Στις 6 Μαίου θα γίνει πάλι φέτος «Το Φεστιβάλ της Ελιάς» στη Μιλτζούρα της Βικτόριας με τη συμμετοχή αξιόλογων καλλιτεχνών, χορευτικών συγκροτημάτων, ελληνικές λιχουδιές, χορό και τραγούδι.
Η εκδήλωση αναδεικνύει την παρουσία και την προσφορά των ομογενών στην περιοχή και είναι αφιερωμένη στους πρωτοπόρους Έλληνες της περιοχής, που εγκαταστάθηκαν εκεί πριν από το 1900 και τη μετέτρεψαν σε «παράδεισο».
Θα πραγματοποιηθεί στο Old Mildura Homestead, από τις 11 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι οι Έλληνες που έφτασαν στην περιοχή γύρω στο 1890 έκαναν επαναστατικές αλλαγές στον τρόπο καλλιέργειας της γης και η περιοχή γύρω από τη Μιλτζούρα φημίζεται ακόμα και σήμερα για τα φρούτα της και τα σταφύλια της.
Τα «πάνω-κάτω» έφερε, όμως, ένας Μικρασιάτης Έλληνας, ο οποίος αν και έμεινε μόνο πέντε χρόνια στη Μιλτζούρα, ακόμα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ο άνθρωπος που τη μετέτρεψε σε «γη της επαγγελίας».
Ο Νικόλας Κολιός γεννήθηκε το 1885 στο Τσεσμέ της Μικράς Ασίας και σπούδασε στο Λύκειο της Ρόδου.
Αρχικά, εργάστηκε ως τραπεζικός στην Τουρκία και στη συνέχεια ασχολήθηκε με το εμπόριο.
Το 1914 παντρεύτηκε τη γυναίκα της ζωής του, Βασιλική, επίσης από το Τσεσμέ, και βλέποντας τη Μικρασιατική Καταστροφή να πλησιάζει, το 1921 εγκαταστάθηκε στη Χίο.
Στα τέλη του 1922 μετανάστευσε στην Αυστραλία μαζί με έναν εξάδελφό του και αργότερα τον ακολούθησε η σύζυγός του μαζί με τα τέσσερα τους παιδιά.
Στην Αυστραλία, το ζεύγος απόκτησε άλλη μια κόρη, ενώ ο Νικόλας Κολιός εργάστηκε, ως δημοσιογράφος, στην ελληνόφωνη εφημερίδα «Ελληνική Σάλπιγξ», περιοδεύοντας στις περιοχές όπου ζούσαν Έλληνες.
Με τη στήριξη Ελλήνων επιχειρηματιών αγόρασε την εφημερίδα, αλλά λόγω οικονομικών προβλημάτων (λέγεται πως είχε εξάρτηση από τον τζόγο) αναγκάστηκε να την πουλήσει.
Το 1924 εγκαταστάθηκε κοντά στη Μιλτζούρα, όπου αγόρασε μια μικρή έκταση και άρχισε να την καλλιεργεί με συγγενείς του.
Τότε διαπίστωσε πως η ποιότητα της σταφίδας που παραγόταν στη Μιλτζούρα ήταν «φτωχή».
Προσφέρθηκε, λοιπόν, να βοηθήσει τους ντόπιους παραγωγούς, ώστε βελτιώσουν την ποιότητα της σταφίδας τους.
Τού έδωσαν μια μεγάλη έκταση και ένα μικρό δάνειο, και εκείνος έφερε από την Ελλάδα Μικρασιάτες αμπελουργούς, που άλλαξαν τον τρόπο καλλιέργειας της σταφίδας.
Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά.
Η συγκεκριμένη σταφίδα αναγνωρίστηκε σε έκθεση του Τορόντο ως «κορυφαία παγκοσμίως».
Δυστυχώς για τον Κολιό ήρθε σε διαμάχη με τους συνεταίρους του και επέστρεψε μαζί με την οικογένειά του στη Μελβούρνη, όπου αυτοκτόνησε.
Πνίγηκε στον κόλπο του Πορτ Φίλιπ της Μελβούρνης.
