Η ανακάλυψη αυτή προσφέρει μία νέα ελπίδα για την επεξεργασία πιο αποτελεσματικών θεραπειών και προλέγει τον τρόπο με τον οποίο οι ασθενείς θα αντιδράσουν σε αυτή τη αυτοάνοση εκφυλιστική ασθένεια.
"Είναι πιθανό πως η ταυτοποίηση των γονιδιών αυτών μπορεί να παράσχει τον πρώτο σημαντικό δείκτη που εξηγεί γιατί ορισμένοι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι καλά και άλλοι όχι", εξήγησε ο συγγραφέας της μελέτης Άλαν Μπίμπερ, ειδικός στις νευρολογικές επιστήμες στην κλινική Μάγιο της Μινεσότα (βόρειες ΗΠΑ).
Η ομάδα του Άλαν Μπίμπερ μελέτησε ποντίκια που είχαν προσβληθεί από μία χρόνια μορφή μιας εξελικτικής ασθένειας παρόμοιας με τη σκλήρυνση κατά πλάκας και χαρτογράφησαν τα γονίδια εκείνων που αποκατέστησαν αυτόματα τις βλάβες οι οποίες είχαν προκληθεί από την ασθένεια.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν δύο καθοριστικούς γενετικούς παράγοντες σε αυτή τη θετική εξέλιξη.
Η μελέτη τους παρουσιάστηκε στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη θεραπεία και την έρευνα στη σκλήρυνση κατά πλάκας στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας.