμενος προτρέχω προς Σε ,τον κοινόν πατέρα ,όστις ενεμπιστεύθης την ολικήν παρακαταθήκην του Έθνους ,να δείξης προς την ταλαίπωρον οικογενειά μου την πατρική σου κηδεμονία ,ήτις παρ΄αξίαν στερουμένη του επιούσιου άρτου επαιτεί.
Υποσημειούμαι δε με σέβας τα΄οφειλόμενον
Τη 5 Μαρτίου 1828 Ο Ευπειθής και τεθλιμμένος πολίτης
Εν Πόρω Γιόργης Αρκαδινός
( Γ.Α.Κ. Γεν.Γραμμ. φακ. 25 )
Πηγή : metamorphosis.blogdrive.com
Επέζησε ακρωτηριασμένος και στα δύο πόδια
Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε καμία αυθεντική πηγή ,καμία μαρτυρία αυτόπτου μάρτυρα για την μάχη στο Μανιάκι. Ένα κείμενο του πολεμιστή του Μανιακίου Μ.Σταυριανόπουλου που επέζησε αν και τραυματισμένος σοβαρά ,τον νόμισαν για νεκρό , γιατί ήταν σκεπασμένος με τα πτώματα των συμπολεμιστών του και έζησε έως το 1896 χάθηκε δυστυχώς.
Σε αναφορές που έγιναν αργότερα από οπλαρχηγούς ,πολλοί ισχυρίζονταν ότι έλαβαν μέρος και ότι σώθηκαν από θαύμα αλλά οι ισχυρισμοί τους δεν ήταν αληθινοί .Οι ισχυρισμοί έγιναν μόνο γιατί η συμμετοχή σε αυτή την μάχη ήταν τίτλοι τιμής και δόξας για όσους κονταροκτυπήθηκαν με τις ορδές του Ιμπραήμ.
Από το Μανιάκι είναι ιστορικά βέβαιο ότι σώθηκαν κάποιοι που έφυγαν λίγο πρίν αρχίσει η μάχη και μάλιστα αρκετοί οπλαρχηγοί.
Για να μετριάσουν τις εντυπώσεις που δημιούργησε η λιποταξία τους ,αργότερα διέδιδαν ότι έλαβαν μέρος ,και έδιναν φανταστικές περιγραφές .
Στα Γενικά Αρχεία του Κράτους ,υπάρχει μία αναφορά αγωνιστή από την Κυπαρισσία που υπογράφει με το ψευδώνυμο Κυπαρίσσιος την οποία υποβάλλει στον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και με την οποία ζητούσε υλική βοήθεια για να ζήσει την οικογένεια του , η οποία ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση.
Η αναφορά είναι ολιγόλογη αλλά πολύ περιγραφική και είχε συνταχθεί από κάποιον που γνώριζε ανάγνωση και γραφή.
Θεωρείται έγκυρη γιατί γράφθηκε βάσει αφηγήσεως του ακρωτηριασμένου αγωνιστή που χωρίς πόδια έφθασε στο Πόρο για να την επιδώσει.
Η Αναφορά έχει ως εξής.
Εξοχώτατε Κυβερνήτα της Ελλάδος
Ίδετε την αθλιότητα εις την οποία κατήντησα διά την πατρίδα.Αφού επολέμησα εις διάφορα μέρη της Πελοποννήσου με τα στρατεύματα τα Αρκάδια έτη πέντε ,τέλος ευρέθην και εις την μάχην την γενομένην ανά μέσον Σαπρίκης και Μανιάκης ομόρων χωρίων Αρκαδίας και Νεοκάστρου ,έν ή έπεσεν ο αοίδημος Γρηγόριος Δικαίος ο Φλέσσας. Έν ώ Κυβερνήτα είμεθα τρείς χιλιάδες τον αριθμόν εις την θέσιν εκείνην ,Έλληνες οι περισσότεροι ,ιδόντες το σμήνος των πολεμίων έφυγον, εμείναμεν επτακόσιοι περίπου στρατιώται ,διήρκεσε δε η μάχη ώρας δέκα.
Έκ των επτακοσίων δε, μόλις εύρον οι πολέμιοι εξήκοντα ζωντανούς μέν, αλλά πληγωμένους απήγον εις το Νεόκαστρον, ένθα όσους έκ των εξήκοντα εγνώρισαν ότι ήσαν εκ των εν Ναυαρίνοις ηττηθέντων ,τούτους ακρωτηρίασαν κατά διάφορα μέλη.
Ηκρωτηρίασαν δε και εμέ κατά τους πόδας και τρόπω άσπλαχνο,ως ο μάγειρος όταν κόπτη το κρέας αλύπως όταν θέλη να κάμη λεπτόν ψητόν.Και έκτοτε άχρι του εμπρησμού του εχθρικού στόλου περιφερόμην εις Νεόκαστρον ένθα κακείτε ελεεινώς.
Αφανισθέντος δε του στόλου έγινε σύγχυσις ,'ελαβα καιρόν και έφυγα με αυτά τα ποδάρια .Διασωθείς δε εύρον τρία μου τέκνα αιχμαλωτισμένα ,και τα άλλα εις αθλίαν κατάστασιν ,ώστε οι άθλιοι παρ΄ αθλιωτάτου προσδοκώσι κηδεμονίαν.Εις τοιαύτην λοιπόν κατάστασιν ευρισκόμενος προτρέχω προς Σε ,τον κοινόν πατέρα ,όστις ενεμπιστεύθης την ολικήν παρακαταθήκην του Έθνους ,να δείξης προς την ταλαίπωρον οικογενειά μου την πατρική σου κηδεμονία ,ήτις παρ΄αξίαν στερουμένη του επιούσιου άρτου επαιτεί.
Υποσημειούμαι δε με σέβας τα΄οφειλόμενον
Τη 5 Μαρτίου 1828 Ο Ευπειθής και τεθλιμμένος πολίτης
Εν Πόρω Γιόργης Αρκαδινός
( Γ.Α.Κ. Γεν.Γραμμ. φακ. 25 )
Πηγή : metamorphosis.blogdrive.com
