Και αν στην Ελλάδα τελειώσουν τα λεφτά, τι κάνουμε;
Στο ερώτημα αυτό που είναι στη σκέψη όλων των Ελλήνων επιχειρεί να απαντήσει με δημοσίευμά του το REUTERS.
Μετά την αναστάτωση, όμως, που προκάλεσαν οι εκλογές και με πιθανό το ενδεχόμενο επαναληπτικού γύρου στα μέσα Ιουνίου, η χορήγηση της δόσης είναι αμφίβολη.
Στα τέλη Ιουνίου, η Ελλάδα καλείται να καλύψει διάφορες ανάγκες.
Θα πρέπει να μετακυλήσει τα γραμμάτια δημοσίου που λήγουν, να χρηματοδοτήσει το έλλειμμα 6 δισ. ευρώ που θα έχει δημιουργηθεί το β’ τρίμηνο, να καταβάλει 3,8 δισ. ευρώ έναντι των μακροπρόθεσμων γραμματίων, ενώ έχει δεσμευτεί να χρηματοδοτήσει με 23 δισ. ευρώ τις τράπεζες.
Δεν είναι ανάγκη, βέβαια, να καλυφθούν εγκαίρως όλες αυτές οι ανάγκες.
Οι τράπεζες μπορούν να συνεχίσουν να μετακυλύουν τα γραμμάτια, ενώ η ανακεφαλαίωση των τραπεζών μπορεί να αναβληθεί, παρότι κάτι τέτοιο θα εντείνει τη νευρικότητα των επενδυτών.
Η Ελλάδα, εν τω μεταξύ, μπορεί να μην αποπληρώσει όλο το χρέος που ωριμάζει.
Ακόμη και πριν από τις εκλογές, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι ίσως να μην αποπληρώσει τα ομόλογα 450 εκατ. ευρώ που λήγουν στις 15 Μαΐου, επειδή οι ομολογιούχοι -κατά κύριο λόγο hedge funds- αρνήθηκαν να συμμετέχουν στην ανταλλαγή ομολόγων μαζί με τον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα τον Φεβρουάριο.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι τα ρευστά διαθέσιμα της Αθήνας θα εξαντληθούν στα τέλη Ιουνίου, εάν δεν εκταμιευτούν νέα κεφάλαια από την ευρωζώνη.
Ίσως, βέβαια, η Ελλάδα θα «κρατήσει» λίγο ακόμη, εάν δεν αποπληρώσει τα γραμμάτιά της ή εκδώσει υποσχετικές επιστολές αποπληρωμής των υποχρεώσεών της αντί να καταβάλει μισθούς, συντάξεις κ.λπ.
Ήδη, έχει 6 δισ. ευρώ καθυστερούμενες οφειλές από την μη αποπληρωμή των προμηθευτών της.
Ακόμη πιο επικίνδυνο, πάντως, θα είναι να πανικοβληθούν νωρίτερα οι Έλληνες πολίτες.
Εάν η κυβέρνηση εκδώσει υποσχετικές επιστολές οφειλής αντί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, πολλοί μπορεί να θεωρήσουν ότι πρόκειται για το πρώτο βήμα προς τη μετάβαση σε ένα άλλο νόμισμα.
Και εάν συνεχιστεί η πολιτική αστάθεια, οι επενδυτές μπορεί να θεωρήσουν πιθανή την έξοδο από το ευρώ, με αποτέλεσμα να σπεύσουν να σηκώσουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες.
Τα πρόσφατα στοιχεία, πάντως, δεν συνάδουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Τον Μάρτιο, μάλιστα, οι καταθέσεις των εγχώριων επιχειρήσεων και των νοικοκυριών αυξήθηκαν.
Βέβαια, η φυγή των κεφαλαίων μπορεί να ξεκινήσει ανά πάσα στιγμή.
Προς το παρόν, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα επιβιώνει χάρη στη στήριξη των 73 δισ. ευρώ από την ΕΚΤ και τον μηχανισμό παροχής έκτακτης ρευστότητας (ELA) από την Τράπεζα της Ελλάδος.
Εάν υπάρξουν περαιτέρω εκροές καταθέσεων, το τραπεζικό σύστημα θα χρειαστεί λογικά περισσότερα κεφάλαια από τον ELA για να επιβιώσει.
