«Υδατοκαλλιέργειες στις νήσους Σαπιέντζα και Σχίζα»
Στο Παράρτημα 1 του υπό δημόσια διαβούλευση σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με τίτλο «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού», μεταξύ άλλων, προτείνεται η δημιουργία 2 Περιοχών Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών στα ανατολικά της Νήσου Σαπιέντζα και στα βόρεια της Νήσου Σχίζα.Συγκεκριμένα, προτείνεται η ανάπτυξη 2 ζωνών υδατοκαλλιέργειας, εκτροφής ερυθρού τόνου, συνολικής δυναμικότητας 1500 τόνων (μονάδα μέτρησης) ανά έτος. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μία θετική πρωτοβουλία για την ανάπτυξη της νοτιοδυτικής Μεσσηνίας, θα ήθελα να σας επισημάνω τον ενδεχόμενο κίνδυνο μόλυνσης που μπορεί να αντιμετωπίσει ο θαλάσσιος χώρος κατά μήκος της ακτογραμμής μεταξύ Μεθώνης και Φοινικούντας Μεσσηνίας.
Η προβλεπόμενη επαγγελματική τακτική των επιχειρήσεων εκτροφής και εμπορικής επεξεργασίας τόνου προβλέπει τη θανάτωση των ψαριών μέσα στο νερό, και συγκεκριμένα με καμάκι. Σαν αποτέλεσμα, το αίμα των τόνων ενδέχεται να προσελκύσει σαρκοβόρα ψάρια, τα οποία θα εισέλθουν στη στενή θαλάσσια περιοχή μεταξύ του κόλπου της Μεθώνης και τη Φοινικούντα από τη μία, και τις νήσους Σαπιέντζα και Σχίζα από την άλλη.
Επιπλέον, η θέση των ζωνών υδατοκαλλιέργειας εφάπτεται με τη ζώνη της Σχίζας, η οποία έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα "Natura", ενώ η χωροθέτηση μονάδων στη Σχίζα, απέναντι από τις παραλίες, θέτει σε κίνδυνο την τουριστική ανάπτυξη μιας συνεχώς αναπτυσσόμενης, στον τομέα αυτό, περιοχής.
Συνεπώς, η εγκατάσταση και λειτουργία οποιασδήποτε μονάδας καλλιέργειας κόκκινου τόνου, εάν τελικά επιτραπεί, θα πρέπει να τηρεί με μεγάλη αυστηρότητα τους όρους που τίθενται στις σχετικές διεθνείς συμβάσεις.
Νάντια Ι. Γιαννακοπούλου