Το τελευταίο διάστημα, όλοι μας βιώνουμε το ''γκρέμισμα'' της Ελλάδας όπως την είχαμε γνωρίσει. Τα σαθρά θεμέλια πάνω στα οποία είχαμε κτίσει, (κυρίως μετά την δικτατορία), δεν άντεξαν το οικονομικό σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε. Το τσουνάμι που καθημερινά συμπαρασύρει το οικονομικό, πολίτικο, ηθικό, κοινωνικό.. υπόβαθρο της χώρας μας.
Το κράτος της αρπαχτής, του εύκολου κέρδους και του βολέματος δεν άντεξε (ίσως να είναι καλύτερα που δεν άντεξε).
Πολλοί όμως λένε, ότι δεν φταίνε για την κατάσταση αυτή και ότι δεν συμμετείχαν στο φαγοπότι αυτό. Όλοι μας όμως βάλαμε το λιθαράκι μας για να φτάσουμε εδώ, όχι επειδή συμμετείχαμε, αλλά διότι ΔΕΝ κάναμε κάτι για να αποτρέψουμε την κατάσταση αυτή. Να αποτρέψουμε δηλαδή, αυτούς που οδηγούσαν το καράβι, να το ρίξουν στον ύφαλο (γιατί ίσως μας βόλευε η κατάσταση αυτή).
Σαν αποτέλεσμα των παραπάνω, καθημερινά βλέπουμε να καταρρέουν σαν πύργοι από τραπουλόχαρτα:
*Το κράτος, που κατέφευγε σε δάνεια για να καλύψει τις υπερβολικές του σπατάλες.
*Το πολιτικό σύστημα, που αντιπροσωπεύτηκε κυρίως από τα 2 μεγάλα κόμματα (που κάνουν, ότι δεν έχουν ακόμη καταλάβει, ότι έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις)
*Το κοινωνικό κράτος που επικρατεί το φακελάκι, το μέσον, οι γνωριμίες και η αναξιοκρατία.
*Το τραπεζικό σύστημα, που μοίραζε αδιακρίτως δάνεια και πιστωτικές κάρτες
*Οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί που δέχονταν, αλόγιστα, τα δάνεια αυτά.
*Η ''οικονομική ηθική'' μας, αφού το μόνο που μας ενδιέφερε, ήταν το εύκολο κέρδος (με οποιονδήποτε τρόπο), αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπο και το που βαδίζει η κοινωνία....
Όπως ήταν αναμενόμενο, φτάσαμε σε αδιέξοδο,( που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εάν είχαμε, έστω μία στιγμή, χρησιμοποιήσει την στοιχειώδη λογική μας).
Τώρα όλα καταρρέουν και δεν φαίνετε στον ορίζοντα, κάτι που θα μπορούσε να ανατρέψει την πορεία αυτή.. Κάποια στιγμή όμως, η κατρακύλα αυτή θα σταματήσει και θα πιάσουμε πάτο. Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα επιστρέψουμε στην επιφάνεια.
Το ερώτημα είναι : Τι γίνεται μετά; Δηλαδή:
*Ποιος μπορεί να μας βγάλει από το τούνελ αυτό;
*Με ποιές αξίες θα κτίσουμε εμείς τον νέο κόσμο για τα παιδία μας; Θα είναι βασισμένος στις παλαιές λογικές και αξίες, στις οποίες κτίστηκε ο σημερινός;
*Έχουμε πάρει το μάθημα μας ή θα επαναλάβουμε τα ίδια;
*Θα χρησιμοποιήσουμε τα ίδια υλικά; (πολιτικούς , δημοσιογράφους, οικονομολόγους...)
Όπως μάθαμε και στα μαθηματικά, για να λύσεις ένα πρόβλημα, πρέπει πρώτα να το κατανοήσεις. Εάν το καταφέρεις αυτό, τότε προχωράς στο επόμενο στάδιο, στην αναζήτηση τρόπου λύσης του.
‘Όταν αντιληφθούμε τα λάθη μας και αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν, ατομικές ή συλλογικές, τότε και μόνο τότε, θα μπορέσουμε πραγματικά, να ξεφύγουμε από το σημείο που βρισκόμαστε.
Ελπίζω να μπορέσουμε να δώσουμε τις σωστές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, ώστε να δημιουργήσουμε μια νέα κοινωνία με γερά θεμέλια, ώστε να μην ξαναφτάσουμε στο ίδιο σημείο.