Βρέθηκα χθες το μεσημέρι στη Γλυφάδα, εκεί που μια φορά κι έναν καιρό χτυπούσε η καρδιά του πιο μεγάλου εμπορικού κέντρου στα Νότια προάστια. Είχα πολύ καιρό να πάω εργάσιμη για τα μαγαζιά μέρα. Έστω και... μισοεργασιμη όπως η χθεσινή που ήταν και δεν ήταν αργία. Μ έπιασε η ψυχή μου βλέποντας πόσα καταστήματα έχουν βάλει λουκέτο. Στα πιο κεντρικά σημεία της αγοράς. Τα ίδια και χειρότερα με την εικόνα που αντικρίζω καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας.
Μπήκα για φαγητό σ ένα εστιατόριο από εκείνα που πριν από δυο χρόνια, σε μέρες όπως η χθεσινή , έπρεπε να περιμένεις ώρα για να βρεις ένα τραπέζι. Είχα να πάω κι εκεί καιρό. Όχι τίποτα εξαιρετικό η ιδιαίτερα ακριβό. Ήταν σχεδόν άδειο... Κι εκεί που δούλευαν τουλάχιστον 7-8 σερβιτόροι μόλις... ένας! Το ίδιο ακριβώς σκέφτηκε και συζητούσε και η παρέα που βρέθηκε δίπλα μου, λίγη ώρα αργότερα.
Επιστρέφοντας στο σπίτι από την παραλιακή το σκηνικό... ήρθε κι έδεσε. Σχεδόν ένα στα δυο καταστήματα από τη Γλυφάδα μέχρι το Παλαιό Φάληρο, κλειστό. Με μεγάλες επιγραφές «ενοικιάζεται» που έχουν κιτρινίσει από τον καιρό αφού κανείς πια δεν θέλει να νοικιάσει και να δοκιμάσει να ανοίξει επιχείρηση.. Πολλά από αυτά ήταν γνωστά ταβέρνες και εστιατόρια με ιστορία δεκαετιών αλλά και πιο καινούργια καφέ και μπαράκια.
Πληροφορήθηκα ότι από τον Σεπτέμβριο που έρχεται η κυβέρνηση θα αυξήσει λέει τον ΦΠΑ στη εστίαση από το 13 στο 23%. Προφανώς για να σταματήσουν να μπαίνουν και οι τελευταίες παρέες στο μαγαζί της Γλυφάδας που πήγα χθες. Και για να μείνει άνεργος κι αυτός ο τελευταίος σερβιτόρος.
Αναρωτιέμαι ποιος (αν)εγκέφαλος γραφειοκράτης σκέφτηκε αυτή την αύξηση που θα αποτελέσει ταφόπλακα για τις περισσότερες επιχειρήσεις του κλάδου οι οποίες ήδη δουλεύουν μόνο τα Σαββατοκύριακα .
Χρόνος για να την μαζέψουν πάντως υπάρχει. Γιατί αν επιμείνουν, τότε δεν θα υπάρχουν ούτε μαγαζιά στο χώρο της εστίασης για να εισπράττουν το 23% ούτε φυσικά εργαζόμενοι σε αυτά για να τους πάρουν έκτακτη εισφορά... Τόσο μυαλό χρειάζεται για να το αντιληφθούν...