Αν και έμεινε μόνο πέντε χρόνια στη Μελβούρνη, ακόμα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ο άνθρωπος που άλλαξε τον τρόπο καλλιέργειας της σταφίδας και «έσωσε» την περιοχή της Μιλτζούρας.
Η εκδήλωση αναδεικνύει την παρουσία και την προσφορά των ομογενών στην περιοχή και είναι αφιερωμένη στους πρωτοπόρους Έλληνες της περιοχής, που εγκαταστάθηκαν εκεί πριν από το 1900 και τη μετέτρεψαν σε «παράδεισο».
Θα πραγματοποιηθεί στο Old Mildura Homestead, από τις 11 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι οι Έλληνες που έφτασαν στην περιοχή γύρω στο 1890 έκαναν επαναστατικές αλλαγές στον τρόπο καλλιέργειας της γης και η περιοχή γύρω από τη Μιλτζούρα φημίζεται ακόμα και σήμερα για τα φρούτα της και τα σταφύλια της.
Τα «πάνω-κάτω» έφερε, όμως, ένας Μικρασιάτης Έλληνας, ο οποίος αν και έμεινε μόνο πέντε χρόνια στη Μιλτζούρα, ακόμα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ο άνθρωπος που τη μετέτρεψε σε «γη της επαγγελίας».
Ο Νικόλας Κολιός γεννήθηκε το 1885 στο Τσεσμέ της Μικράς Ασίας και σπούδασε στο Λύκειο της Ρόδου.
Αρχικά, εργάστηκε ως τραπεζικός στην Τουρκία και στη συνέχεια ασχολήθηκε με το εμπόριο.
Το 1914 παντρεύτηκε τη γυναίκα της ζωής του, Βασιλική, επίσης από το Τσεσμέ, και βλέποντας τη Μικρασιατική Καταστροφή να πλησιάζει, το 1921 εγκαταστάθηκε στη Χίο.
Στα τέλη του 1922 μετανάστευσε στην Αυστραλία μαζί με έναν εξάδελφό του και αργότερα τον ακολούθησε η σύζυγός του μαζί με τα τέσσερα τους παιδιά.
Στην Αυστραλία, το ζεύγος απόκτησε άλλη μια κόρη, ενώ ο Νικόλας Κολιός εργάστηκε, ως δημοσιογράφος, στην ελληνόφωνη εφημερίδα «Ελληνική Σάλπιγξ», περιοδεύοντας στις περιοχές όπου ζούσαν Έλληνες.
Με τη στήριξη Ελλήνων επιχειρηματιών αγόρασε την εφημερίδα, αλλά λόγω οικονομικών προβλημάτων (λέγεται πως είχε εξάρτηση από τον τζόγο) αναγκάστηκε να την πουλήσει.
Το 1924 εγκαταστάθηκε κοντά στη Μιλτζούρα, όπου αγόρασε μια μικρή έκταση και άρχισε να την καλλιεργεί με συγγενείς του.
Τότε διαπίστωσε πως η ποιότητα της σταφίδας που παραγόταν στη Μιλτζούρα ήταν «φτωχή».
Προσφέρθηκε, λοιπόν, να βοηθήσει τους ντόπιους παραγωγούς, ώστε βελτιώσουν την ποιότητα της σταφίδας τους.
Τού έδωσαν μια μεγάλη έκταση και ένα μικρό δάνειο, και εκείνος έφερε από την Ελλάδα Μικρασιάτες αμπελουργούς, που άλλαξαν τον τρόπο καλλιέργειας της σταφίδας.
Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά.
Η συγκεκριμένη σταφίδα αναγνωρίστηκε σε έκθεση του Τορόντο ως «κορυφαία παγκοσμίως».
Δυστυχώς για τον Κολιό ήρθε σε διαμάχη με τους συνεταίρους του και επέστρεψε μαζί με την οικογένειά του στη Μελβούρνη, όπου αυτοκτόνησε.
Πνίγηκε στον κόλπο του Πορτ Φίλιπ της Μελβούρνης.
Αν και έμεινε μόνο πέντε χρόνια στη Μελβούρνη, ακόμα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ο άνθρωπος που άλλαξε τον τρόπο καλλιέργειας της σταφίδας και «έσωσε» την περιοχή της Μιλτζούρας.