Τελικά τα πάντα νοσούν στη Χώρα μας ; Μία Χώρα σαν την Ελλάδα ,που δίδαξε τον πολιτισμό τις επιστήμες και τα γράμματα , υστερεί ακόμη και σ΄αυτό το συγκριτικό της πλεονέκτημα , από την ανεπάρκεια ορισμένων που έχουν κληθεί να διαχειρισθούν και να χαράξουν πολιτική σ΄αυτούς τους καίριους τομείς; Στην πρόσφατη επίσκεψη της Υπουργού Παιδείας δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων στην πόλη της Καλαμάτας, προκειμένου να παραστεί στην πραγματοποιηθείσα στο Νομό μας, Σύνοδο των προέδρων των Τ.Ε.Ι.,
είδαμε μία Υπουργό , χωρίς διάθεση για πολλά λόγια, χωρίς να δεχτεί να ακούσει τα αιτήματα των αγωνιούντων εκπαιδευτικών, χωρίς να δεχτεί ερωτήσεις για το έργο του Υπουργείου της , για την κατάσταση της παιδείας στο Νομό Μεσσηνίας από τους παρευρισκόμενους δημοσιογράφους και το κυριότερο , χωρίς να δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό στην Εκκλησία και στους άξιους εκπροσώπους της στο Νομό μας . Γενικά ήλθε, είδε και απήλθε , εντείνοντας την ανησυχία και τον προβληματισμό μας , για τη στρεβλή πορεία αυτής της Κυβέρνησης. Κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν, ενθυμούμαι την αισιοδοξία μας ,την περίοδο της έναρξης λειτουργίας της Πανεπιστημιακής Σχολής Ανθρωπιστικών και Πολιτισμικών Σπουδών στην Καλαμάτα θεωρώντας όλοι μας τότε ,πως μία τέτοια εξέλιξη, μόνο θετικά προοιώνιζε για τη Μεσσηνία. Δυστυχώς όμως , οι προσδοκίες μας δεν επαληθεύτηκαν , διότι η Πολιτεία για μία ακόμη φορά έχει φανεί ανέτοιμη και χωρίς δρομολογημένο σχέδιο, για την περαιτέρω ανάπτυξη του Πανεπιστημίου μας. Αντανακλαστικές επιπτώσεις ,στη ζωή των κατοίκων ,κυρίως αρνητικές από τη μεταχείριση του παραρτήματος της Καλαμάτας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, βιώνει όμως και η πόλη της Μεσσήνης, ενός τόπου, με μεγάλη δυναμική σε πολλούς αναπτυξιακούς τομείς, με ανθρώπινο δυναμικό που είναι σε θέση να δώσει την αναπτυξιακή ώθηση που έχει ανάγκη η περιοχή και με πνευματικούς ανθρώπους ,που οραματίζονται και αγωνιούν, για ένα καλύτερο αύριο . Αναφέρομαι φυσικά στο Φιλοσοφικό κέντρο της πόλεως , που είχε παραχωρηθεί στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου από τον καθηγητή Φιλοσοφίας κ. Ευάγγελο Μουτσόπουλο και το Δήμο Μεσσήνης, με στόχο, να λειτουργήσει μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών Καλαμάτας, με τίτλο «Ηθική - Φιλοσοφία». Με φιλόδοξη διάθεση τότε , ανακοινώθηκε ότι υπάρχει πρόθεση ,να λειτουργήσει σε αυτό αμφιθέατρο και βιβλιοθήκη, που είναι απαραίτητα για ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα, αλλά και συνεδριακό κέντρο για όλα τα γνωστικά αντικείμενα, τα οποία διδάσκονται και ερευνώνται στη Σχολή της Καλαμάτας. Αντί αυτού όμως σήμερα, τι βιώνουν οι κάτοικοι αυτής της πόλεως; Ερημοποίηση, εγκατάλειψη και δημιουργία ενός ακόμη χώρου συνάθροισης περιθωριακών ατόμων. Ποιός θα απολογηθεί στους κατοίκους της πόλης για την παρακμιακή πολιτική που ακολουθείται και τη βιώνουν με το χειρότερο τρόπο , ιδίως οι περίοικοι , αλλά και όλη η πόλη; Ποιος θα απαντήσει , γιατί είχε ζητηθεί μετ΄επιτάσεως η παραχώρηση του κτιρίου χωρίς να είναι σε θέση το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου να προχωρήσει στην αξιοποίησή του; Τι μέλλει γενέσθαι με το κτίριο αυτό; Ελπίζω σε αυτά τα ερωτήματα, να απαντήσει κάποιος αρμόδιος και σε περίπτωση που αδυνατεί το Πανεπιστήμιο να αξιοποιήσει αυτό το χώρο , να τον αποδώσει εκ νέου στο Δήμο Μεσσήνης, προκειμένου να τον αποκαταστήσει και να τον εκμεταλλευτεί προς όφελος του τόπου και των πολιτών .
