Τα δύσκολα πέρασαν, τα χειρότερα έρχονται! Η εβδομάδα των παθών τώρα ξεκινάει, καθώς μετά τα χθεσινά μάλλον προμηνύονται εξελίξεις. Όλο το καθαρόαιμο μνημονιακό δυναμικό παρέλασε από τις τηλεοράσεις με σημαίνουσες δηλώσεις για να μας πει ότι η κυβέρνηση ολιγωρεί ή στερείται πυγμής ώστε να πραγματοποιήσει εδώ και ...χθες αυτά που έχει συμφωνήσει, δηλαδή τις ιδιωτικοποιήσεις και την ταχύτερη κινεζοποίηση της χώρας;
ο «μαχητής» Λοβέρδος, η Άννα με την «ενιαία σιδηρά πειθαρχία», η Ντόρα που ζήτησε έργα και όχι «προφορικές δεσμεύσεις», ακόμα κι ο Κουβέλης που πλασαρίστηκε από αριστερά.
Μαζί τους και κατά του εαυτού του (συνηθισμένος άλλωστε αφού διαδήλωνε κιόλας απέναντι στον εαυτό του)ο Παπανδρέου που βλέπει αλλού τις «μικρές ολιγαρχίες».
Μέσα σ΄όλα έσκασε ακόμα μί α υποβάθμιση της οικονομίας για να εμπεδώσουμε ότι είμαστε σε καλό δρόμο, το δρόμο που οδηγεί στις αγορές το 3045μ.Χ. Ειδικά αν καταφέρουν να μας φορτώσουν νέο δάνειο που αυτομάτως προστίθεται στο χρέος.
Σήμερα το πρόγραμμα είναι πλήρες με τον πρωθυπουργό να πηγαίνει στον Παπούλια και μετά βουρ για το υπουργικό.
Τα «παιδιά» γκάζωσαν γιατί είναι και η δυσαρεστημένη τρόικα στην Αθήνα που σηκώνει τα μανίκια και πιάνει δουλειά στο Εργασίας , το Υγείας , το Οικονομικών και το Υποδομών.
Μία μέρα πριν την γενική απεργία, κι ένα χρόνο μετά την ψήφιση του μνημονίου εκφωνείται ή περιγράφεται ο νέος μεγάλος και ακόμα πιο βάρβαρος εκβιασμός.
Ή αυτοί οι τύποι εργάζονται για την επιτυχία της απεργίας ώστε να μας ζητήσουν ποσοστά στο τέλος ή θεωρούν ότι θα είναι η τελευταία γιατί μετά τελειώνουν τ’ αστεία. ..
Το ερώτημα είναι μπορεί να είναι η αυριανή απεργία και συγκέντρωση διαφορετική από όλες τις άλλες. Μπορεί να υπερβεί την κούραση και την εκδήλωση οργής;...Δεν πρέπει να εισπράξουν όλοι αυτοί την απάντηση ότι «οι μαλάκες δεν πληρώνουν άλλο»;