Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:
«‘Οπως προβλέπεται από τη φορολογική νομοθεσία, μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου για ποσά άνω των 150.000 ευρώ συλλαμβάνονται και διώκονται με βάση την αυτόφωρη διαδικασία, με εντολή του Οικονομικού Εισαγγελέα.
Το τελευταίο διάστημα οι συλλήψεις μεγαλοοφειλετών συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Ωστόσο, αρκετοί εξ αυτών, ενω έχουν σημαντικές οφειλές στο Δημόσιο από φόρους, πρόστιμα κλπ. άνω των 150.000 ευρώ, συνήθως πολλών εκατομμυρίων, αφήνονται ελεύθεροι από τα δικαστήρια, αφού οι εταιρείες τους έχουν προλάβει να υπαχθούν στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα (ν.3588/2007, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 12 ν. 4013/2011) επομένως αναστέλλεται κάθε διωκτικό μέτρο εναντίον τους, ακόμη και εάν η δίωξη αφορά καθυστερήσεις απόδοσης φόρων στο Δημόσιο, ασφαλιστικές εισφορές κλπ.
Τούτο οφείλεται σε διάταξη του άρθρου 12 ν. 4013/2011 (παρ. 3 νέου άρθρου 106η ν.3588/2007, ΦΕΚ 204/Α/2011) η οποία προβλέπει, δίχως καμία προϋπόθεση, την απαλλαγή από κάθε ποινική ευθύνη όσων μεγαλοοφειλετών μπορέσουν να ενταχθούν στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Ειδικότερα η διάταξη προβλέπει ότι «Με την επικύρωση της συμφωνίας (για ένταξη στο άρθρο 99) αίρεται αυτοδικαίως η απαγόρευση ή το κώλυμα έκδοσης επιταγών που είχε επιβληθεί στον οφειλέτη πριν από την έναρξη της διαδικασίας εξυγίανσης. Εξαλείφεται, επίσης το αξιόποινο των αδικημάτων έκδοσης ακάλυπτων επιταγών και καθυστέρησης οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά Ταμεία, που έχουν τελεστεί πριν από τη σύναψη της συμφωνίας».
Η συγκεκριμένη διάταξη ουσιαστικά παρέχει πλήρη ατιμωρησία, χωρίς να θέτει περιορισμούς, έστω κι αν τα χρέη προς το Δημόσιο ή τα ασφαλιστικά Ταμεία είναι υψηλά και συνιστούν κατ’ εξακολούθηση ή πάγια πρακτική του οφειλέτη και ανεξάρτητα από το τι προηγήθηκε ή τι έπεται της ένταξης στο άρθρο 99.
‘Οπως εικάζεται για πλήθος περιπτώσεων επώνυμων μεγαλοοφειλετών, αυτοί κατέφυγαν στο άρθρο 99, όχι για να διασώσουν τις εταιρείες τους, αλλά για να αποφύγουν τη δίωξη από τους πιστωτές τους, μεταξύ των οποίων και το Δημόσιο, χρησιμοποιώντας τη συγκεκριμένη ευχέρεια ως «παράθυρο» αποφυγής των συνεπειών του νόμου και των αντίστοιχων υποχρεώσεών τους.
Για το σκοπό αυτό, ήδη συνωστίζονται στα Πρωτοδικεία εκατοντάδες επιχειρήσεις ζητώντας να υπαχθούν στο άρθρο 99 και να τύχουν της προστασίας της συγκεκριμένης ρύθμισης, ώστε να αποφύγουν σωρευμένες φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους.
‘Ομως, ειδικά στις σημερινές κρίσιμες δημοσιονομικές συνθήκες, όπου η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής αποτελεί κρίσιμο στοίχημα για τη χώρα, συνιστά άνευ προηγούμένου πρόκληση για τους συνεπείς φορολογούμενους να εκτρέπονται κατ΄αυτό τον τρόπο του σκοπού τους υφιστάμενες νομοθετικές ρυθμίσεις. Διότι σκοπός της διάταξης του άρθρου 99 είναι η παροχή μιας ύστατης ευκαιρίας διάσωσης της επιχείρησης, βάσει συγκεκριμένου σχεδίου και μετά από συμφωνία με τους πιστωτές και όχι να χρησιμοποιείται αυτή ως «παράθυρο» αποφυγής υποχρεώσεων, δικαιώνοντας μεγαλοπαραβάτες-συστηματικούς κακοπληρωτές και λειτουργώντας καταχρηστικά σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και του δημοσίου συμφέροντος.
‘Οπως πρόσφατα δήλωσε ο Οικονομικός Εισαγγελέας κ. Γρηγόρης Πεπόνης «η διάταξη αυτή φθάνει στο σημείο να εξαλείφει πλήρως το αξιόποινο για χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά Ταμεία, με μόνο κριτήριο να επικυρωθεί η συμφωνία για ένταξη στο άρθρο 99, δίχως να εξαρτά την εξάλειψη του αξιοποίνου από την επιτυχία του προγράμματος εξυγίανσης». Η εξάλειψη του αξιόποινου προκαλεί, συν τοις άλλοις, άδικη και άνιση μεταχείριση σε βάρος χιλιάδων άλλων επιχειρήσεων, που πασχίζουν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, ενώ ευθέως αντιμάχεται κάθε προσπάθεια πάταξης της εισφοροδιαφυγής και της φοροδιαφυγής.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
-Προτίθενται να τροποποιήσουν το άρθρο 12 ν. 4013/2011, ώστε να εκλείψει κάθε περιθώριο καταχρηστικής χρησιμοποίησης της υπαγωγής επιχειρήσεων στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα για αποφυγή διώξεων που αφορούν σε μείζονος σημασίας οφειλές προς το Δημόσιο ή σε εισφοροδιαφυγή;
- Τι μέτρα προτίθενται να λάβουν για να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα; »