Τα μηνύματα που παίρνουμε από την τοπική αυτοδιοίκηση και την δράση της μας παραπέμπουν σε αναχρονιστικές εποχές και τακτικές. Βλέπουμε λοιπόν το τελευταίο διάστημα να γίνονται εκκλήσεις για κάποια οικονομικά στοιχεία. Αυτό δηλαδή που θεωρούσαμε αυτονόητο στην αυτοδιοίκηση, ότι δηλαδή οι πράξεις της και οι αποφάσεις της, ήταν ένα ανοιχτό βιβλίο, τώρα διαψεύδεται. Σπεύδουν βέβαια να το διαψεύσουν και οι υπηρετούντες δήμαρχοι που αποχωρούν. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι στην μια πλευρά υπάρχει συνάντηση των τριών δημάρχων από τους οποίους οι δύο αρνούνται να χορηγήσουν στοιχεία. Ο τρίτος δηλώνει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα. Σε άλλη περιοχή τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα και δεν σφράγισαν μόνο τα συρτάρια αλλά και τα στόματα των υπαλλήλων. Σε άλλο υπό κατάργηση δήμο τρέχουν οι πάντες να μαζέψουν τιμολόγια την τελευταία στιγμή και ακούγονται πολλά πράγματα, ακόμη και για δωράκια κάποιων δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Σε άλλο δήμο διαβάζουμε αποφάσεις οι οποίες και ακυρώθηκαν την ώρα που έτρεχαν για να πάρουν δάνεια
και να καλύψουν κάποιες τρέχουσες ανάγκες, παρά το γεγονός ότι ήταν υπό κατάργηση. Σε άλλο δήμο μαθαίνουμε ότι τρέχουν και δεν φτάνουν, τόσο οι αιρετοί όσο και οι υπάλληλοι για να μπορέσουν να τακτοποιήσουν όσα δεν μπορούσαν το προηγούμενο διάστημα. Από κάθε περιοχή μαθαίνουμε και κάτι. Είναι μια ιδιαίτερα λυπηρή εικόνα των κρατικοδίαιτων νεοδιαχειριστών της εξουσίας οι οποίοι ουσιαστικά έχουν μετατρέψει την τοπική αυτοδιοίκηση σε τσιφλίκι τους. Τι σχέση όμως έχουν όλα αυτά με την τοπική αυτοδιοίκηση;