Με ανάρτηση στην προσωπική σελίδα του στο «Facebook», ο
δημοσιογράφος Δημήτρης Τάκης περιέγραψε το διαγραφόμενο τέλος για το
Mega.
Η ανάρτηση, έχει ως εξής:
“Μάλλον το ταξίδι φτάνει στο τέλος του. Ίσως το τέλος να είναι απότομο, άδοξο ή άδικο. Αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει το τέλος γι ´αυτό και η ουσία είναι στο ταξίδι. Και το ταξίδι ήταν ωραίο, πολύ ωραίο, γιατί έγινε με το καλύτερο καράβι. Τι και αν τους τελευταίους μήνες έμπαζε νερά και τα αμπάρια ήταν άδεια; Αυτό δεν ακυρώνει το γεγονός ότι ήταν το καλύτερο καράβι. Και είμαι περήφανος που αυτό το ταξίδι το έκανα με αυτό το καράβι. Όπως είμαι για όσους ταξιδέψαμε μαζί, περήφανος για τους καπετάνιους του καραβιού, αλλά και γι ´ αυτούς που το δημιούργησαν! Γιατί αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα είχε δημιουργηθεί και κυρίως δεν θα είχε την ποιότητα και τα υλικά που είχε.
Δεν μου αρέσει ο ρόλος του πατροκτόνου και δεν ταιριάζει και στην προσωπική μου ηθική. Άλλωστε υπάρχουν παιδιά που τους αποκληρώνουν οι γονείς αλλά εκείνα τους αγαπάνε μέχρι τέλους, υπάρχουν και άλλα που οι γονείς τους δίνουν τα πάντα και εκείνα τους πάνε στα δικαστήρια για να τους πάρουν και τα υπόλοιπα. Διαλέγω συνειδητά την πρώτη κατηγορία.
Είμαι και θα είμαι πάντα περήφανος για το Μέγκα. Είμαι περήφανος για όσους ταξιδέψαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι περήφανος για ότι έμαθα και έκανα όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι περήφανος και για τους σημαντικούς ανθρώπους που ίδρυσαν το Μέγκα.
Ποτέ για μένα δεν πρόκειται οι 5 μήνες να βαρύνουν παραπάνω στη ζυγαριά από τα 18 υπέροχα χρόνια που περάσαμε όλοι μαζί.
Μάλλον το ταξίδι φτάνει στο τέλος του.
Η ανάρτηση, έχει ως εξής:
“Μάλλον το ταξίδι φτάνει στο τέλος του. Ίσως το τέλος να είναι απότομο, άδοξο ή άδικο. Αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει το τέλος γι ´αυτό και η ουσία είναι στο ταξίδι. Και το ταξίδι ήταν ωραίο, πολύ ωραίο, γιατί έγινε με το καλύτερο καράβι. Τι και αν τους τελευταίους μήνες έμπαζε νερά και τα αμπάρια ήταν άδεια; Αυτό δεν ακυρώνει το γεγονός ότι ήταν το καλύτερο καράβι. Και είμαι περήφανος που αυτό το ταξίδι το έκανα με αυτό το καράβι. Όπως είμαι για όσους ταξιδέψαμε μαζί, περήφανος για τους καπετάνιους του καραβιού, αλλά και γι ´ αυτούς που το δημιούργησαν! Γιατί αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα είχε δημιουργηθεί και κυρίως δεν θα είχε την ποιότητα και τα υλικά που είχε.
Δεν μου αρέσει ο ρόλος του πατροκτόνου και δεν ταιριάζει και στην προσωπική μου ηθική. Άλλωστε υπάρχουν παιδιά που τους αποκληρώνουν οι γονείς αλλά εκείνα τους αγαπάνε μέχρι τέλους, υπάρχουν και άλλα που οι γονείς τους δίνουν τα πάντα και εκείνα τους πάνε στα δικαστήρια για να τους πάρουν και τα υπόλοιπα. Διαλέγω συνειδητά την πρώτη κατηγορία.
Είμαι και θα είμαι πάντα περήφανος για το Μέγκα. Είμαι περήφανος για όσους ταξιδέψαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι περήφανος για ότι έμαθα και έκανα όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι περήφανος και για τους σημαντικούς ανθρώπους που ίδρυσαν το Μέγκα.
Ποτέ για μένα δεν πρόκειται οι 5 μήνες να βαρύνουν παραπάνω στη ζυγαριά από τα 18 υπέροχα χρόνια που περάσαμε όλοι μαζί.
Μάλλον το ταξίδι φτάνει στο τέλος του.
Αλλά θα μείνω στο καράβι μέχρι την τελευταία στιγμή του».
