Κινητοποιήσεις αντιπροσωπειώ ν των συγκρουόμενων (για έδρα νέου δήμου και ονοματοδοσία) κέντρων, αποκλεισμοί δρόμων, παρελάσεις έξωθεν του κοινοβουλίου.
Μ’ έπαθλο τον θρίαμβο του ενός ή του άλλου τοπικισμού, την επιβράβευση της «δικιάς μας» υπεροχής απέναντι στους «κοντοχωριανούς». Επιβεβαίωση της κοινωνικής παθολογίας που διατρέχει την ελληνική ύπαιθρο (κατά κύριο λόγο) και ψευδαισθήσεων του παρελθόντος που ταλαιπωρούν τις σημερινές εξελίξεις.
Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις το πράγμα «χόντρυνε» υπέρμετρα. Απειλητικά μηνύματα σε βουλευτές, αναφορές σε πολιτική εξαφάνιση» όποιου «δεν συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις».
Ένα υπόστρωμα εκβιαστικής ψυχολογικής συμπεριφοράς που αγγίζει τα όρια του φασισμού. Η απαίτηση να υπογράψουν κάποιο (βολικό) κείμενο, υπέρ «των δικαίων» της τάδε ή της δείνα περιοχής, θυμίζει κάτι από δηλώσεις μετανοίας. Η οποία αφορά τυχόν επιλογή ορισμένων, να μην επιθυμούν –για όποιους λόγους- να τοποθετηθούν υπέρ του ενός ή του άλλου. Δύσκολοι καιροί για πολιτικούς.
ΗΜΕΡΑ