ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. ΤΟΜΕΑΣ ΕΡΓΩΝ -ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΕΙ ΚΑΒΑΛΑΣ
Έλεγχος των ζιζανίων
Ο έλεγχος των ζιζανίων είναι πολύ σημαντικός για την καλλιέργεια του δενδρολίβανου, καθώς η παρουσία τους σε αυτήν επηρεάζει την απόδοση αλλά και την ποιότητα του παραγόμενου αιθέριου ελαίου. Ο έλεγχος μπορεί να γίνει μηχανικά ή με το χέρι.
Σε γενικές γραμμές και ανάλογα με τις καλλιεργητικές πρακτικές και τον τύπο του εδάφους απαιτούνται 2-3 σκαλίσματα κάθε έτος. Κατά τον μηχανικό έλεγχο πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να μην καταστρέφονται οι ρίζες των φυτών. Η αποτελεσματική πυκνότητα των φυτών με την δημιουργία θόλου πάνω από το έδαφος συμβάλλει στον καλύτερο έλεγχο των ζιζανίων. Επίσης η στάγδην άρδευση βοηθάει στον καλύτερο έλεγχο τους.
Οδηγίες για τον έλεγχο των ζιζανίων
• Φροντίζουμε να απομακρύνουμε τα ζιζάνια από το έδαφος έγκαιρα στο κατάλληλο στάδιο και ειδικότερα για τα ετήσια ζιζάνια πριν την ολοκλήρωση του βιολογικού τους κύκλου (πριν ρίξουν τους σπόρους τους)
• Πρακτικές «ακαλλιέργειας» του εδάφους έχουν πολύ καλά αποτελέσματα στον έλεγχο των ζιζανίων.
• Η υψηλή πυκνότητα φυτών της καλλιέργειας σε συνδυασμό με το μικρότερο πλάτος γραμμών, όπου αυτό είναι εφικτό, και τον περιορισμό της περιεχόμενης υγρασίας στο έδαφος βοηθούν στον καλύτερο έλεγχο των ζιζανίων.
• Επειδή οι σπόροι των ζιζανίων βλασταίνουν όταν εκτίθενται στο φως του ήλιου φροντίζουμε να εκτελούμε εργασίες κατεργασίας εδάφους σε ώρες με χαμηλή ηλιοφάνεια, κατά την δύση.
Οι εχθροί και ο έλεγχος τους
Το δενδρολίβανο είναι ευάλωτο στον τετράνυχο, στις αφίδες, σε διάφορους αλευρώδεις και στους θρύπες.
Οι Αλευρώδεις διαθέτουν μυζητικού τύπου στοματικά όργανα τα οποία χρησιμοποιούν για να απομυζούν από τα φύλλα των φυτών. Εκκρίνουν επίσης μεγάλες ποσότητες μελιτωμάτων στα οποία αναπτύσσονται δευτερογενώς μύκητες που δημιουργούν προβλήματα στην φωτοσύνθεση των φυτών.
Ο τετράνυχοι είναι ιδιαίτερα επιζήμιοι σε πολλά φυτά αλλά και στο δενδρολίβανο. Χαρακτηριστικό τους είναι ο σχηματισμός λεπτών μετάξινων νημάτων που σχηματίζουν έναν αραχνοειδή ιστό στα φυτά όπου και προστατεύονται. Αρχικά μένουν στα κάτω τμήματα των στελεχών των φυτών και στην συνέχεια μετακινούνται προς αναζήτηση της τροφής τους στα ανώτερα τμήματα και στα φύλλα. Τα φύλλα κατ’ αρχήν κιτρινίζουν και στην συνέχεια ανάλογα με το ύψος της προσβολής γίνονται αργυρόχρωμα ενώ το φυτό μπορεί τελικά να οδηγηθεί στην ξήρανση.
Οι αφίδες μυζούν μεγάλη ποσότητα χυμού προκαλώντας συστροφή στα φύλλα. Τα άφθονα μελιτώδη αποχωρήματα τους ρυπαίνουν το φυτό και ευνοούν την ανάπτυξη καπνιάς. Είναι φορείς και διαφόρων ιών.
Οι θρύπες απομυζούν και αυτοί με την σειρά τους τα φύλλα προκαλώντας την πτώση τους, ενώ στα απεκκρίματα τους ευννοείται η ανάπτυξη δευτερογενών μολύνσεων που δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στα φυτά.
Ο έλεγχος όλων των παραπάνω εχθρών γίνεται με κατάλληλες γεωργικές πρακτικές και με βιολογική καταπολέμηση. Προσεκτική παρακολούθηση των πληθυσμών των εντόμων σε συνδυασμό με εφαρμογή κατάλληλων φυτοπροστατευτικών βιολογικών σκευασμάτων ή με εξαπόλυση παρασίτων, με χρήση ηθολογικών τεχνικών (παγίδες κίτρινου χρώματος) θα συμβάλλουν στην διατήρηση του φυλλώματος της καλλιέργειας χωρίς παράσιτα.
Έλεγχος ασθενειών
Προβλήματα μυκητιάσεων ενδέχεται να προκύψουν όταν τα φυτά αρδεύονται με ποσότητα νερού μεγαλύτερη από αυτή που πραγματικά χρειάζεται η καλλιέργεια. Ωίδιο και σηψιρριζίες εμφανίζονται όταν το έδαφος είναι πολύ υγρό και δεν στραγγίζει.
Οδηγίες για τον έλεγχο των ασθενειών.
Φροντίζουμε να τηρούμε πάντοτε ένα πρόγραμμα διαχείρισης ασθενειών της καλλιέργειας .
Η τακτική της ανίχνευσης ( scouting) της καλλιέργειας είναι απαραίτητη
Η έγκαιρη ανίχνευση και η ορθή διαχείριση για την αντιμετώπιση των ασθενειών μπορεί να αποτρέψει σημαντικά προβλήματα.
Ο ορθός προσδιορισμός των ασθενειών είναι απαραίτητος. Γ.ΜΕΡΟΣ Συνεχίζεται