19.1.11

Νάντια Γιαννακοπούλου - «Η παρέμβαση του Πρωθυπουργού για τις γερμανικές αποζημιώσεις συνιστά ορθή και θαρραλέα απόφαση της χώρας μας»

Η παρέμβαση της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στη δικαστική διαμάχη Γερμανίας - Ιταλίας για την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων που αξιώνουν οι κάτοικοι του Διστόμου, η οποία πάρθηκε πρόσφατα μετά από σχετική απόφαση του Πρωθυπουργού, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, υπηρετεί πιστά τα συμφέροντα της χώρας και τιμά τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν για την πατρίδα.Μια σύντομη αναδρομή της δικαστικής «υπόθεσης Διστόμου» αποκαλύπτει ότι αυτή ξεκίνησε το 1995, με πρωτοβουλία του πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Σταμούλη, ο οποίος κατέθεσε αγωγή με την οποία οι συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου απαιτούσαν από το γερμανικό Δημόσιο την υλική και ηθική αποζημίωση τους για τη σφαγή που διέπραξαν τα στρατεύματα κατοχής. Οι κάτοικοι του Διστόμου δικαιώθηκαν στα ελληνικά δικαστήρια, μήτε του Αρείου Πάγου εξαιρουμένου, αλλά και στο Εφετείο της Φλωρεντίας και στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας, μετά από προσφυγή του Βερολίνου. .. Η τελική πράξη της υπόθεσης, στην οποία κατέθεσε αίτημα παρέμβασης η Ελλάδα μετά την απόφαση του Πρωθυπουργού, προβάλλοντας βάσιμα ότι έχει έννομο συμφέρον στην εκκρεμή δίκη, θα εκδικαστεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία. Αν το Δικαστήριο της Χάγης αποκρούσει τους γερμανικούς ισχυρισμούς για κρατική ασυλία (ετεροδικία), θα ανοίξει ο δρόμος για την οριστική δικαίωση των συγγενών των θυμάτων του Διστόμου και θα επιτρέψει να «αναγεννηθούν» οι δικαστικές αξιώσεις για γερμανικές επανορθώσεις από χιλιάδες συγγενείς θυμάτων άλλων ελληνικών, μαρτυρικών περιοχών που ένοιωσαν στο «πετσί» τους τη γερμανική θηριωδία. Η απόφαση του Πρωθυπουργού για παρέμβαση της χώρας αποτελεί μια θαρραλέα πρωτοβουλία για την υπεράσπιση της τιμής και των συμφερόντων των χιλιάδων θυμάτων της γερμανικής κατοχής, η οποία οδηγήθηκε σε μια ατέρμονη δικαστική περιπέτεια και μια ψυχικά επίπονη δικαστική προσπάθεια, με ευθύνη ενός μέρους της δικαιοσύνης και των κυβερνήσεων της τελευταίας 10ετίας. Το συμπέρασμα αυτό συνάγεται από το γεγονός ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, διά των υπουργών Δικαιοσύνης τους τα τελευταία χρόνια, αρνήθηκαν να εκτελέσουν τις δικαστικές αποφάσεις με κατάσχεση ακινήτων του γερμανικού Δημοσίου στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, επικαλούμενοι σχετική διάταξη με την αιτιολογία να μη διαταραχθούν οι διεθνείς σχέσεις της χώρας.
Επιπλέον, η τωρινή παρέμβαση της χώρας μας, είτε χρησιμοποιηθεί ως μοχλός πίεσης, είτε για να μην παραγραφούν οι αξιώσεις της Ελλάδας, δηλώνει απερίφραστα την αξίωση των συνολικών συμφερόντων της χώρας, ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος, έτσι ώστε με τις οφειλόμενες πράξεις και ενέργειες να επιτελεστεί το αυτονόητο χρέος να τιμηθεί εμπράκτως η μνήμη όσων θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Έτσι, το ελληνικό κράτος ύστερα από αγώνες πολλών Ελλήνων πολιτών επί δεκαετίες πράττει επιτέλους το αυτονόητο, το οποίο, ωστόσο, καμία άλλη κυβέρνηση δεν είχε τολμήσει μέχρι σήμερα να πράξει…
Η απόφαση της κυβέρνησης να παρέμβει στη δικαστική διαμάχη μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την αποζημίωση των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου είναι η πρώτη επίσημη τοποθέτηση ελληνικής κυβέρνησης στην υπόθεση και στη σημερινή συγκυρία επιβάλλεται να δηλωθεί το «παρών» ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου. Είναι δεδομένο ότι η γερμανική πλευρά δεν βλέπει προφανώς με θετικό μάτι την παραπάνω κίνηση, ενώ όσοι κάνουν λόγο για παιχνίδι «εντυπωσιασμού» και «κοροϊδίας», θα ήταν καλό να αναλογιστούν τις δικές τους ευθύνες στο παρ’ ολίγον «κλείσιμο» της υπόθεσης στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας», το οποίο απετράπη με την παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου.