Παρέμβαση Δ. Κουσελά σε Γ. Παπακωνσταντίνου για την εκτός σχεδίου δόμηση και την οριοθέτηση της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας.
Για την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν συμπολίτες μας και αφορούν στη μέχρι σήμερα εφαρμογή των διατάξεων για την εκτός σχεδίου δόμηση και την οριοθέτηση της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας, ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρης Κουσελάς απέστειλε επιστολή στον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου, εκθέτοντάς του αναλυτικά την κατάσταση και ζητώντας του να δοθούν το ταχύτερο κατάλληλες λύσεις. Το κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:
«1) Με τον ν. 3851/2010 άρθρο 9 παρ. 6α θεσπίζεται ότι «σε αγροτεμάχια που χαρακτηρίζονται από τη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης του οικείου νομού ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας, εκτός από τη γεωργική εκμετάλλευση και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς ΑΠΕ.»
2) Με τον πρόσφατο νόμο για τη βιοποικιλότητα (ν. 3937/2011) καταργήθηκαν τα οριζόμενα στην παρ. 23 άρθρου 20 του ν. 3399/2005 (εδαφ. β) και γ)), που προέβλεπαν ότι η γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας μπορεί να αποχαρακτηρίζεται, εφόσον έχει πρόσοψη σε εθνικό ή επαρχιακό δρόμο, με δυνατότητα επέκτασης του αποχαρακτηρισμού αυτού σε βάθος 600 μέτρων εκατέρωθεν του οδικού άξονα.
Η κατάργηση αυτή δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα ως προς τη δυνατότητα ανοικοδόμησης και αξιοποίησης αντίστοιχων ιδιοκτησιών, κατά κανόνα μεγάλης αντικειμενικής αξίας, για χρήσεις πέραν της αγροτικής παραγωγής, δεδομένου ότι οι πράξεις που εκδόθηκαν με βάση την προϊσχύσασα ρύθμιση καθίστανται άκυρες και επανεξετάζονται με βάση την πραγματική τους κατάσταση και με τα κριτήρια της ΚΥΑ 168040/7.9.2010
Με τα παραπάνω επιχειρείται η κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης σε ζώνες αγροτικής γης υψηλής παραγωγικότητας, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. Κάτι τέτοιο θα ήταν λειτουργικό και εφαρμόσιμο χωρίς παρενέργειες για την τοπική ανάπτυξη, εάν ήδη υπήρχαν θεσμοθετημένες περιοχές για τις λοιπές, πλην αγροτικών, δραστηριότητες, με κατάλληλες υποδομές για την προσέλκυση επενδύσεων.
Στο μέτρο που κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα με την απαγόρευση της δόμησης εκατέρωθεν των εθνικών και επαρχιακών οδικών δικτύων, σε οικόπεδα που κατά κανόνα έχουν υψηλές αντικειμενικές αξίες, τα οποία οι ιδιοκτήτες τους αγόρασαν ως οικοδομήσιμα, έχοντας ως εκ τούτου επιβαρυνθεί με υψηλούς φόρους για μεταβιβάσεις ή και με φόρους μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
Η πλήρης αδυναμία ανοικοδόμησης σε αυτά, πέραν του ότι πλήττει τον κλάδο της οικοδομής σε μια περίοδο υψηλής ανεργίας, αποκλείει και κάθε δυνατότητα επένδυσης σε συνδυασμένες δραστηριότητες (λ.χ. αγροτουριστικές), οι οποίες θα λειτουργούσαν θετικά για την τοπική ανάπτυξη.
