Να σταθούμε συνεπείς με τις αρχές μας !!
Στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Υγείας για την «Ανασυγκρότηση του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης» εισάγεται εμβόλιμα άρθρο, που αφορά στη νομιμοποίηση των ιδιωτικών ιατρείων των πανεπιστημιακών ιατρών που εργάζονται σε δημόσια νοσοκομεία. Στο ίδιο άρθρο, δίνεται επιπλέον η δυνατότητα στους πανεπιστημιακούς ιατρούς να αποκτήσουν και διευθυντική θέση σε ιδιωτικές κλινικές και άλλα ιδιωτικά ιδρύματα, δουλεύοντας ταυτόχρονα σε δημόσιο νοσοκομείο.
Οι πανεπιστημιακοί ιατροί που εργάζονται σε κλινικές του ΕΣΥ έχουν μια τριπλή αποστολή: το κλινικό τους έργο για τη θεραπεία των ασθενών, το διδακτικό έργο προς τους φοιτητές και το ερευνητικό τους έργο. Είναι προφανές, ότι αυτή η τριπλή αποστολή από μόνη της είναι τεράστια και εξαιρετικά χρονοβόρα, αν γίνεται με σοβαρότητα και πραγματική αίσθηση καθήκοντος.
Η θεσμοθέτηση της ιδιωτικής έξω-νοσοκομειακής δραστηριότητας των πανεπιστημιακών ιατρών, αντίθετη προς τις πάγιες αρχές του ΠΑΣΟΚ και των προοδευτικών δυνάμεων, νομιμοποιεί -αντί να διορθώνει- μια στρέβλωση χρόνων και σηματοδοτεί μια υποχώρηση σε συντεχνιακές πιέσεις. Ειδικά δε, όταν το μέτρο αυτό εισάγεται από «το παράθυρο» αντί να συζητηθεί στο πλαίσιο ενός νόμου-πλαίσιου, που θα συγκεκριμενοποιήσει το όραμά μας για την Υγεία.
Η νομοθέτηση του προτεινόμενου μέτρου, να εργάζονται Πανεπιστημιακοί Ιατροί, που ήδη εργάζονται σε δημόσιο νοσοκομείο, και ως διευθυντές σε ιδιωτικές κλινικές αποτελεί πρόκληση: η ανάληψη τέτοιας θέσης είναι ασυμβίβαστη τόσο σε ηθικό όσο και πρακτικό επίπεδο με την διεκπεραίωση των καθηκόντων ενός πανεπιστημιακού ιατρού.
Για τους λόγους αυτούς, απεύθυνα κατά την παρέμβασή μου στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, όπου συζητήθηκε το θέμα, έκκληση στην ηγεσία του Υπουργείου Υγείας να αποσύρει αυτό το άρθρο, δηλώνοντας ότι αδυνατώ να ψηφίσω ένα μέτρο που αντιβαίνει στις αρχές μας.