Σήμερα Δευτέρα, 28 Φεβρουαρίοιυ συμπληρώνονται 4 χρόνια από τότε, που ο πολυσέβαστος Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Θέμελης, αναχώρησε σε ηλικία 89 ετών για τον Πανάγαθο Θεό που τόσο αγάπησε.
Είχε άλλα δυο αδέρφια, έναν αδερφό που πέθανε το 1920 και μια αδερφή που πέθανε πρόσφατα.
Τελείωσε το γυμνάσιο στην Ιστιαία το 1937. Στις 27 Ιουνίου 1937, έχοντας τελειώσει το γυμνάσιο, χειροθετείται από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Χαλκίδος (1922-1968) Γρηγόριο Ε΄ Πλειαθό (1890-1971) αναγνώστης. Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1938-1944.
Στη Θεολογική Σχολή, συνδέεται με τον τότε διάκονο και μετέπειτα Μακαριστό Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό και τον τότε διάκονο και μετέπειτα αείμνηστο Εθνάρχη της Κύπρου, Μακάριο Αριστοδήμου (Κυκκώτη, αδελφού της Ι.Μ. Κύκκου).
Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, αρχιερατεύοντος τότε του αειμνήστου Καλαματιανού Μητροπολίτη Ιεζεκιήλ Στρούμπου (Βελανιδιώτη), ο οποίος στις 3 Ιουνίου 1944 τον χειροτονεί διάκονο με το όνομα Λουκιανός.
Από τη μέρα της χειροτονίας του μέχρι τις 28 Οκτωβρίου 1945, υπηρετεί στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Ομόνοια, υπό τον τότε Αρχιμανδρίτη και μετέπειτα αείμνηστο Μητροπολίτη Αργολίδος και αργότερα Πειραιώς Χρυσόστομο Ταβλαδωράκη.
Στις 28 Οκτωβρίου 1945, χειροτονείται από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Γυθείου και μετέπειτα Μεσσηνίας και προκάτοχό του Χρυσόστομο Δασκαλάκη πρεσβύτερος-αρχιμανδρίτης στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στον Ασπρόπυργο και λαμβάνει το όνομα Χρυσόστομος. Στις 5 Νοεμβρίου 1945, ο Γέροντας αναλαμβάνει καθήκοντα πρωτοσύγκελου στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας, υπό τον Χρυσόστομο Δασκαλάκη που μετετέθη στη Μητρόπολη Μεσσηνίας από τη Μητρόπολη Γυθείου, κατόπιν παραιτήσεως του Γέροντος Πολυκάρπου Συνοδινού.
Ως κληρικός της Μητροπόλεως Μεσσηνίας, μεταγράφεται από την Μονή Φανερωμένης της Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος στην Μονή Βελανιδιάς. Αργότερα, αναλαμβάνει Υπογραμματέας και κατόπιν Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου.
Στις 15 Νοεμβρίου 1957 εξελέγη βοηθός επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Θεοκλήτου Β΄ υπό τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης εν Θεσσαλία Επισκοπής Θαυμακού και χειροτονείται στις 21 Νοεμβρίου του ιδίου έτους. Ως Επίσκοπος Θαυμακού, ανέπτυξε πλούσιο έργο μέχρι της εκλογής του στη Μητρόπολη Μεσσηνίας.
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Δασκαλάκη σε λιτανεία στην Κορώνη στις 14 Απριλίου 1961, η Ιερά Σύνοδος εκλέγει διάδοχό του τον μέχρι τότε Επίσκοπο Θαυμακού Χρυσόστομο Θέμελη στις 7 Νοεμβρίου 1965.
Ο Γέροντας ενθρονίζεται στην Καλαμάτα στις 5 Δεκεμβρίου 1965. Για τα επόμενα 42 χρόνια, ο Γέροντας θα ποιμάνει την Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας με αγάπη και θα αναπτύξει σπουδαίο έργο.
Μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1986 (13 και 15 Σεπτεμβρίου), ο Γέροντας στεγάζεται για μερικούς μήνες σε σκηνή και στη συνέχεια σε παράπηγμα στο κτήμα του Άσυλου Ανιάτων για 9 χρόνια μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου 1995, όταν και εγκαταστάθηκε πλέον στο Μητροπολιτικό Οίκο, ο οποίος στο μεταξύ επισκευάστηκε τελευταίος.
Ο Γέροντας, από την πρώτη μέρα των σεισμών, παρηγορεί το λαό του που δοκιμάζεται, λειτουργεί στην ύπαιθρο, φροντίζει αυτοπροσώπως για τη συνεχή διανομή ειδών, τροφίμων και ρουχισμού στους καταυλισμούς που επισκέπτεται τακτικά.
Ο μακαριστός δεσπότης, ανέπτυξε και πλούσιο συγγραφικό έργο. Σπουδαίο βιβλίο του είναι η ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας που έγραψε το 2003, με τίτλο «Η Ιερά Μητρόπολις Μεσσηνίας δια μέσου των αιώνων».
Το 1980 διετέλεσε τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Μονεμβασίας και Σπάρτης, μετά την εκδημία του Μητροπολίτη Ιεροθέου Κυριαζόπουλου (1919-1980). Το 1996 διετέλεσε τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Γυθείου και Οιτύλου, μετά την εκδημία του Μητροπολίτη Σωτηρίου Κίτσου (1920-1996).
Τέλος, διετέλεσε τοποτηρητής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών το 1998, μετά την εκδημία του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ Τίκα (1913-1998), τον οποίο αποχαιρέτησε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών βαθιά συγκινημένος.
Στις 28 Φεβρουαρίου 2007, ο Γέροντας σφαλίζει τα μάτια και παραδίνει το πνεύμα στο Δημιουργό. Η είδηση της κοιμήσεώς του, βυθίζει στο πένθος όχι μόνο τη Μεσσηνία, αλλά και όλη την Ελλάδα.
Ο μητροπολίτης Χαλκίδος Χρυσόστομος, όταν πληροφορήθηκε την κοίμηση του Γέροντα, έδωσε εντολή να χτυπήσουν πένθιμα οι καμπάνες στην Ιστιαία, γενέτειρα του Γέροντα.
Τοποτηρητής αναλαμβάνει ο Μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος, ο οποίος μη μπορώντας να κρύψει τη συγκίνηση και τα δάκρυά του, τελεί τρισάγιο στον Μητροπολιτικό Ναό ενώπιον του σεπτού λειψάνου του Γέροντα.
Ο πολύκλαυστος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, τελεί την εξόδιο ακολουθία με τη συμμετοχή αρχιερέων, κληρικών και πλήθους λαού στις 3 Μαρτίου 2007.
Ο Γέροντας ενταφιάστηκε δίπλα στον προκάτοχό του Χρυσόστομο Δασκαλάκη, όπως ο ίδιος επιθυμούσε. Τον διαδέχτηκε, ο καλός Δεσπότης Χρυσόστομος Σαββάτος.
Γράφω αυτές τις γραμμές, με πολύ μεγάλη συγκίνηση, καθώς όταν ήμουν μικρός είχα κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων από το χέρι του Άγιου αυτού ανθρώπου, σε λειτουργία στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ιεροθέου δίπλα στη Μονή Βελανιδιάς, αλλά και μυρωθεί πολλές φορές στο ευχέλαιο που τελούσε στο καθολικό της μονής και εξακολουθώ να τρέφω την ίδια αγάπη και σεβασμό προς αυτόν, παρότι δεν βρίσκεται πια κοντά μας. Η απουσία του είναι ακόμα αισθητή.
