Αν ο καταναλωτής ψάξει ανάμεσα στα προϊόντα του ίδιου είδους, τότε οι διαφορές είναι πολύ πιο μεγάλες: ανάμεσα στα σουπερ μάρκετ σε πολλά προϊόντα υπάρχει διψήφια διαφορά τιμής, ενώ τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας είναι έως 60% φθηνότερα στο ρύζι και 50% στο γάλα. Σε πολλά άλλα προϊόντα, βέβαια, οι τιμές είναι εντελώς ίδιες.
Τα στοιχεία καταγράφονται στην ιστοσελίδα του Παρατηρητηρίου Τιμών του υπουργείου Ανάπτυξης (www.e-prices.gr). Μετρά τακτικά τις τιμές σε περισσότερα από 1.500 είδη (τρόφιμα αλλά και άλλα αγαθά) σε πάνω από 1.000 σημεία πώλησης.
Η αρχή είναι... δύσκολη. Πρέπει ο επισκέπτης της ιστοσελίδας να φτιάξει το «καλάθι» με τα είδη που συνήθως αγοράζει, σε μία ιστοσελίδα που έχει πάρα πολλές και σε πραγματικό χρόνο μετρήσεις τιμών, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα χρηστική: το πρόγραμμα παραμένει σε πιλοτικό στάδιο εδώ και πολλούς μήνες…
Για όποιον έχει την υπομονή, τελικά το όφελος είναι μεγάλο. Οι μετρήσεις τιμών δείχνουν ότι ο καταναλωτής μπορεί να περιορίσει, χωρίς να στερηθεί, το μεγαλύτερο ίσως μηνιαίο «έξοδο» του μέσου νοικοκυριού, τις καθημερινές αγορές για είδη διατροφής και προσωπικής υγιεινής.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι με την ίδια ακριβώς λίστα αγορών αν το μέσο νοικοκυριό επιλέξει να κάνει τις αγορές του από ένα πιο οικονομικό σούπερ μάρκετ (ή ακόμη καλύτερα όχι μόνο από ένα), μπορεί να εξοικονομήσει κάθε μήνα περίπου 50 ευρώ.
Ο λόγος είναι ότι οι τιμές διαφέρουν ανά σημείο πώλησης, πολλές φορές σημαντικά. Αλλά και στο ίδιο Σουπερ Μάρκετ μπορεί ένα είδος να είναι πολύ φθηνό και ένα άλλο πολύ ακριβό.
Τι πρέπει να προσέχει ο καταναλωτής:
- Η τιμολογιακή πολιτική κάποιων Σούπερ Μάρκετ αλλάζει. Έτσι η... συνήθεια να ψωνίζει ο καταναλωτής από αυτό που θεωρεί φθηνό, μπορεί να αποβεί ακριβή.
- Σε όλα τα καταστήματα υπάρχουν προϊόντα «κράχτες». Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και όλα φθηνά.
- Οι τιμοληψίες δείχνουν ότι συγκεκριμένα είδη σε ένα γενικά «φθηνό» σημείο πώλησης μπορεί να είναι πιο ακριβά από αλλού. Ο καταναλωτής θα βγει κερδισμένος αν προγραμματίσει να κάνει τις αγορές του σε πάνω από μία εταιρείες, ανάλογα με τις τιμές.
- Για όσους δεν μπορούν να τσεκάρουν τις τιμές ανά σημείο πώλησης, υπάρχει μία πιο απλή λύση. Μπορούν να τσεκάρουν από το e-prices την μέση πανελλαδική τιμή ανά προϊόν. Έτσι, θα ξέρουν όταν θα πάνε να αγοράσουν, αν τουλάχιστο δεν πληρώνουν πολύ ακριβά την επιλογή τους.
- Υπάρχει και η… παραδοσιακή μέθοδος, αυτή του επιτόπιου «ελέγχου» τιμών. Δηλαδή του περιοδικού «τσεκαρίσματος» της αξίας των προϊόντων σε διαφορετικά σημεία πώλησης για να φανεί πιο είναι πιο φθηνό.
Η (τότε) κυβέρνηση είχε υποσχεθεί από το 2003 τη διανομή των τιμοληψιών (που συνεχώς γίνονται) σε ΚΕΠ αλλά και την ανάρτησή τους σε γιγαντοοθόνες. Έκτοτε έχουν αλλάξει κυβερνήσεις αλλά και πολλοί υπουργοί. Αλλά ακόμη όμως… τίποτα και η ακρίβεια συνεχίζει να αυξάνεται. Έτσι, η μόνη άμυνα, παραμένει η ενημέρωση του πολίτη με τα εργαλεία που υπάρχουν...capital.gr