Γράφει: Ο Αντώνης. Α. Αντωνόπουλος
Δημοσιογράφος ΕΣΗΕΑ
Α΄ Αντιπρόεδρος Π.Σ.Α.Τ
Δεν έκανα λάθος στο καπέλο του τίτλου
μη νομίζεται ,ο Φερνάντο Σάντος έχασε το ματς της εθνικής μας από τους
Κολομβιανούς, και φυσικά θα σας το αιτιολογήσω.
Γνωρίζαμε εμείς, αλλά και οι …πέτρες
το αγωνιστικό στίγμα της Κολομβίας. Το γράφαμε και το ξαναγράφαμε. Είναι μια
ομάδα που παίζει άμυνα ζώνης, έχει… σημαία την κατοχή(Και χάσαμε 3-0 με την
Κολομβία να εχει 44% κατοχή και την Ελλάδα 56%!!!), και πιέζει από τα πλάγια
για να σου κάνει την ζημιά. Και τι είδαμε; Γκουτιέρες, Ροντρίγκες και Κουαρδάδο
να κάνουν πάρτι στον άξονα και την επίθεση ,και από την δεξιά πλευρά επίθεσης
της Κολομβίας να υπάρχει διάδρομος ελεύθερος και μεγαλύτερος και του
αεροδρομίου. Και πώς να μην στεναχωρηθείς όταν δίνεις το δικαίωμα στους
Κολομβιανούς να φέρνουν το πρώτο αστείο γκολ (5΄)από τα …αποδυτήρια; Ο
Κατσουράνης ήταν σε άλλο γήπεδο, και η τρύπα στο κέντρο ήταν σαν την μεσόγειο
θάλασσα, παρέα με τον Γκέκα που σε άδειο τέρμα σημάδεψε το δοκάρι, και ο Κονέ
με τον Μανιάτη να λειτουργούν μετά το 23΄του
αγώνα Τα που συνήλθαν ,αντέδρασαν, και ψάχτηκαν στην περιοχή των Κολομβιανών,
χωρίς καθαρό μυαλό και αποτέλεσμα. Τι μπορεί να είπε στο ημίχρονο στα
αποδυτήρια ο Σάντος και στην επαναφορά υπήρχε σχεδόν η ίδια εικόνα του
ξεκινήματος; Γιατί να μην αναρωτηθώ λοιπόν, ο φευγάτος ήδη από την Εθνική ομάδα
Φερνάντο Σάντος με ποιο σκεπτικό δεν ξεκίνησε από την αρχή τον Φετφατζίδη και
τον Μήτρογλου; Παίζεις το πρώτο και καθοριστικό παιχνίδι σου στο παγκόσμιο
Κύπελλο, δεν παίζεις προκριματικά με την Λετονία.
Ο φορμαρισμένος Φετφατζίδης
,που έκανε μόλις μπήκε τον Αργεντινό προπονητή της Κολομβίας Πέκερμαν να πανικοβληθεί
και να σηκώσει πέντε παίκτες για προθέρμανση, θα κρατούσε μπάλα στον άξονα ,θα
δημιουργούσε φάσεις, θα απασχολούσε αντιπάλους, και μπορεί να σκόραρε. Τα ίδια
όπως ξέρουμε ισχύουν και για τον Μήτρογλου.
Τους βάζεις όταν στην ουσία έχεις
χάσει το ματς. Η φοβική διαχείριση του ματς από τον Σάντος και η έλλειψη
ψυχολογικής προετοιμασίας έδωσαν το δικαίωμα στους Κολομβιανούς που έδειξαν
λιγότερα από αυτά που είχαμε εκτιμήσει ότι θα έδειχναν, πανηγυρίζουν έναν
ανέλπιστο θρίαμβο που φυσικά και δεν άξιζαν. Οι Έλληνες διεθνείς έδειξαν ότι άξιζαν
καλύτερης τύχης, μόνο που με καθυστέρηση και στο Α και στο Β΄ ημίχρονο το
διεκδίκησαν άναρχα και υποτάχτηκαν στις διαπιστωμένες αδυναμίες μας, και σε μια
νοοτροπία του συντηρητικού παιχνιδιού με απώτερο σκοπό την «Κλοπή» του ματς, που
όπως φάνηκε στις απαιτήσεις ενός παγκοσμίου Κυπέλλου είναι λανθασμένη. Και όταν
ο προπονητής φοβάται το ματς η ομάδα το χάνει. Με την Κολομβία παίζαμε. που
ήταν όντως στα μέτρα μας. Τι θα γινόταν άραγε αν παίζαμε με την Βραζιλία, την
Αργεντινή η την Ολλανδία;
Ας τον σκουντήξει κάποιος εκεί στην
Βραζιλία, γιατί είναι κρίμα πολύ περισσότερο για τα νεότερα παιδιά της εθνικής
ομάδας, που και μέλλον έχουν και δυνατότητες να περάσουν στους «16»αρκεί να το
πιστέψουν. Πρώτα για τα ονόματα τους και τον κόπο τους και μετά για όλους εμάς,
που βεβαίως δεν αγαπούμε λιγότερο την εθνική μας ομάδα.