Η ΕΚΤ, όμως, δεν εγκρίνει εύκολα κάτι τέτοιο, υπό την απειλή της εξόδου της χώρας από το ευρώ και της κατάρρευσης του τραπεζικού της συστήματος.
Σε αυτή την περίπτωση, τις ζημιές θα τις επωμιστούν οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης.
Από την άλλη πλευρά, εάν η ΕΚΤ κλείσει τη στρόφιγγα του ELA, θα πυροδοτήσει η ίδια κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών, με πιθανή συνέπεια την εξάπλωση της τραπεζικής κρίσης στην υπόλοιπη περιφέρεια της ευρωζώνης.
Η Αθήνα και η ευρωζώνη έχουν ξεκινήσει σε ένα ιδιαίτερα «σκληρό πόκερ».
Κάποιοι Έλληνες πολιτικοί θεωρούν ότι μπορούν να πιέσουν την ευρωζώνη να χαλαρώσει τους όρους του μνημονίου, καθώς οι επιπτώσεις από την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα είναι ολέθριες για όλους τους υπόλοιπους. Κάποιοι αρμόδιοι χάραξης πολιτικής, από την άλλη, απειλούν να σπρώξουν την Ελλάδα στον γκρεμό εάν δεν συμμορφωθεί.
Αυτό που έχει φανεί μέχρι σήμερα από την κρίση στην ευρωζώνη είναι ότι όταν οι άνθρωποι φτάσουν στο χείλος του γκρεμού, σκαρφίζονται κάποια λύση.
Αυτό μπορεί να γίνει και τώρα, εάν για παράδειγμα οι Έλληνες πολίτες ψηφίσουν πιο συνετές παρατάξεις στις επαναληπτικές εκλογές ή εάν η νίκη του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία έχει ως αποτέλεσμα μια πιο ήπια τακτική από την ευρωζώνη.
Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, τα πράγματα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα.Star.gr
Στο ερώτημα αυτό που είναι στη σκέψη όλων των Ελλήνων επιχειρεί να απαντήσει με δημοσίευμά του το REUTERS.
Γράφει λοιπόν.
Τον Ιούνιο έχει προγραμματιστεί η εκταμίευση της δεύτερης δόσης στην Ελλάδα, ύψους 31 δισ. ευρώ από το σύνολο των 174 δισ. ευρώ.Μετά την αναστάτωση, όμως, που προκάλεσαν οι εκλογές και με πιθανό το ενδεχόμενο επαναληπτικού γύρου στα μέσα Ιουνίου, η χορήγηση της δόσης είναι αμφίβολη.
Στα τέλη Ιουνίου, η Ελλάδα καλείται να καλύψει διάφορες ανάγκες.
Θα πρέπει να μετακυλήσει τα γραμμάτια δημοσίου που λήγουν, να χρηματοδοτήσει το έλλειμμα 6 δισ. ευρώ που θα έχει δημιουργηθεί το β’ τρίμηνο, να καταβάλει 3,8 δισ. ευρώ έναντι των μακροπρόθεσμων γραμματίων, ενώ έχει δεσμευτεί να χρηματοδοτήσει με 23 δισ. ευρώ τις τράπεζες.
Δεν είναι ανάγκη, βέβαια, να καλυφθούν εγκαίρως όλες αυτές οι ανάγκες.
Οι τράπεζες μπορούν να συνεχίσουν να μετακυλύουν τα γραμμάτια, ενώ η ανακεφαλαίωση των τραπεζών μπορεί να αναβληθεί, παρότι κάτι τέτοιο θα εντείνει τη νευρικότητα των επενδυτών.
Η Ελλάδα, εν τω μεταξύ, μπορεί να μην αποπληρώσει όλο το χρέος που ωριμάζει.
Ακόμη και πριν από τις εκλογές, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι ίσως να μην αποπληρώσει τα ομόλογα 450 εκατ. ευρώ που λήγουν στις 15 Μαΐου, επειδή οι ομολογιούχοι -κατά κύριο λόγο hedge funds- αρνήθηκαν να συμμετέχουν στην ανταλλαγή ομολόγων μαζί με τον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα τον Φεβρουάριο.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι τα ρευστά διαθέσιμα της Αθήνας θα εξαντληθούν στα τέλη Ιουνίου, εάν δεν εκταμιευτούν νέα κεφάλαια από την ευρωζώνη.
