25.5.11

Για μία θέση ….350 βιογραφικά σε 54 ώρες!

Προ εικοσαημέρου έλαβα από τον αναγνώστη Β. Κ. την κάτωθι επιστολή, σχετικώς με το θέμα της ανεργίας, γράφει στην «Καθημερινή» ο Στέφανος Κασιμάτης : «Είμαι ιδιοκτήτης μιας μεσαίας επιχείρησης, που απασχολεί περί τα είκοσι άτομα.
Επειδή πρόσφατα μια υπάλληλος αποχώρησε, διότι βρήκε εργασία σε άλλη εταιρεία, έβαλα επί πληρωμή αγγελία σε ιστοχώρο εξεύρεσης εργασίας (Skywalker). Η αγγελία μου αναρτήθηκε την Παρασκευή, ώρα 14.00. Μέχρι τις 16.00 είχα λάβει εξήντα πέντε (65) βιογραφικά! Αμέσως τηλεφώνησα στον υπεύθυνο της ιστοσελίδας να ρωτήσω μήπως είχαν κάνει εσφαλμένη ανάρτηση, με αποτέλεσμα να λαμβάνω βιογραφικά τα οποία απευθύνονταν σε άλλους εργοδότες. Οχι δεν είχε γίνει κανένα λάθος. Ως τη στιγμή που σας γράφω, δηλαδή δύο ημέρες μετά την ανάρτηση της αγγελίας μου, ακριβέστερα μετά από 54 ώρες, έχω λάβει 350 βιογραφικά, κατά μέσο όρο δηλαδή 6,5 βιογραφικά ανά ώρα.
Προσοχή. Η αγγελία αφορά θέση υπαλλήλου γραφείου με αποδοχές που αναλόγως προσόντων θα κυμαίνονται μεταξύ 900 και 1.400 ευρώ μηνιαίως. Δεν θα την έλεγα “ευκαιρία”, είναι όμως δυνατότητα εργασίας σε μια υγιή εταιρεία με αξιοπρεπείς συνθήκες. Για την ανάλογη θέση, προ εξαετίας μαζεύαμε -με το ζόρι- 10 βιογραφικά και ήμασταν αναγκασμένοι να βλέπουμε κάθε καρυδιάς καρύδι. Προ τριετίας, τον Μάιο του 2008, μέσα σε δύο εβδομάδες είχα λάβει 25 βιογραφικά. Φέτος, έφθασαν τα 350 σε 54 ώρες. Σημειωτέον ότι οι αποστέλλοντες τα βιογραφικά είναι κατά 80% πτυχιούχοι ελληνικού πανεπιστημίου, κατά 75% γυναίκες, κατά 45% σταζιέρ, κατά 95% άνεργοι και κατά 75% ηλικίας κάτω των τριάντα ετών.
Δεν ξέρω τι βλέπετε εσείς σε αυτό το δείγμα, εγώ βλέπω απελπισία και κοινωνική έκρηξη. Η Ελλάδα επιστρέφει τάχιστα στη δεκαετία του 1960 και μάλιστα δίχως τις ευκαιρίες που πρόσφερε εκείνη η δεκαετία». Αυτά μας έγραψε ο αγαπητός Β. Κ. Την επομένη όμως επανήλθε, για να με ενημερώσει ότι σε 72 ώρες τα βιογραφικά είχαν φθάσει τα 500. Τη μεθεπομένη, με νέα επιστολή του, μου γνωστοποίησε ότι τα βιογραφικά ήσαν πλέον 650. Ύστερα, υποθέτω ότι, θα έχασε το μέτρημα...
Κι όμως οι κυβερνώντες και εν γένει το πολιτικό προσωπικό του τόπου νοιάζεται ως επί το πλείστον για τις θέσεις του δημόσιου τομέα αδιαφορώντας για το μέλλον του ιδιωτικού τομέα ο οποίος ήδη φλέγεται…