« Οι επικρίσεις των συναδέλφων της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αναγκάζουν να τους θυμίσω ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση, αφού με την πολιτική της οδήγησε 2,5 εκατ. συμπολίτες μας στα όρια της φτ’ωχειας, ανέθεσε την καταπολέμησή της στο πολυδιαφημισμένο «Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής», που θα το προίκιζε με 500 εκ. ευρώ για το 2008, με στόχο τα 2 δις ευρώ για το 2010. Αντί γι’ αυτό, από τα 100 εκ. ευρώ της... προίκας του 2008 δεν δόθηκε στους φτωχούς συμπολίτες μας ούτε ένα ευρώ. Στον δε Προϋπολογισμό του 2009 ενέγραψαν μόλις 350 εκατομμύρια ευρώ (τα 100 που δεν διέθεσαν το 2008 +άλλα 250), για να δώσουν, το Φεβρουάριο του 2009, 260 εκ. για ένα εφάπαξ ποσό 100-200 ευρώ, ως «επίδομα Κοινωνικής Συνοχής»
-υποκατάστατο του επιδόματος θέρμανσης, για να φανεί πως αυτό το Ταμείο λειτούργησε και μοίρασε, επιτέλους, κάτι. Την τελευταία διετία δε κατάφερε να μειώσει το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα των πολιτών μετά τη φορολογία κατά 3% τον χρόνο, 6% συνολικά!
Εμείς, αντίθετα, δεν λέμε μεγάλα λόγια. Με αυτό το νομοσχέδιο, υλοποιούμε μια βασική προεκλογική μας δέσμευση, που κοστίζει πάνω από 1 δις ευρώ και καλύπτει πολύ περισσότερους δικαιούχους, φτωχούς οικογενειάρχες, μισθωτούς, χαμηλοσυνταξιούχους, αγρότες, ευάλωτες κατηγορίες, πάνω από 2,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας. ‘Ίσως όχι όλους όσους θα θέλαμε. Αλλά εδω, περαν του ανυπέρβλητου δημοσιονομικού περιορισμού, υπεισέρχεται και το σοβαρό πρόβλημα του εντοπισμού των πραγματικών (και όχι των«μαϊμού») δικαιούχων τέτοιων ενισχύσεων, που οφείλουν να είναι σαφώς στοχευμένες, σε μια χώρα όπου βασιλεύει η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή.
Δεν παρέχουμε, βέβαια, τη λύση στη φτώχεια και στην αναγκαία εισοδηματική αναδιανομή, δεν εξαντλούμε με την έκτακτη εισφορά την αναγκαία «κοινωνική ευθύνη» των ισχυρότερων επιχειρήσεων, που είναι ζήτημα πολύ ευρύτερο και σοβαρό, ούτε φιλοδοξούμε εδώ να λύσουμε τα προβλήματα των χαμηλών μισθών.
Η μεγάλη διαφορά, όμως, της πολιτικής μας είναι η πολιτική ανατροπή που πραγματοποιεί ο Πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ. Έχει μεγάλη σημασία από ποιους τα παίρνεις και σε ποιους τα δίνεις.
Έχει μεγάλη σημασία το στίγμα της πολιτικής που κάνουμε και όχι το μέγεθος του συγκεκριμένου επιδόματος.
‘Έτσι, η ενίσχυση κοινωνικής αλληλεγγύης χρηματοδοτείται :
- αφ’ ενός από την έκτακτη εισφορά κοινωνικής ευθύνης συνολικού ύψους 870 εκατ. ευρώ, που κλιμακώνεται από 5% έως 10% και βαρύνει 300 περίπου επιχειρήσεις με εισόδημα άνω των 5 εκατ. ευρώ.
- αφ’ ετέρου από την έκτακτη εισφορά στη μεγάλη ακίνητη περιουσία φυσικών προσώπων, που αφορά σε 60.285 υπόχρεους.
Αυτό το νομοσχέδιο είναι μια πρώτη και άμεση απόδειξη της τήρησης των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ, με την εφαρμογή μιας εντελώς διαφορετικής και σαφώς δικαιότερης λογικής μοιράσματος ωφελειών και επιβαρύνσεων, σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία.
Πότε, αλήθεια, τόλμησε η προηγούμενη κυβέρνηση να επιβάλει έκτακτη εισφορά στις μεγάλες επιχειρήσεις και τις τράπεζες, αναδιανέμοντας 1 δισ. ευρώ σε πάνω από 2,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας;
Πότε, αλήθεια, έδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση 1 δισ. ευρώ επιπλέον στην Παιδεία, πότε ενίσχυσε τόσο τις δημόσιες επενδύσεις, όπως κάνει η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον πρώτο προϋπολογισμό της και μάλιστα σε τόσο αντίξοες συνθήκες;
Και όσοι μιλούν για... «χαράτσια» στους μόλις 60.000 κατόχους ατομικής (το τονίζω, ατομικής...) περιουσίας αντικειμενικής αξίας άνω των 400.000 ευρώ, μάλλον δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης, ούτε την ανάγκη να δείξουν και οι έχοντες έμπρακτα την κοινωνική τους αλληλεγγύη στους πραγματικά μη έχοντες, για την οποία φαίνεται πως είναι απρόθυμοι, όταν το κόστος της αγγίζει την τσέπη τους!
Θέλουν το κράτος-προστάτη και γενναιόδωρο αιμοδότη σε πόρους και υποδομές για τις δικές τους δουλειές, υπηρεσίες και συμφέροντα, δεν θέλουν όμως να συνεισφέρουν αυτά που τους αναλογούν στο δημόσιο ταμείο. Δεν τους αδικώ: έτσι έμαθαν να σκέφτονται και να πορεύονται τόσα χρόνια με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν, που έστελναν τον λογαριασμό στα συνήθη φορολογικά υποζύγια, έτσι σκέφτονται!
Μόνο που έφτασε ο καιρός να ...ξεμάθουν! Πρέπει, επιτέλους, σ’ αυτό τον τόπο να εισφέρουν και αυτοί που έχουν τα περισσότερα, αν θέλουμε να έχουμε δημόσια αγαθά, υποδομές, κοινωνική πολιτική, κοινωνική αλληλεγγύη. Και είναι πρώτιστο καθήκον, αλλά και τιτάνιο έργο της Κυβέρνησής μας να διασφαλίσει ότι αυτό όντως θα ισχύσει. Αλλιώς, δεν θα μπορούμε να μιλάμε για αναδιανομή εισοδήματος και κοινωνική δικαιοσύνη στη χώρα μας!
Με το νομοσχέδιο αυτό κάνουμε ένα πρώτο βήμα. Δίνουμε μια ανάσα, δεν λύνουμε όλα τα προβλήματα.
Το κύριο είναι πως υπάρχει από την πλευρά της Κυβέρνησης και η ευαισθησία και η βούληση και το σχέδιο να προχωρήσει σε τομές για μια δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου, σε πολιτικές ενίσχυσης της ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης, παρά τους σοβαρούς περιορισμούς και τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Γι’ αυτό στηρίζουμε και ψηφίζουμε επί της αρχής το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.»