Ίσως, βέβαια, η Ελλάδα θα «κρατήσει» λίγο ακόμη, εάν δεν αποπληρώσει τα γραμμάτιά της ή εκδώσει υποσχετικές επιστολές αποπληρωμής των υποχρεώσεών της αντί να καταβάλει μισθούς, συντάξεις κ.λπ.
Ήδη, έχει 6 δισ. ευρώ καθυστερούμενες οφειλές από την μη αποπληρωμή των προμηθευτών της.
Ακόμη πιο επικίνδυνο, πάντως, θα είναι να πανικοβληθούν νωρίτερα οι Έλληνες πολίτες.
Εάν η κυβέρνηση εκδώσει υποσχετικές επιστολές οφειλής αντί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, πολλοί μπορεί να θεωρήσουν ότι πρόκειται για το πρώτο βήμα προς τη μετάβαση σε ένα άλλο νόμισμα.
Και εάν συνεχιστεί η πολιτική αστάθεια, οι επενδυτές μπορεί να θεωρήσουν πιθανή την έξοδο από το ευρώ, με αποτέλεσμα να σπεύσουν να σηκώσουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες.
Τα πρόσφατα στοιχεία, πάντως, δεν συνάδουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Τον Μάρτιο, μάλιστα, οι καταθέσεις των εγχώριων επιχειρήσεων και των νοικοκυριών αυξήθηκαν.
Βέβαια, η φυγή των κεφαλαίων μπορεί να ξεκινήσει ανά πάσα στιγμή.
Προς το παρόν, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα επιβιώνει χάρη στη στήριξη των 73 δισ. ευρώ από την ΕΚΤ και τον μηχανισμό παροχής έκτακτης ρευστότητας (ELA) από την Τράπεζα της Ελλάδος.
Εάν υπάρξουν περαιτέρω εκροές καταθέσεων, το τραπεζικό σύστημα θα χρειαστεί λογικά περισσότερα κεφάλαια από τον ELA για να επιβιώσει.
Η ΕΚΤ, όμως, δεν εγκρίνει εύκολα κάτι τέτοιο, υπό την απειλή της εξόδου της χώρας από το ευρώ και της κατάρρευσης του τραπεζικού της συστήματος.
Σε αυτή την περίπτωση, τις ζημιές θα τις επωμιστούν οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης.
Από την άλλη πλευρά, εάν η ΕΚΤ κλείσει τη στρόφιγγα του ELA, θα πυροδοτήσει η ίδια κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών, με πιθανή συνέπεια την εξάπλωση της τραπεζικής κρίσης στην υπόλοιπη περιφέρεια της ευρωζώνης.
Η Αθήνα και η ευρωζώνη έχουν ξεκινήσει σε ένα ιδιαίτερα «σκληρό πόκερ».
Κάποιοι Έλληνες πολιτικοί θεωρούν ότι μπορούν να πιέσουν την ευρωζώνη να χαλαρώσει τους όρους του μνημονίου, καθώς οι επιπτώσεις από την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα είναι ολέθριες για όλους τους υπόλοιπους. Κάποιοι αρμόδιοι χάραξης πολιτικής, από την άλλη, απειλούν να σπρώξουν την Ελλάδα στον γκρεμό εάν δεν συμμορφωθεί.
Αυτό που έχει φανεί μέχρι σήμερα από την κρίση στην ευρωζώνη είναι ότι όταν οι άνθρωποι φτάσουν στο χείλος του γκρεμού, σκαρφίζονται κάποια λύση.
Αυτό μπορεί να γίνει και τώρα, εάν για παράδειγμα οι Έλληνες πολίτες ψηφίσουν πιο συνετές παρατάξεις στις επαναληπτικές εκλογές ή εάν η νίκη του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία έχει ως αποτέλεσμα μια πιο ήπια τακτική από την ευρωζώνη.
Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, τα πράγματα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα.Star.gr