Γέροντα, από εκεί ψηλά που μας βλέπεις, πρέσβευε στον Παντοδύναμο για εμάς. Δεν θα σε ξεχάσουμε. Καλό Παράδεισο παππούλη μας… romfea.gr
Για να θυμηθούμε, ποιος ήταν όμως ο μακαριστός Γέροντας;
Ο κατά κόσμον Αδάμ Θέμελης γεννήθηκε στην Ιστιαία της Εύβοιας στις 25 Σεπτέμβρη 1918.Είχε άλλα δυο αδέρφια, έναν αδερφό που πέθανε το 1920 και μια αδερφή που πέθανε πρόσφατα.
Τελείωσε το γυμνάσιο στην Ιστιαία το 1937. Στις 27 Ιουνίου 1937, έχοντας τελειώσει το γυμνάσιο, χειροθετείται από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Χαλκίδος (1922-1968) Γρηγόριο Ε΄ Πλειαθό (1890-1971) αναγνώστης. Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1938-1944.
Στη Θεολογική Σχολή, συνδέεται με τον τότε διάκονο και μετέπειτα Μακαριστό Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό και τον τότε διάκονο και μετέπειτα αείμνηστο Εθνάρχη της Κύπρου, Μακάριο Αριστοδήμου (Κυκκώτη, αδελφού της Ι.Μ. Κύκκου).
Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, αρχιερατεύοντος τότε του αειμνήστου Καλαματιανού Μητροπολίτη Ιεζεκιήλ Στρούμπου (Βελανιδιώτη), ο οποίος στις 3 Ιουνίου 1944 τον χειροτονεί διάκονο με το όνομα Λουκιανός.
Από τη μέρα της χειροτονίας του μέχρι τις 28 Οκτωβρίου 1945, υπηρετεί στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Ομόνοια, υπό τον τότε Αρχιμανδρίτη και μετέπειτα αείμνηστο Μητροπολίτη Αργολίδος και αργότερα Πειραιώς Χρυσόστομο Ταβλαδωράκη.
Στις 28 Οκτωβρίου 1945, χειροτονείται από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Γυθείου και μετέπειτα Μεσσηνίας και προκάτοχό του Χρυσόστομο Δασκαλάκη πρεσβύτερος-αρχιμανδρίτης στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στον Ασπρόπυργο και λαμβάνει το όνομα Χρυσόστομος. Στις 5 Νοεμβρίου 1945, ο Γέροντας αναλαμβάνει καθήκοντα πρωτοσύγκελου στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας, υπό τον Χρυσόστομο Δασκαλάκη που μετετέθη στη Μητρόπολη Μεσσηνίας από τη Μητρόπολη Γυθείου, κατόπιν παραιτήσεως του Γέροντος Πολυκάρπου Συνοδινού.
Ως κληρικός της Μητροπόλεως Μεσσηνίας, μεταγράφεται από την Μονή Φανερωμένης της Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος στην Μονή Βελανιδιάς. Αργότερα, αναλαμβάνει Υπογραμματέας και κατόπιν Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου.
Στις 15 Νοεμβρίου 1957 εξελέγη βοηθός επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Θεοκλήτου Β΄ υπό τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης εν Θεσσαλία Επισκοπής Θαυμακού και χειροτονείται στις 21 Νοεμβρίου του ιδίου έτους. Ως Επίσκοπος Θαυμακού, ανέπτυξε πλούσιο έργο μέχρι της εκλογής του στη Μητρόπολη Μεσσηνίας.
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Δασκαλάκη σε λιτανεία στην Κορώνη στις 14 Απριλίου 1961, η Ιερά Σύνοδος εκλέγει διάδοχό του τον μέχρι τότε Επίσκοπο Θαυμακού Χρυσόστομο Θέμελη στις 7 Νοεμβρίου 1965.
Ο Γέροντας ενθρονίζεται στην Καλαμάτα στις 5 Δεκεμβρίου 1965. Για τα επόμενα 42 χρόνια, ο Γέροντας θα ποιμάνει την Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας με αγάπη και θα αναπτύξει σπουδαίο έργο.
Μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1986 (13 και 15 Σεπτεμβρίου), ο Γέροντας στεγάζεται για μερικούς μήνες σε σκηνή και στη συνέχεια σε παράπηγμα στο κτήμα του Άσυλου Ανιάτων για 9 χρόνια μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου 1995, όταν και εγκαταστάθηκε πλέον στο Μητροπολιτικό Οίκο, ο οποίος στο μεταξύ επισκευάστηκε τελευταίος.
Ο Γέροντας, από την πρώτη μέρα των σεισμών, παρηγορεί το λαό του που δοκιμάζεται, λειτουργεί στην ύπαιθρο, φροντίζει αυτοπροσώπως για τη συνεχή διανομή ειδών, τροφίμων και ρουχισμού στους καταυλισμούς που επισκέπτεται τακτικά.
Ο μακαριστός δεσπότης, ανέπτυξε και πλούσιο συγγραφικό έργο. Σπουδαίο βιβλίο του είναι η ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας που έγραψε το 2003, με τίτλο «Η Ιερά Μητρόπολις Μεσσηνίας δια μέσου των αιώνων».
Το 1980 διετέλεσε τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Μονεμβασίας και Σπάρτης, μετά την εκδημία του Μητροπολίτη Ιεροθέου Κυριαζόπουλου (1919-1980). Το 1996 διετέλεσε τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Γυθείου και Οιτύλου, μετά την εκδημία του Μητροπολίτη Σωτηρίου Κίτσου (1920-1996).
Τέλος, διετέλεσε τοποτηρητής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών το 1998, μετά την εκδημία του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ Τίκα (1913-1998), τον οποίο αποχαιρέτησε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών βαθιά συγκινημένος.
Στις 28 Φεβρουαρίου 2007, ο Γέροντας σφαλίζει τα μάτια και παραδίνει το πνεύμα στο Δημιουργό. Η είδηση της κοιμήσεώς του, βυθίζει στο πένθος όχι μόνο τη Μεσσηνία, αλλά και όλη την Ελλάδα.
Ο μητροπολίτης Χαλκίδος Χρυσόστομος, όταν πληροφορήθηκε την κοίμηση του Γέροντα, έδωσε εντολή να χτυπήσουν πένθιμα οι καμπάνες στην Ιστιαία, γενέτειρα του Γέροντα.
Τοποτηρητής αναλαμβάνει ο Μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος, ο οποίος μη μπορώντας να κρύψει τη συγκίνηση και τα δάκρυά του, τελεί τρισάγιο στον Μητροπολιτικό Ναό ενώπιον του σεπτού λειψάνου του Γέροντα.
Ο πολύκλαυστος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, τελεί την εξόδιο ακολουθία με τη συμμετοχή αρχιερέων, κληρικών και πλήθους λαού στις 3 Μαρτίου 2007.
Ο Γέροντας ενταφιάστηκε δίπλα στον προκάτοχό του Χρυσόστομο Δασκαλάκη, όπως ο ίδιος επιθυμούσε. Τον διαδέχτηκε, ο καλός Δεσπότης Χρυσόστομος Σαββάτος.
Γράφω αυτές τις γραμμές, με πολύ μεγάλη συγκίνηση, καθώς όταν ήμουν μικρός είχα κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων από το χέρι του Άγιου αυτού ανθρώπου, σε λειτουργία στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ιεροθέου δίπλα στη Μονή Βελανιδιάς, αλλά και μυρωθεί πολλές φορές στο ευχέλαιο που τελούσε στο καθολικό της μονής και εξακολουθώ να τρέφω την ίδια αγάπη και σεβασμό προς αυτόν, παρότι δεν βρίσκεται πια κοντά μας. Η απουσία του είναι ακόμα αισθητή.
Γέροντα, από εκεί ψηλά που μας βλέπεις, πρέσβευε στον Παντοδύναμο για εμάς. Δεν θα σε ξεχάσουμε. Καλό Παράδεισο παππούλη μας… romfea.gr