Εκατοντάδες άνθρωποι, με ένα γαρίφαλο στο χέρι, την συνόδευσαν στην τελευταία της κατοικία. Παρόντες ο Νίκος Μπελογιάννης, γιος της Ελλης Παππά και του Νίκου Μπελογιάννη, ο Δημήτρης Πλουμπίδης, γιος του επίσης εκτελεσμένου Νίκου Πλουμπίδη και η Ελένη Μπάτση, κόρη του εκτελεσμένου Δημήτρη Μπάτση....
Ηταν εκεί εκπρόσωποι από όλες τις γενιές και τις τάσεις της Αριστεράς, αλλά και πολύς κόσμος από άλλους πολιτικούς χώρους, που ήρθε στο νεκροταφείο της Κοκκινιάς για να αποδώσει τιμή, όχι μόνο στην Ελλη Παππά, αλλά και στον αξέχαστο Νίκο Μπελογιάννη. Μέλη κομμάτων αλλά και ανένταχτοι, παλιοί αντάρτες αλλά και νέα παιδιά, ένας ολόκληρος κόσμος που άκουσε με κατάνυξη και έκδηλη συγκίνηση τους ομιλητές.
Ο Αγγελος Δεληβοριάς, Διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη αποχαιρέτησε την Ελλη Παππά τονίζοντας ότι "της χρωστάμε κάτι παραπάνω από την ανάγνωση του Πλάτωνα, του Λένιν, του Χέγκελ και του Μαρξ. Της χρωστάμε το δίδαγμα του πώς κρατιέται κανείς ορθός χωρίς να παραπαίει ή να παραιτείται, πώς περισώζει την αξιοπρέπειά του και πώς λαξεύει την αυτοσυνειδησία του, παρά τα συνεχή κυνηγητά και τις ανηλεείς διώξεις, τα στρατοδικεία, τις φυλακές και τις εξορίες, τις επώδυνες διαψεύσεις των ελπίδων και τις χρεωκοπίες των ιδεολογιών στις οποίες είχε επενδύσει τα ιδανικά του. Πώς προστατεύει την πίστη του στο βαθύτερο νόημα του ανθρωπισμού, προφυλάσσοντας ταυτόχρονα τον ορθολογισμό του από τις μαγγανείες των μεταφυσικών παρεκκλίσεων και τις θεωρητικές προκλήσεις των πραγματιστών του θετικισμού".
Ο ψυχίατρος Δημήτρης Πλουμπίδης αναφέρθηκε στην Ελλη Παππά, στενή συνεργάτιδα του πατέρα του, στα "χρόνια της βαθιάς παρανομίας, τονίζοντας ότι έμαθε "πάρα πολλά πράγματα γι΄αυτόν από την Ελλη Παππά. Αλλά και λίγο αργότερα, όταν ήταν συγκρατούμενη της μητέρας του, Ιουλίας Πλουμπίδου-Παπαχρίστου, μοιράστηκαν βαρύτατα φορτία, όχι χωρίς δυσκολίες και εντάσεις, με αποκορύφωμα την κατηγορία ενάντια στον Νίκο Πλουμπίδη σαν χαφιέ, τη δίκη και την εκτέλεσή του".
Ο Δ. Πλουμπίδης αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο γεγονός ότι "ο Νίκος Μπελογιάννης, μετά την εκτέλεσή του "παραχώθηκε" για τρία χρόνια στο Τρίτο Νεκροταφείο και μετά τα οστά του φυλάχθηκαν στο οστεοφυλάκιο. Το 1956 αγοράστηκε ο τάφος από τη μητέρα του Βασιλική και τάφηκε διακριτικά. Σήμερα τον θάβουμε επίσημα"...
Αναφερόμενος στη θεωρητική προσφορά της Ελλης Παππά, ο Δ. Πλουμπίδης τόνισε ότι "κεντρική θέση είχε η ανάλυσή της για όσα έγιναν από τη δεκαετία του ΄30 και μετά στην Ελλάδα, με στόχο την κοινωνική αλλαγή και την πορεία προς τον κομμουνισμό. Μία από τις τελευταίες της φράσεις ήταν "γράψτε γι΄αυτά..., για τους νέους, γιατί αλλιώς θα είναι σαν να μην έχουν γίνει".
