Εχουμε σημειώσει πολλές φορές μέχρι σήμερα ότι η μάχη του αυτονόητου είναι η πιο κρίσιμη μάχη. Εχουμε σημειώσει μάλιστα ενόψει του Καλλικράτη, αρκετές φορές πως πλέον η αυτοδιοίκηση είναι υποχρεωμένη να απολογείται και στους πολίτες και συνολικά στην κοινωνία. Ιδιαίτερα σε ότι αφορά την διαχείριση των οικονομικών πόρων σφιχτός κορσές έχει γίνει το σύστημα που καθιερώνει ο κ. Ραγκούσης και μάλιστα αρχίζουν και νιώθουν άβολα και οι δήμαρχοι.
Βλέπετε μέχρι τώρα δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούν να κάνουν πολιτική με ξένα κόλυβα. Δεν μπορούν να χαρίζουν έσοδα ούτε και να σπαταλούν ανύπαρκτα χρήματα. Χθες, κατά την διάρκεια της συνάντησης των δημάρχων όλο αυτό το σκηνικό το οποίο δημιουργήθηκε έδιδε την αίσθηση ότι θα επιχειρήσουν για μια
φορά ακόμη να διεκδικήσουν τον ρόλο του καταφερτζή, αυτού δηλαδή που παλεύει να ανοίξει τρύπες στο σύστημα και να το διαχειριστεί όπως επιθυμεί....
Μάλιστα, απέρριψαν το σύνολο των εκθέσεων που έχουν προκύψει μέχρι τώρα, όπου κατηγορούν την αυτοδιοίκηση για αδιαφάνεια και για κατασπατάληση πόρων.
Ενδιαφέρον όμως έχει ότι προσπαθούν σε κάθε περίπτωση απλά και μόνο να βγάλουν τους εαυτούς τους απ’ έξω, παρά το γεγονός ότι διαπιστώνουν ότι οι διαχειριστές της δημοτικής εξουσίας είναι πολύ περισσότερο μέσα σε όλα
αυτά που τους κατηγορούν. Αλήθεια όμως κάτω από τέτοιες συνθήκες τι Καλλικράτη μπορούμε να θέλουμε; Επειδή όμως ο Καλλικράτης θα προχωρήσει, τις νέες
δομές τις έχει ανάγκη η κοινωνία και τις οποίες θα κρίνει, θα αναπροσαρμόσει, θα καταργήσει, θα συγχωνεύσει τα επόμενα χρόνια απλά και μόνο οι δήμαρχοι με τέτοιες απόψεις δημιουργούν την αίσθηση ότι πλήρη αδυναμία να συνειδητοποιήσουν τα νέα δεδομένα και να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις και κυρίως σε μια εποχή που σε κάθε περίπτωση το πάρτυ πρέπει να
τελειώσει.
Ημερα
Μετά τιμής
Γ.Π.