Με το μόνιμο πλέον αλαζονικό ύφος του κακότροπου παιδιού και τη μάγκικη χροιά στη φωνή, ο αρχηγός του ΣΥΝ, μετά το πέρας της χθεσινής συνάντησής του με τους πρυτάνεις, εξέφρασε την «οργή» του για τις διατάξεις του νομοσχεδίου που ορίζει τη λειτουργία των πανεπιστημίων και πρόσθεσε ότι «το πανεπιστήμιο που γνωρίζαμε θα πάψει να υπάρχει». Το μόνο που μπορεί να πει όποιος πονάει την κατάντια των πανεπιστημίων μας, την κατάντια του μόνου θεσμού που θα μπορούσε να εγγυάται αντικειμενικά κριτήρια στην κοινωνική ανέλιξη του ατόμου, είναι: μακάρι!
Είθε να αποδειχθεί προφητικός ο λόγος του προέδρου Τσίπρα και το πανεπιστήμιο, όπως το ξέρουμε σήμερα και όπως το κατάντησαν ο πρόεδρος του ΣΥΝ και όσοι συγχέουν τη δημοκρατία με την εξίσωση προς τα κάτω, να καταλήξει εκεί όπου είναι η θέση όλων των αναχρονισμών.
Οι μόνοι που θα το νοσταλγήσουν είναι όλοι εκείνοι των οποίων τα προσωπικά συμφέροντα ταυτίστηκαν με την κομματοκρατία, που διοίκησε τα πανεπιστήμια στα χρόνια της μεταπολίτευσης και τα οδήγησε στη σημερινή απαξίωσή τους.
Εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον και σε θεωρητικό επίπεδο, φαίνεται ότι με το νομοσχέδιο της Αννας Διαμαντοπούλου γίνεται μια σοβαρή απόπειρα λειτουργικού εκσυγχρονισμού του δημόσιου πανεπιστημίου και, συγχρόνως, εξοβελισμού της κομματοκρατίας.
Η συμμετοχή εξωτερικών μελών στα Συμβούλια Διοίκησης, η δημιουργία Ανεξάρτητης Αρχής για τη χρηματοδότησή τους, η διαχείριση της περιουσίας τους από ανώνυμες εταιρείες, η αξιολόγηση των καθηγητών και -κυρίως- οι επιπτώσεις εις βάρος όσων αδυνατούν να ανταποκριθούν στα απαιτούμενα κριτήρια, η κατάργηση της δωρεάν διανομής των έντυπων συγγραμμάτων και η αντικατάστασή τους με τα ηλεκτρονικά, καθώς και η υιοθέτηση του ευρωπαϊκού συστήματος πιστωτικών μονάδων είναι μέτρα που προδήλως αποσκοπούν στον εκσυγχρονισμό τους…