Σοβαρά προβλήματα ανακύπτουν και με τον χαρακτηρισμό της γης υψηλής παραγωγικότητας, στη βάση της προαναφερθείσας ΚΥΑ 168040/7.9.2010. Αυτά έχουν ήδη πολλαπλώς επισημανθεί από επιχειρηματικούς και επιστημονικούς φορείς της Μεσσηνίας και γενικότερα της Πελοποννήσου, ιδίως σε ότι αφορά στη διαδικασία χορήγησης βεβαιώσεων από τις αρμόδιες Δ/νσεις Αγροτικής Ανάπτυξης για την ανοικοδόμηση και αξιοποίηση εκτάσεων εκτός σχεδίου πόλης, ελλείψει της ΚΥΑ (συναρμοδιότητας με Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης) που θα καθόριζε τα γεωγραφικά όρια της αγροτικής Γ.Υ.Π., με βάση συγκεκριμένους χάρτες.
‘Ομως, με εσφαλμένη χρήση των κριτηρίων από τις υπηρεσίες, φθάσαμε, δυστυχώς, στο σημείο να έχουν χαρακτηρισθεί συλλήβδην ως γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας (ΓΥΠ) εκτάσεις χέρσες, χρόνια ακαλλιέργητες, βραχώδεις ή με ελάχιστη φυτοκάλυψη, λ.χ. στο παραθαλάσσιο κομμάτι του κάμπου της Τριφυλίας. Το ίδιο ισχύει ακόμα και σε περιοχές όπου ήδη υπήρχαν κατοικίες, βιοτεχνικές ή τουριστικές μονάδες, οι οποίες σήμερα αδυνατούν να επεκταθούν, ενώ οι πράξεις κατάτμησης, μεταβίβασης και διανομής στα όρια των ΓΥΠ προϋποθέτουν την έκδοση ΚΥΑ, που να ορίζει σαφώς τους όρους και τις προϋποθέσεις, η οποία εκκρεμεί.
Η αναγκαία προστασία του περιβάλλοντος και της γεωργικής δραστηριότητας από άναρχες μορφές δόμησης και ανεξέλεγκτες αλλαγές χρήσης δεν θα πρέπει, πιστεύω, να οδηγεί στο αντίθετο άκρο, δημιουργώντας ασάφεια ή αβεβαιότητα για το αν κάποιο γήπεδο είναι κατάλληλο για άλλη χρήση πέραν της γεωργικής, ή πλείστα όσα γραφειοκρατικά εμπόδια, με συνέπεια να αποτρέπονται επενδύσεις ή να αποκλείονται άλλες μορφές αξιοποίησης απαραίτητες για την τοπική ανάπτυξη, που θα μπορούσαν να είναι συμβατές με το περιβάλλον.
Γι’ αυτό, είναι επιτακτικό να δρομολογηθεί ένας τεκμηριωμένος και εφαρμόσιμος χωροταξικός σχεδιασμός, έτσι ώστε οι εκτός σχεδίου περιοχές να αποκτήσουν το ταχύτερο συγκεκριμένη ταυτότητα χρήσεων γης.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, η δόμηση και η αξιοποίησή τους θα είναι αποτέλεσμα ουσιαστικής χωροταξικής μελέτης κατά περιοχή και όχι γενικών κριτηρίων, με τα οποία δημιουργείται δυστυχώς ασάφεια σχετικά με τα όρια της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας, γραφειοκρατική ταλαιπωρία και αβεβαιότητα για τους πολίτες, ενω ουσιαστικά ακυρώνεται η δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών ή και συνδυασμένων μορφών αξιοποίησης των ιδιοκτησιών.
Με βάση τα παραπάνω, σε παρακαλώ θερμά να δώσεις τις αναγκαίες οδηγίες αφ’ ενός για την επανεξέταση της κατάργησης των εδαφ. β και γ της παρ. 23 άρθρου 20 ν. 3399/2005, αφ’ ετέρου για την ταχύτερη δυνατή αντιμετώπιση των προβλημάτων οριοθέτησης της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας.
Είμαι στη διάθεσή σου για κάθε τυχόν αναγκαία διευκρίνιση σχετικά με το θέμα, που ειδικά στις σημερινές συνθήκες, έχει ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις όχι μόνο στη Μεσσηνία, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας. »