Ο Δημήτρης Πλουμπίδης έκλεισε το συγκλονιστικό αποχαιρετισμό του με τη φράση :"Η Ελλη, πάντοτε παθιασμένη, δεν είχε κανένα πρόβλημα να είναι δηκτική και εριστική, για να υπερασπίσει ό,τι θεωρούσε σωστό. Το πλήρωσε ακριβά. Εισέπραξε όμως και ευρύτατη τιμή και σεβασμό γι΄αυτό που υπήρξε, δηλαδή μια μαχήτρια ασυμβίβαστη για ό,τι άγγιζε τις αρχές και την αξιοπρέπειά της. Ελλη, έχεις σφραγίσει τη ζωή μου και τις ζωές πολλών άλλων".
Ο πανεπιστημιακός Ηλίας Νικολακόπουλος αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο περιγράφει την Ελλη Παππά στο βιβλίο του ο Κούλης Ζαμπαθάς, ένας άνθρωπος που έκρυψε σπίτι του, στα δύσκολα χρόνια, τόσο τον Πλουμπίδη όσο και τον Μπελογιάννη. Επίσης αναφέρθηκε στο γράμμα της Ελλης Παππά μετά την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και καταλήγοντας τόνισε:
"Καλό ταξίδι, Ελλη. Μετά από 57 χρόνια πηγαίνεις να συναντήσεις αυτόν με τον οποίο διασταυρωθήκατε ελεύθεροι, στους λίγους μήνες της κοινής σας παρανομίας και τον ερωτεύτηκες για όλη σου τη ζωή. Αυτόν που, αφού πολέμησε και τραυματίστηκε στο Γράμμο, αποχώρησε από τους τελευταίους, ένα μήνα μετά την ήττα, γιατί έπρεπε προηγουμένως να περισυλλέξουν, μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, τους αποκομμένους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού. Και λίγους μήνες αργότερα, ξαναγύρισε στην Ελλάδα για να θυσιαστεί προκειμένου να ειρηνεύσει αυτός ο τόπος. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σας αγκαλιάζει και τους δύο".
Χαιρετισμούς απηύθυναν επίσης ο Μανώλης Σεργιεντάκης, γεωπόνος, εκφράζοντας και όλα τα μέλη της ιστορικής "ομάδας της Κοκκινιάς" και εκ μέρους του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ η Φανή Πετραλιά.
Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις της Ελλης Παππά στην οποία εκείνη τόνιζε: "Εγώ το μόνο στο οποίο προσβλέπω, εκεί όπου μπορώ να δω μία ελπίδα, είναι η νέα γενιά. Βιάζεσαι, μου λένε μερικοί, αλλά το πιστεύω, ακούγοντας τα ίδια τα νέα παιδιά που έρχονται εδώ, χωρίς να τα ξέρω, για να μιλήσουν μαζί μου. Και διαπιστώνω ότι αρνούνται αυτόν τον κόσμο, δεν τον θέλουν. Αυτό είναι το μόνο που με γαληνεύει στην Ελλάδα σήμερα". "Η ελπίδα σου θα παραμείνει ζωντανή", τόνισε ο Α. Τσίπρας.
Οι συγκεντρωμένοι συνόδευσαν το φέρετρο της Ελλης Παππά και την οστεοθήκη με τα οστά του Νίκου Μπελογιάννη, μέχρι τον κοινό τάφο τους. Εκεί ο χώρος πλημμύρισε από κόκκινα γαρίφαλα, ενώ άρχισε να ψιλοβρέχει. Ο κόσμος παρέμεινε επί πολλή ώρα γύρω από τον τάφο, χωρίς να αποχωρεί. Τότε ακούστηκαν αρκετά αντάρτικα τραγούδια και στο τέλος ο ύμνος της Τρίτης Διεθνούς και ο εθνικός ύμνος.