Δυναμική είσοδο στην Κινέζικη αγορά, με 5ετές συμβόλαιο και με ποσότητες ελαιολάδου που θα ξεπερνούν τους 500 τόνους ετησίως πέτυχε η Χανιώτικη εταιρεία "Terra Creta" με έδρα το Κολυμπάρι.
Η εταιρεία που διακινεί το σύνολο σχεδόν ελαιολάδου της στο εξωτερικό δίνει ...έμφαση όπως επισημαίνει ο γενικός διευθυντής της κ. Μανώλης Αναγνωστάκης στην ποιότητα, καλώντας παράλληλα τους ελαιοπαραγωγούς να επιμείνουν σε αυτόν τον τομέα καθώς από εκεί θα εξασφαλιστούν υψηλότερες τιμές και εισοδήματα.
Η Χανιώτικη Εταιρεία συμφώνησε με θυγατρική εταιρεία μεγάλου Κινέζικου Ενεργειακού Ομίλου, που δραστηριοποιείται στον τομέα των τροφίμων ώστε από το 2012 να στέλνει 500 τόνους τυποποιημένου ελαιόλαδου για 5 χρόνια και κάθε χρόνο θα προστίθεται μια νέα παραγγελία 100 τόνων.
"Δεν τους βρήκαμε εμείς τους Κινέζους. Ηλθαν στην Κρήτη, επειδή οι ειδικοί τούς είπαν ότι εκεί θα βρείτε το καλύτερο λάδι, αναζητώντας συνεργάτες και μας βρήκαν μόνοι τους. Εμειναν μια εβδομάδα στο νησί, πήγαν σε πολλές εταιρείες και κατέληξαν σε εμάς, που ήδη είχαμε την εμπειρία της συνεργασίας με άλλη Κινέζικη εταιρεία για μικρότερες ποσότητες" ανάφερει ο κ. Αναγνωστάκης μιλώντας στα "Χανιώτικα Νέα".
"ΜΟΔΑ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ"
Αυτή τη στιγμή το ελαιόλαδο κερδίζει ολοένα και περισσότερους φίλους στην αχανή χώρα, στην οποία περισσότεροι από 100 εκατομμύρια κάτοικοι είναι πολύ εύποροι.
"Το ελαιόλαδο έχει γίνει μόδα. Εχουν μάθει βέβαια από τους επιστήμονες ότι είναι εξαιρετικό και πολύ υγιεινό προϊόν αλλά έχει γίνει μόδα καθώς δίνεται ως δώρο σε διάφορες γιορτές. Σε ορίζοντα πενταετίας -και αυτό είναι δική μου εκτίμηση- θα διαταρχθεί το ισοζύγιο με την Κίνα και θα δημιουργηθεί έλλειψη ελαιολάδου, η ζήτηση θα είναι τέτοια που θα ανεβάσει και τις τιμές. Αυτό το βλέπω μέσα στην επόμενη 5ετία" τονίζει ο κ. Αναγνωστάκης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρείας "τo 2009 η Κίνα εισήγαγε μόνο 8.000 τόνους έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, εκ των οποίων οι 550 ήταν από την Ελλάδα και οι 200 (Τerra Creta), το 2010 εισήχθησαν 19.000 τόνοι. Το 2011 εκτίμηση μας είναι ότι η χώρα θα ξεπεράσει τους 35.000 τόνους. Οι Κινέζοι έχουν μια τάση να αντιγράφουν οτίδηποτε απουσιάζει από τον πολιτισμό τους ό,τι δεν μπορούν να το παράγουν. Εχουν δοκιμάσει να παράξουν και λάδι και μάλιστα σε περιοχή που βρίσκεται στον ίδιο παράλληλο με την Κρήτη αλλά από 500.000 ελαιόδεντρα που φύτεψαν έβγαλαν 400 τόνους ελαιόλαδο κάτι που κάνει εντελώς ασύμφορη αυτήν την καλλιέργεια. Έχουν καταλάβει ότι δεν μπορούν να παράξουν εφάμιλλο προϊόν με το λάδι της Μεσογείου".
