Η ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού κεφαλαίου, αποτελεί ένα από τα αποτελεσματικότερα μέτρα αντιμετώπισης και διαχείρισης των κινδύνων που είναι σύμφυτοι στον αγροτικό τομέα. Στις μέρες μας, η ασφάλιση της αγροτικής δραστηριότητας, αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς αφενός αποτελεί βασικό μηχανισμό, μέσω του οποίου διοχετεύονται σημαντικά κεφάλαια σε δεκάδες χιλιάδες αγροτικές εκμεταλλεύσεις και αφετέρου συνδράμει στην αντιμετώπιση του υψηλού κόστους διαχείρισης των κινδύνων για την παραγωγή…
Σήμερα, ωστόσο, η συχνή εμφάνιση ακραίων φαινομένων, ως αποτέλεσμα ραγδαίων περιβαλλοντικών και κλιματικών αλλαγών που συμβαίνουν στον πλανήτη μας, σε συνδυασμό με τις φυτοπαθολογικές προσβολές και τις έντονες και επιτακτικές περιβαλλοντικές απαιτήσεις που επιβάλλουν λελογισμένη χρήση φυτοφαρμάκων, αποτελούν βασικές αιτίες για την εμφάνιση κινδύνων και κρίσεων στον αγροτικό και κατ’ επέκταση και στον διατροφικό τομέα, με σοβαρές επιπτώσεις στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις και στο αγροτικό εισόδημα. Οι σύγχρονες ανάγκες, αλλά και οι ιδιαιτερότητες της Ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας όπως ο μικρός κλήρος, οι μικρές μονάδες, η πολυκαλλιέργεια, το ανάγλυφο του εδάφους με ορεινούς και νησιωτικούς όγκους κ.α. επιβάλουν το δικό τους μοντέλο γεωργοασφαλιστικού συστήματος, που πρέπει να υπακούει και να αντιστοιχεί σε ένα πλαίσιο αρχών με συγκεκριμένους στόχους. Με το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που κατατέθηκε στις 30/07/10 στη Βουλή επιτυγχάνεται σειρά στόχων για την εξυγίανση, τον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωση του εν γένει γεωργοασφαλιστικού μας συστήματος. Πιο συγκεκριμένα, παρέχεται στον αγρότη – παραγωγό ένας μηχανισμός ευέλικτος και ικανός να παρακολουθήσει τις ραγδαίες εξελίξεις του διεθνούς και ευρωπαϊκού περιβάλλοντος, ώστε να μπορεί να αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες και τα μέσα που προβλέπονται στην υφιστάμενη, ή θα προβλεφθούν στο πλαίσιο της υπό αναθεώρηση, Κοινής Γεωργικής Πολιτικής. Επιπλέον, εφοδιάζει την Πολιτεία με ένα δυναμικό μέσο εφαρμογής της πολιτικής της στον τομέα της διαχείρισης των κινδύνων και των κρίσεων, παρέχοντας ουσιαστική προστασία στο αγροτικό εισόδημα από φυσικούς κινδύνους, ασθένειες και παθήσεις που ζημιώνουν τη φυτική και ζωική παραγωγή και στο αντίστοιχο κεφάλαιο των αγροτικών εκμεταλλεύσεων της χώρας, προκειμένου αυτές να διατηρήσουν ή και να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον. Περαιτέρω, απαλείφει τις τυχόν αντιθέσεις του υπάρχοντος συστήματος προς το θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ευθυγραμμίζεται προς τα αντίστοιχα συστήματα των άλλων χωρών μελών και διευκολύνει την ενσωμάτωσή του στο ευρύτερο κανονιστικό και οικονομικό περιβάλλον, στο οποίο πρέπει να λειτουργήσει. Επιπροσθέτως, μειώνει τις αδυναμίες του σημερινού συστήματος με τελικό στόχο τη βελτίωση των υπηρεσιών που παρέχονται στον αγρότη, λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα, όπως για παράδειγμα τις περιβαλλοντικές αλλαγές. Πέραν, ωστόσο, όλων αυτών και σημαντικότερα όλων, συμβάλει στην οικονομική εξυγίανση του σημερινού αδιέξοδου μοντέλου ασφάλισης της αγροτικής δραστηριότητας, διαμορφώνει ένα συνολικά ισοσκελισμένο ασφαλιστικό σύστημα, όπου οι παροχές είναι στο ίδιο ύψος με τα ετήσια έσοδα του ΕΛΓΑ, καθορίζει μια κατά προϊόν ανταποδοτικότητα και μέσω της επιδότησης του ασφάλιστρου τονίζει και τον κοινωνικό χαρακτήρα του γεωργοασφαλιστικού συστήματος. Καταλήγοντας, με τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για την προστασία και ασφάλιση της γεωργικής δραστηριότητας επιτυγχάνεται η προώθηση μιας βιώσιμης, οικονομικά και θεσμικά, πολιτικής πρότασης για την εξυγίανση και τον εκσυγχρονισμό του γεωργοασφαλιστικού συστήματος και του ΕΛΓΑ. Και για όποιον έχει ζήσει τον αγροτικό κόσμο, αυτό δεν αποτελούσε τίποτα παραπάνω από μια άμεσα επιβεβλημένη προτεραιότητα.
