Τι φταίει ο αγρότης, Έλληνας και Ευρωπαίος, για το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα μίας χώρας;
Προς - Τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Κώστα ΣκανδαλίδηΚοινοποίηση: Τους Υφυπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γιάννη Κουτσούκο και Μιλένα Αποστολάκη
Αθήνα, 25/10/10
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Από την πρώτη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, έθεσε ως βασική προτεραιότητα της πολιτικής του την αξιοποίηση του πλούτου και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας στον αγροτικό τομέα, εξασφαλίζοντας παράλληλα τις κατάλληλες συνθήκες για την καλύτερη και πιο ανθρώπινη διαβίωση των ανθρώπων της υπαίθρου. Για την επίτευξη αυτού του στόχου εστιάσαμε ιδιαίτερα την προσοχή μας σε μία σειρά δράσεων που συνδυάζουν την ολοκληρωμένη ανάπτυξη της υπαίθρου με την ανάδειξη και αξιοποίηση όλων των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και περιβαλλοντικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας….Σήμερα, συνεχίζοντας με ουσιαστικές και στοχευμένες παρεμβάσεις, η χώρα υλοποιεί σε μεγάλο βαθμό το στόχο της οικονομικής εξυγίανσης που αποτελεί τον εκ των ων ουκ άνευ στόχο. Στην αγροτική πολιτική για την επίτευξη αυτού του στόχου αλλά και τη δημιουργία μιας βιώσιμης γεωργίας, η κυβέρνηση προχώρησε στην προετοιμασία της χώρας για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, στη ρύθμιση θεμάτων σχετικών με την κτηνοτροφία, στη θέσπιση μητρώου αγροτών και αγροτικών εκμεταλλεύσεων, στην ανασυγκρότηση του ΕΛΓΑ κ.α. Πρωτοβουλίες απαραίτητες, πρωτοβουλίες – πυξίδα για την αγροτική ανάπτυξη στην πατρίδα μας. Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης της χώρας, η διαμόρφωση των συνθηκών ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας είναι εκ προοιμίου ένα δύσκολο εγχείρημα.
Ωστόσο, η κυβέρνηση μας οφείλει να εστιάσει τη συνέχεια του κυβερνητικού έργου στην αγροτική πολιτική σε αλλαγές που δεν απαιτούν μεγάλο οικονομικό κόστος, αλλά απαιτούν προσήλωση στην διαρθρωτική αναδιάταξη της αγροτικής παραγωγής.
Από τις πρώτες μέρες της πορείας για την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, θέσαμε, και πρώτος όλων ο Πρωθυπουργός μας, Γιώργος Παπανδρέου, το εθνικό μας προϊόν το ελαιόλαδο, ως ένα από τα βασικότερα εργαλεία για την παραγωγή εισοδήματος και την ανάπτυξη της υπαίθρου, αλλά και της χώρας γενικότερα.
Με ρεαλιστικές προτάσεις, των οποίων η υλοποίηση προϋπέθετε πρώτιστα όραμα και όρεξη και δευτερευόντως δημοσιονομική ευρωστία, πείσαμε τον Έλληνα αγρότη με τις θέσεις μας!
Θέσεις πρωτοπόρες που άγγιξαν τον αγρότη, γιατί έθεταν το ζήτημα στην ουσία του.
Κάναμε λόγο για μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική για το ελαιόλαδο και άλλα σημαντικά αγροτικά προϊόντα.
Μια στρατηγική που ξεπερνούσε κατά πολύ τα τετριμμένα και δεν υποσχόταν για άλλη μια φορά μόνο την επιδοματική πολιτική με ενισχύσεις, αποζημιώσεις και «λαγούς με πετραχήλια».
Ωστόσο, ο ελαιοπαραγωγός, για άλλη μια φορά φέτος βρέθηκε να κυνηγάει τις εξελίξεις, να ακολουθεί τα «παιχνίδια» των καρτέλ και των ολιγοπωλίων, να αναρωτιέται για τη διαφορά της τιμής από το «χωράφι στο ράφι» που συνεχίζει ακάθεκτη κτλ. Σε αυτό το πλαίσιο:
Α) Τοποθετήσαμε ως βασική προτεραιότητα τη διαπραγμάτευση και την κατοχύρωση της χρηματοδότησης του αγροτικού τομέα στη μετά το 2013 εποχή.
Κατά πόσο, όμως, εξυπηρετεί αυτόν το στόχο, κύριε Υπουργέ, η πρόταση για περικοπή των αγροτικών επιδοτήσεων στις χώρες με υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα που φαίνεται ότι θα μας επιβληθεί;
Τι φταίει ο αγρότης, Έλληνας και Ευρωπαίος, για το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα μίας χώρας;
Με ποιο τρόπο συνετέλεσε στην δημιουργία του και για ποιο λόγο οφείλει να την πληρώσει;
Β) Δεσμευτήκαμε για την ενίσχυση των προγραμμάτων των νέων αγροτών, τη βελτίωση των υποδομών αποταμίευσης και διαχείρισης του νερού κ.λπ.
Θέσεις, επαναλαμβάνω, πρωτοπόρες που έγιναν ασμένως δεκτές από τον αγροτικό κόσμο.
Ο προβληματισμός μου έγκειται σε ποιο ποσοστό υλοποιήσαμε μέχρι τώρα τις παραπάνω θέσεις μας.