Παράλληλα ο κ. Αναγνωστάκης επισημαίνει πως "σε κάθε νέα αγορά διεισδύουν προϊόντα υποβαθμισμένα. Αυτό γίνεται σε όλες τις χώρες. Ετσι και στην Κίνα τα πρώτα χρόνια έγιναν πολλά "ευτράπελα" με διάφορες εταιρείες δυστυχώς και Ελληνικές. Μέσα στο 2006 έγραφαν οι Κινέζικες εφημερίδες για 3 ελαιόλαδα που έγραφαν ελαιόλαδο και δεν ήταν, ενημερωθήκαμε και πήραμε φωτογραφίες των προϊόντων και τα σχετικά δημοσιεύματα.
Μηνύθηκαν οι επιχειρήσεις αυτές και αθωώθηκαν με το επιχείρημα ότι στην Κίνα δεν ίσχυε ακόμα ο Ευρωπαϊκός κανονισμός. Δυστυχώς την ατιμωρησία στην Ελλάδα την βρίσκουμε και σε αυτόν τον τομέα μπροστά μας.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ
Το κλειδί για το Κρητικό ελαιόλαδο είναι σύμφωνα με τον γεν. διευθυντή της εταιρείας η ποιότητα και να δοθεί έμφαση σε αυτόν τον τομέα.
"Πρέπει να δώσουμε ξεχωριστή έμφαση στην ποιότητα. Στη γεύση, στο άρωμα του ελαιόλαδου. Αυτό αντιλαμβάνεται ο καταναλωτής, τη γεύση και το άρωμα, δεν ξέρει για την οξύτητα. Ολόκληρη η βιομηχανία του λαδιού στην Κρήτη δίνει αποκλειστικά έμφαση στην οξύτητα αλλά η γεύση και το άρωμα στο λάδι το κάνει ιδιαίτερο και ανοίγει πόρτες για εξαγωγές. Μας έρχονται δείγματα που είναι και κάτω από 0,3 που έχουν δυσάρεστη οσμή και πικρή γεύση. Γι’ αυτό, εκείνο που τονίζω στους αγρότες είναι ότι πρώτα θα πρέπει να παράξουν το άριστο προϊόν και μετά να ζητήσουν καλύτερες τιμές.
Οι αγορές βγάζουν τους κανόνες. Πρέπει να παράξουμε προϊόντα ιδιαίτερα και μπορούμε. Η Κρήτη μπορεί να το κάνει αυτό. Στο θέμα των τιμών π.χ. δεν μπορούμε να συναγωνιστούμε π.χ. τους Ισπανούς. Το κόστος συλλογής του λαδιού στην Κρήτη ανά κιλό είναι από 0,50 έως 0,80 λεπτά του ευρώ. Μέσος όρος δηλαδή γύρω στα 0,65 λεπτά. Ο Ισπανός με τη βιομηχανοποιημένη ελαιοσυλλογή ποτέ δεν ξεπερνά τα 0,08 λεπτά ανά κιλό.
Η αδυναμία τους είναι ότι ποτέ δεν θα βγάλουν την ποιότητά μας με αυτή τη τη διαχείριση του καρπού, καθώς οι ελιές μαζεύονται από γραμμικές καλλιέργειες με τεράστια μηχανήματα, ο καρπός ρίχνεται στο χώμα και μαζεύεται με φορτηγά και τον πηγαίνουν στο ελαιουργείο. Αυτή η διαχείριση χαντακώνει τα οργανοληπτικά χαρακτηριστκά. Οι Ισπανοί το ξέρουν και έχουν κάνει μια στρατηγική επιλογή να παράγουν κατά αυτόν τον τρόπο.
Εμείς θα πρέπει να κάνουμε το αντίθετο αν είναι δυνατόν να μαζέψουμε έναν-έναν το καρπό ώστε να εξασφαλίσουμε ότι το λάδι θα έχει την καλύτερη δυνατή ποιότητα".
Στην Ελλάδα η εταιρεία έχει τα προϊόντα στον ΑΒ Βασιλόπουλο, στα "Ελληνικά αεροδρόμια" στα αφορόγητα και το 88% του τζίρου της προέρχεται από εξαγωγές κατά κύριο λόγο στη Γερμανία σε αλυσίδες περιφερειακών super market, σε καταστήματα ντελικατέσεν, στο Βέλγιο σε μεγάλη αλυσίδα super market, στην Αμερική την τελευταία διετία σε 2-3 αλυσίδες.
Χανιώτικα Νέα -
Γιώργος Κώνστας