Η αναφορά αυτή έρχεται να αναδείξει το ζήτημα του «καπέλου» στα φάρμακα, μεγέθους 1,9 δις ευρώ, λόγω αδυναμίας εφαρμογής σωστού και διαφανούς τρόπου τιμολόγησης και ελέγχου των τιμών που οδηγεί σε υπερτιμολογήσεις, ακόμα και της τάξης του 50%. Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου, μάλιστα, o μέσος όρος υπερτιμολόγησης, μόνο για τα έξι πρώτα σε κυκλοφορία φάρμακα, έφτασε το 31% και τα 2,97 δις ευρώ το 2009. Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι η δαπάνη των ασφαλιστικών ταμείων για φάρμακα θα σκαρφαλώσει στα 10,5 δις ευρώ για το έτος 2010, τη στιγμή που το 2003 η αντίστοιχη δαπάνη ανερχόταν στα 4 δις ευρώ. Όπως υπογραμμίζεται στην αναφορά, οι αιτίες που έχουν οδηγήσει σε αυτήν την κατάσταση είναι πολυεπίπεδες. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να εισπράξει το 4% της έκπτωσης στη χονδρική τιμή που είναι υποχρεωμένοι να δίνουν οι εισαγωγείς, επειδή αδυνατεί να καταγράψει τις συνταγές, με αποτέλεσμα να χάνει γύρω στα 110 εκ. ευρώ κάθε χρόνο. Άλλες ρυθμίσεις που ευθύνονται για την κατάσταση είναι η έλλειψη μιας συνεχώς τροφοδοτούμενης βάσης δεδομένων με τις τιμές όλων των φαρμάκων που κυκλοφορούν στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η κ. Γιαννακοπούλου ζητά με την αναφορά της, την εφαρμογή του ισχύοντος νομικού πλαισίου σύμφωνα με το οποίο οι τιμές των φαρμάκων στην Ελλάδα προκύπτουν από τον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς στην πραγματικότητα, η τιμή στο φαρμακείο είναι σημαντικά ακριβότερη. Επιπρόσθετα, η βουλευτής Μεσσηνίας ζητά την καλύτερη οργάνωση των αρμόδιων υπηρεσιών, ώστε να ανανεώνονται οι τιμές σε φάρμακα που έχουν φθηνύνει και να αναθεωρούνται οι τιμές για φάρμακα των οποίων η «πατέντα» για τα δικαιώματα έχει λήξει και θα μπορούσαν τα ταμεία να τα αγοράζουν φθηνότερα.