Το τηλέφωνο χτυπάει. Στην άλλη άκρη της γραμμής ακούω τη φωνή ενός παλιού μου γνώριμου.
-«Τι κάνεις; Πώς και με θυμήθηκες;», ρωτάω...- «Πήρα να μάθω αν αληθεύει ότι ο Παπακωνσταντίνου ετοιμάζει ρύθμιση για τα αυθαίρετα», μου λέει ελαφρώς... «φορτωμένος».
-«Μα ναι... την επόμενη εβδομάδα μάλιστα θα είναι έτοιμη και θα την παρουσιάσει» του απαντάω.
-«Ε, λοιπόν είμαι πολύ μαλάκας. Πιο μαλάκας απ' όσο νόμιζα», φωνάζει. Και ιδού γιατί:
Ο παλιός μου γνώριμος είναι μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα. Δηλώνει- όπως μου είπε –όλα του τα εισοδήματα γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Πληρώνει ένα σκασμό λεφτά σε φόρους γιατί είναι καλοπληρωμένος επειδή δουλεύει σε παραπάνω από μία δουλείες επταήμερο και δωδεκάωρο. Έχει πληρώσει δύο φορές έκτακτη εισφορά κι ετοιμάζεται για τρίτη. Επειδή κρατάει ανοικτό και το μπλοκάκι του, από προηγούμενα χρόνια, χωρίς όμως να το χρησιμοποιεί εδώ και πάρα πολύ καιρό, θα πληρώσει και επιπλέον 300 ευρώ κεφαλικό φόρο. Πριν από λίγα χρόνια έχτισε ένα εξοχικό. Φρόντισε να μην έχει ούτε ένα τετραγωνικό παραπάνω απ' όσο έλεγε η άδεια για την οποία πλήρωσε όσα έπρεπε, αν και έβλεπε ότι οι περισσότεροι γείτονές του, είχαν και ημιυπαίθριους παράνομους χώρους και αυθαίρετες κατασκευές. Αυτούς τους γείτονες που τώρα παρακολουθεί να «τακτοποιούν» με τις ευλογίες του κράτους τις παρανομίες τους. Όπως παρακολουθούσε πριν από λίγο καιρό κάποιους άλλους να αξιοποιούν την περαίωση και καταβάλλοντας κάποιο συμβολικό ποσό να γλυτώνουν τους ελέγχους για πολλά πολλά χρόνια φοροδιαφυγής.
«Είμαι ή δεν είμαι πολύ μαλάκας τελικά», με ρώτησε κλείνοντας την αφήγησή του. Και μου έκλεισε το τηλέφωνο χωρίς να περιμένει την απάντηση μου.