Γ) Αναλάβαμε την υποχρέωση της εντατικοποίησης των ελέγχων στην αγορά για τη ριζική αντιμετώπιση των ελληνοποιήσεων γεωργικών προϊόντων και το χτύπημα των καρτέλ.
Διαδρομόντος του κυβερνητικού μας χρόνου, πολλές φορές με αναφορές, ερωτήσεις και επίκαιρες ερωτήσεις μου, φρόντισα να κάνω γνωστό και στην προηγούμενη Υπουργό, ότι πολλά προϊόντα και χιλιάδες τόνοι ελαιόλαδου παραγωγής εξωτερικού κυκλοφορούν στα ράφια των καταστημάτων στη χώρα μας και το εξωτερικό με ελληνικές ονομασίες.
Τη στιγμή δηλαδή που ακόμη απαγορεύεται για το σύνολο των Μεσσηνίων παραγωγών να χρησιμοποιούν την Περιορισμένη Ονομασία Προέλευσης ‘‘Καλαμάτα’’ για το ελαιόλαδο που παράγουν, χιλιάδες τόνοι ελαιόλαδου αγνώστου προελεύσεως πωλούνται στο εξωτερικό με ακριβώς αυτήν την ονομασία.
Πέραν αυτού, το ελαιόλαδο πωλείται στον καταναλωτή σε τιμή πολλαπλάσια από την τιμή του παραγωγού αλλά και την τιμή του ίδιου προϊόντος στο εξωτερικό, καθώς το «παιχνίδι» στην αγορά του τυποποιημένου ελαιολάδου γίνεται από γνωστούς τοις πάσι «παίκτες», πολυεθνικών συμφερόντων.Και το ιδιόμορφο είναι, ότι η ελληνική Πολιτεία διαχρονικά έχει επιτρέψει στα ολιγοπώλια να αλωνίζουν, κάνοντας ό,τι θέλουν με το παραγόμενο λάδι, καθορίζοντας από την τιμή μέχρι τις ποσότητες που θα παραλάβουν.
Είχαμε οραματιστεί τότε ισχυρούς, βιώσιμους συνεταιρισμούς ως την απάντηση, τη «γροθιά» σε αυτό το κατεστημένο.
Τι έχουμε κάνει και τι πρόκειται να κάνουμε για να υλοποιήσουμε την προεκλογική μας δέσμευση για την απελευθέρωση της αγοράς, των παραγωγών και των καταναλωτών από τα καρτέλ, προκειμένου η συνεχώς διογκούμενη ψαλίδα των τιμών από το χωράφι στο ράφι να κλείσει, ή τουλάχιστον να έρθει σε λογικά επίπεδα;
Δ) Είχαμε επιδιώξει να αποκτήσουμε λειτουργικές, βιώσιμες και ανταγωνιστικές συνεταιριστικές Οργανώσεις στην υπηρεσία του αγρότη, οι οποίες θα είναι εργαλείο και μοχλός στήριξης του εισοδήματος του, ενημέρωσης και εκπαίδευσης του.
Δυστυχώς, σήμερα, η Ελλάδα κατακλύζεται από συνεταιρισμούς «φαντάσματα» που εξυπηρετούν απλά και μόνο ίδια οικονομικά συμφέροντα ορισμένων εμπλεκομένων και όχι των αγροτών.
Για αυτούς, ακριβώς, τους λόγους και πολλούς άλλους, προτείνω να προωθήσουμε άμεσα στη Βουλή το σχέδιο νόμου για τις αγροτικές συνεταιριστικές οργανώσεις, τον «Καλλικράτη», δηλαδή, των συνεταιρισμών, καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών προχωρούν σε διαδικασίες ανάδειξης οργάνων με το υπάρχον καθεστώς που οδήγησε το αγροτικό συνεταιριστικό κίνημα στο αδιέξοδο που βρίσκεται σήμερα.
Κύριε Υπουργέ, από όλα τα παραπάνω, και όχι μόνο, είναι ολοφάνερο ότι η ανάπτυξη της αγροτικής μας οικονομίας απαιτεί σωστό προγραμματισμό, γοργό βηματισμό και ταχεία υλοποίηση των προεκλογικών μας εξαγγελιών για να είμαστε φερέγγυοι και αξιόπιστοι στον αγροτικό κόσμο.
Εμείς είμαστε αυτοί που πιστεύουμε στην «επανάσταση του αυτονοήτου».
Εμείς είμαστε αυτοί που πιστεύουμε ότι οι λύσεις δεν περιορίζονται στα πλαίσια της δύσκολης δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας.
Αυτήν την πίστη οφείλουμε να μετατρέψουμε σε χειροπιαστή πραγματικότητα, πάνω στην οποία θα εργαστούμε συστηματικά για ένα καλύτερο αύριο.
Όλοι οι βουλευτές του Κινήματος, και ιδιαίτερα οι νέοι που εκλεγόμαστε σε αγροτικές περιοχές, έχουμε και τις γνώσεις και την θέληση να βοηθήσουμε.
Από εσάς αναμένουμε άμεσα τις πρωτοβουλίες, γιατί τα προβλήματα των αγροτών είναι μεγάλα, φλέγοντα και δεν μπορούν να περιμένουν.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς,
Νάντια Ι. Γιαννακοπούλου,
Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας