Τα ποιοτικά προβλήματα που έχουν εμφανιστεί στην παραγωγή ελαιολάδου, τόσο στη χώρα μας, όσο κυρίως στην Ισπανία, αρχίζουν να διαμορφώνουν σε κοινοτικό επίπεδο μια αγορά δύο ταχυτήτων για το προϊόν.
Αυτή τη στιγμή οι ποσότητες ελληνικών λαδιών, που δεν εμφανίζουν υψηλές οξύτητες και πολύ περισσότερο υψηλή περιεκτικότητα σε ερυθροδιόλη – ουβαόλη, είναι σχετικά λίγες. Για αυτές, πάντως, τις ποσότητες οι τιμές παραγωγού διαμορφώνονται τις τελευταίες ημέρες στα 2,45 ευρώ το κιλό (τιμή cif στην Ιταλία), παρότι το ενδιαφέρον του ιταλικού εμπορίου ελαιολάδου συνεχίζει να παραμένει περιορισμένο.
Ταυτόχρονα, πιο άσχημη είναι η κατάσταση στην περίπτωση της Ισπανίας, όπου οι ποσότητες των εξαιρετικών παρθένων ελαιολάδων με αποδεκτά ποιοτικά χαρακτηριστικά είναι ιδιαίτερα μειωμένες, γεγονός που σπρώχνει τις τιμές της συγκεκριμένης κατηγορίας συνεχώς προς τα πάνω.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ισπανική αγορά οι τιμές ex-factory την περασμένη εβδομάδα πλησίασαν τα 2,20 ευρώ το κιλό για τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα, σημειώνοντας άνοδο σε σχέση με τις προηγούμενες εβδομάδες, ενώ αντίθετα οι τιμές για τα παρθένα και τους βιομηχανικούς άσους διατηρήθηκαν σταθερές γύρω στα 2 ευρώ το κιλό και 1,95 ευρώ το κιλό αντίστοιχα.
Βέβαια, γεγονός αποτελεί ότι η ιταλική βιομηχανία ελαιολάδου εφαρμόζει τον τελευταίο καιρό μια νέα στρατηγική, περιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό τις ποσότητες ελληνικού ελαιολάδου, που χρησιμοποιεί για τις προσμίξεις με ιταλικά λάδια που διακινούνται εντός και εκτός Ιταλίας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι χαμηλές τιμές που προσφέρουν στην αγορά οι Ισπανοί εξαγωγείς.