β) τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας
«Ενδείξεις απάτης και κερδοσκοπίας στην αγορά της βρώσιμης ελιάς και του ελαιόλαδου»
Σοβαρές υπόνοιες για εναρμονισμένες τιμές από εμπόρους, στην αγορά της βρώσιμης ελιάς και του ελαιόλαδου, αναφέρει σε δημοσιεύματά της μερίδα του τύπου. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα αυτά, στην αρχή της ελαιοκομικής περιόδου η τιμή πώλησης της βρώσιμης ελιάς ξεκίνησε πολύ χαμηλά, δηλαδή 1,20 ευρώ το κιλό για την καλύτερη ποιότητα, ενώ στη συνέχεια και σε σύντομο χρονικό διάστημα, η τιμή διαμορφώθηκε στα 0, 70 ευρώ το κιλό. Οι εξαιρετικά μικρές αυτές τιμές για τους παραγωγούς με τη ραγδαία και συνεχή πτώση τους, σε συνδυασμό με τη μεγάλη «ψαλίδα» μεταξύ αγοράς και πώλησης, δείχνουν απαράδεκτα κερδοσκοπικά παιγνίδια, που το κράτος με τους αρμόδιους φορείς του θα πρέπει να σταματήσει άμεσα. ..Επιπλέον, έντονη ανησυχία προκαλεί η αποκάλυψη εκτεταμένων περιπτώσεων απάτης στην Ισπανία και την Ιταλία, που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα και αφορούν σε υποτιθέμενα "έξτρα παρθένα ελαιόλαδα" που βρέθηκαν σε μεγάλο βαθμό νοθευμένα! Τα περιστατικά αυτά με την αποκάλυψη εκτεταμένων περιπτώσεων δήθεν προσφορών εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου σε τιμές κάτω του κόστους, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην εσωτερική αγορά της Ε.Ε., ασφαλώς πρέπει να μας προβληματίσουν. Πρώτα, θα πρέπει να προβληματίσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου, που χρόνια τώρα έχουν καθιερώσει μια περίπλοκη και δύσκολα ελεγχόμενη κατάταξη των ποιοτήτων του ελαιολάδου που επιτρέπει στις βιομηχανίες να εξαπατούν τους καταναλωτές. Δεύτερον, τις αρμόδιες υπηρεσίες των χωρών παραγωγής ελαιόλαδου, που είτε δεν έχουν ενεργά και αποτελεσματικά ελεγκτικά όργανα, είτε αυτά που έχουν δεν τα ενεργοποιούν για να ασκήσουν ουσιαστικούς ελέγχους. Τρίτον, τις μεγάλες βιομηχανίες τυποποίησης που αντί να ενδιαφέρονται για την παραγωγή πραγματικά εγγυημένων ποιοτικών προϊόντων, ασχολούνται με την «εφεύρεση» τεχνασμάτων εξαπάτησης κράτους και καταναλωτών για απόκτηση πρόσκαιρου και επισφαλούς κέρδους. Συνοπτικά, είναι γνωστό ότι οι ελλείψεις στον τομέα της πολιτικής για το ελαιόλαδο είναι τραγικές. Δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, η Μεσσηνία που παράγει το 20% της συνολικής ποσότητας παραγωγής ελαιολάδου στην χώρα, και με ελαιόλαδο, που η φήμη και η ποιότητά του είναι γνωστή σε όλη τη γη, να μην διαθέτει ελαιόλαδο ΠΟΠ. Αυτό το γεγονός έχει οδηγήσει τους Μεσσήνιους ελαιοπαραγωγούς σε μαρασμό, αφού χάνονται εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεων, αλλά και πολλά χρήματα, όπως το ποιοτικό παρακράτημα για το ελαιόλαδο κ.α. Θα πρέπει, επομένως, να τεθεί άμεσα σε λειτουργία ένα πλαίσιο προώθησης της Μεσσηνιακής ελιάς, μείωσης της απόστασης μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή και «αφοπλισμού» του καρτέλ των μεσαζόντων, οι οποίοι μέχρι σήμερα στρεβλώνουν την αγορά και καρπώνονται υπερκέρδη εις βάρος του παραγωγού και του καταναλωτή. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να τοποθετηθεί η συγκρότηση Ολοκληρωμένου Περιφερειακού Σχεδίου για την Αγροτική Ανάπτυξη, σε συνδυασμό με τη δημιουργία μηχανισμού εκπαίδευσης και μεταφοράς τεχνογνωσίας στους αγρότες. Στον μηχανισμό αυτόν θα μπορούσαν να ενταχτούν και να αξιοποιηθούν οι σημερινές Διευθύνσεις Γεωργίας Τριφυλίας και Καλαμάτας. Κατόπιν των ανωτέρω,
Ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί
1. Πώς θα ενεργοποιηθούν οι ελεγκτικές υπηρεσίες του Δημοσίου, η Αγορανομία και η Επιτροπή Ανταγωνισμού ώστε να γίνονται συστηματικοί έλεγχοι;
2. Ποια μέτρα θα λάβουν για να υπάρξει αποτελεσματική προστασία από την κερδοσκοπία, καθώς τα υπάρχοντα δεν επιφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα;
3. Ποια πρόσθετα μέτρα θα υλοποιήσει η κυβέρνηση για την περαιτέρω αξιοποίηση της βρώσιμης ελιάς και του ελαιόλαδου, ως προϊόν εμπορικής εκμετάλλευσης;
Η ερωτώσα βουλευτής,
Νάντια Ι. Γιαννακοπούλου