Τη Δευτέρα, 17/01/11, η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης απέστειλε τελεσίγραφο, καλώντας τις τράπεζες να απαλείψουν από τις συναλλαγές τους με τους καταναλωτές, τους οκτώ όρους που έχουν κριθεί αμετάκλητα ως καταχρηστικοί από τη Δικαιοσύνη. Η απόφαση της Δικαιοσύνης δεν είναι τωρινή, ωστόσο επιτέλους διαφαίνεται πολιτική βούληση για να εφαρμοστεί. Η εφαρμογή του νόμου και από τις τράπεζες είναι μια απόφαση ειλημμένη, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και αφορά το σύνολο των καταναλωτών που συναλλάσσονται με τις τράπεζες. Συναλλαγές, στις οποίες, μέχρι τώρα, ορισμένες τράπεζες λειτουργούσαν παράνομα με κερδοσκοπικούς όρους εις βάρος του συναλλασσόμενου πολίτη, κατά κόρον και εις γνώσιν της Πολιτείας. … Η πρωτοβουλία του Υφυπουργού Εργασίας, κ. Κεγκέρογλου κινείται αδιαμφισβήτητα προς τη σωστή κατεύθυνση και αποτελεί το επιστέγασμα προσπαθειών χρόνων, τόσο μελών του Κοινοβουλίου, όσο και ενώσεων καταναλωτών και άλλων φορέων, οι οποίες στο παρελθόν έπεφταν «στο κενό» μπροστά σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ασυλίας και προνομιακής - παραβατικής μεταχείρισης που είχαν εξασφαλίσει οι τράπεζες.
Η διασφάλιση της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας του κεφαλαίου, της νομιμότητας στη λειτουργία της τραπεζικής αγοράς και των συναλλαγών καταδεικνύει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την πρόθεση της κυβέρνησης να μπει ένα τέλος σε λογικές, ότι οι τράπεζες λειτουργούν ως «κράτος εν κράτει». Αν μη τι άλλο, αποκαθιστούν εν μέρει τη δικαιοσύνη στις συναλλαγές των τραπεζών με τους πολίτες, οι οποίοι από τη δική τους πλευρά έχουν στηρίξει πολλές φορές και με διάφορους τρόπους το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, παρά τη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και του ελληνικού νοικοκυριού.
Οι όροι που έχουν κριθεί ως καταχρηστικοί από την ελληνική Δικαιοσύνη και απαιτείται η απάλειψή τους από τις συναλλαγές είναι οι εξής:
1. Ο όρος που προβλέπει ότι σε περίπτωση ανάληψης μετρητών από κατάστημα ή ΑΤΜ του ίδιου πιστωτικού ιδρύματος, καταβάλλονται από τον καταναλωτή προμήθεια ή λειτουργικά έξοδα στο πιστωτικό ίδρυμα.
2. Ο όρος που προβλέπει ότι στην περίπτωση στεγαστικού δανείου που χρησιμοποιείται για κατασκευή ή ανέγερση κατοικίας, το δάνειο κατατίθεται σε δεσμευμένο λογαριασμό του οφειλέτη και ενώ η αποδέσμευση γίνεται σταδιακά, ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών, ο δανειολήπτης επιβαρύνεται με τους τόκους του δανείου, από την ημέρα που κατατίθεται το ποσόν στον δεσμευμένο λογαριασμό. Ο όρος αυτός απαγορεύεται, ανεξάρτητα αν το ποσόν που κατατίθεται στον λογαριασμό του δανειολήπτη εκτοκίζεται με τόκο κατάθεσης.
3. Ο όρος που προβλέπει ότι επιβάλλονται προμήθεια ή έξοδα για την κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου, που είναι πελάτης του πιστωτικού ιδρύματος.
4. Ο όρος με τον οποίο επιβάλλονται προμήθεια ή έξοδα σε κάθε κίνηση λογαριασμού ταμιευτηρίου ή τρεχούμενου αναφορικά με την ανάληψη ή κατάθεση μετρητών ή επιταγής στα ταμεία των τραπεζών, όταν οι κινήσεις υπερβαίνουν το καθορισμένο από την τράπεζα όριο.
5. Ο όρος που προβλέπει την επιβολή εξόδων αδράνειας σε καταθετικούς λογαριασμούς, που παραμένουν ακίνητοι για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από αυτό που καθορίζει η τράπεζα.
6. Ο όρος που προβλέπει ότι οι λογαριασμοί με μέσο μηνιαίο υπόλοιπο μικρότερο από εκείνο που ορίζει η τράπεζα βαρύνονται με έξοδα τήρησης και παρακολούθησης των κινήσεων.
7. Ο όρος που υποχρεώνει τον καταθέτη να ειδοποιήσει αμέσως την τράπεζα, σε περίπτωση απώλειας του βιβλιαρίου καταθέσεων, και ορίζει ότι η τράπεζα δεν ευθύνεται σε περίπτωση που πραγματοποιήσει πληρωμή σε άλλο πρόσωπο, πριν λάβει την προαναφερόμενη ειδοποίηση.
8. Ο όρος που περιορίζει την ευθύνη των τραπεζών μόνο για δόλο ή για βαριά αμέλεια υπαλλήλου της, σε περίπτωση μη γνήσιας υπογραφής σε δελτία ή εντολές πληρωμής, αποκλείοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ευθύνη της για ελαφρά αμέλεια.