του Σωτήρη Ξενάκη
Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, σε ένα σημείωμα με τίτλο «τρεις (περιποιημένες)... ανθοδέσμες στέλνει ο Τσίπρας από Δευτέρα» έγραφα για τον παντελώς λανθασμένο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως το ΠΑΣΟΚ αλλά και η ΝΔ και το ΚΚΕ.
Η ανάδειξη του κ. Τσίπρα ως υπ αριθμόν ένα εχθρός από τον Βαγγέλη Βενιζέλο αλλά και η στοχοποίηση του από τους αρχηγούς των δύο άλλων κομμάτων, εκτόξευσε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 16,7%. Αυτή ην εντυπωσιακή άνοδος η οποία συνεχίζεται δημοσκοπικά, φαίνεται πως δεν έχει διδάξει και πολλά- ως τώρα τουλάχιστον- στους αντιπάλους του.
Ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ. Ταυτόχρονα γίνεται αντικείμενο σκληρής αντιμετώπισης από Ελληνικά άλλα και διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Το πρόβλημα για τους αντιπάλους του κ. Τσίπρα είναι πώς για ένα σημαντικό κομμάτι του κόσμου εδώ στην Ελλάδα, θεωρούνται απαξιωμένοι. Τόσο τα κόμματα όσο και τα μέσα ενημέρωσης. Και, κατά συνέπεια, ότι κι αν πούνε εναντίον του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν μετρά αρνητικά αλλά ενδεχομένως του προσθέτει και επιπλέον πόντους.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι πώς πολύς απελπισμένος κόσμος έχει μπει στην λογική ότι «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται». Τι έχει να χάσει αυτός που νιώθει πώς δεν έχει πια τίποτα και δεν έχει μπροστά του καμιά προοπτική;
Αυτό λοιπόν που οφείλουν να κάνουν όσοι θεωρούν αδιέξοδη και ενδεχομένως επικίνδυνη την ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, είναι να καταθέσουν τη δική τους συγκεκριμένη πρόταση για κάθε θέμα που «καίει» τον μέσο Έλληνα.
Για το άνεργο που δεν βλέπει καμιά πιθανότητα να βρει δουλειά. Για τον μισθωτό που όμως δεν παίρνει τον μισθό του. Για τον συνταξιούχο που δεν έχει να αγοράσει τα φάρμακα του. Για κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα που νιώθει την ανασφάλεια και την εγκληματικότητα να τον πνίγουν.
Τις δυόμιση εβδομάδες που απομένουν ως τις εκλογές, οι πολίτες θέλουν να πληροφορηθούν με ακρίβεια τι έχουν να περιμένουν στις 18 Ιουνίου από κάθε κόμμα που ζητά την ψήφο τους. Κυρίως δε από την Νέο Δημοκρατία που οι δημοσκοπήσεις αυτή την περίοδο εμφανίζουν μεν πρώτη αλλά όχι με διαφορά που να διασφαλίζει αυτή την πρωτιά.
Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν πώς η εκλογή της 17ης Ιουνίου δεν έχει και ένα τεράστιο διακύβευμα που ενδεχομένως αφορά την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη. Ο Φώτης Κουβέλης που τον φιλοξενήσαμε σήμερα με τον Βασίλη Αδαμόπουλο στoν ΒΗΜΑ FM απάντησε πολύ εύστοχα σε όσους - μεταξύ των οποίων και ο κ. Τσίπρας- υποστηρίζουν πώς ...ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται: «Ο βρεγμένος -είπε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ-αν μείνει πολύ χρόνο βρεγμένος μπορεί να πάθει πνευμονία».
Πολύ σωστό. Μόνο που οι αντίπαλοι του κ. Τσίπρα πρέπει στο χρόνο που μένει ως τις εκλογές να μας αποδείξουν ότι είναι σε θέση να κάνουν κάτι συγκεκριμένο για να μην πάθουμε πνευμονία.
Ιδού η Ρόδος λοιπόν, αλλιώς, ας μην αναρωτιούνται στις 18 Ιουνίου γι αυτά που θα συμβούν. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού...
Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, σε ένα σημείωμα με τίτλο «τρεις (περιποιημένες)... ανθοδέσμες στέλνει ο Τσίπρας από Δευτέρα» έγραφα για τον παντελώς λανθασμένο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως το ΠΑΣΟΚ αλλά και η ΝΔ και το ΚΚΕ.
Η ανάδειξη του κ. Τσίπρα ως υπ αριθμόν ένα εχθρός από τον Βαγγέλη Βενιζέλο αλλά και η στοχοποίηση του από τους αρχηγούς των δύο άλλων κομμάτων, εκτόξευσε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 16,7%. Αυτή ην εντυπωσιακή άνοδος η οποία συνεχίζεται δημοσκοπικά, φαίνεται πως δεν έχει διδάξει και πολλά- ως τώρα τουλάχιστον- στους αντιπάλους του.
Ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ. Ταυτόχρονα γίνεται αντικείμενο σκληρής αντιμετώπισης από Ελληνικά άλλα και διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Το πρόβλημα για τους αντιπάλους του κ. Τσίπρα είναι πώς για ένα σημαντικό κομμάτι του κόσμου εδώ στην Ελλάδα, θεωρούνται απαξιωμένοι. Τόσο τα κόμματα όσο και τα μέσα ενημέρωσης. Και, κατά συνέπεια, ότι κι αν πούνε εναντίον του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν μετρά αρνητικά αλλά ενδεχομένως του προσθέτει και επιπλέον πόντους.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι πώς πολύς απελπισμένος κόσμος έχει μπει στην λογική ότι «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται». Τι έχει να χάσει αυτός που νιώθει πώς δεν έχει πια τίποτα και δεν έχει μπροστά του καμιά προοπτική;
Αυτό λοιπόν που οφείλουν να κάνουν όσοι θεωρούν αδιέξοδη και ενδεχομένως επικίνδυνη την ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, είναι να καταθέσουν τη δική τους συγκεκριμένη πρόταση για κάθε θέμα που «καίει» τον μέσο Έλληνα.
Για το άνεργο που δεν βλέπει καμιά πιθανότητα να βρει δουλειά. Για τον μισθωτό που όμως δεν παίρνει τον μισθό του. Για τον συνταξιούχο που δεν έχει να αγοράσει τα φάρμακα του. Για κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα που νιώθει την ανασφάλεια και την εγκληματικότητα να τον πνίγουν.
Τις δυόμιση εβδομάδες που απομένουν ως τις εκλογές, οι πολίτες θέλουν να πληροφορηθούν με ακρίβεια τι έχουν να περιμένουν στις 18 Ιουνίου από κάθε κόμμα που ζητά την ψήφο τους. Κυρίως δε από την Νέο Δημοκρατία που οι δημοσκοπήσεις αυτή την περίοδο εμφανίζουν μεν πρώτη αλλά όχι με διαφορά που να διασφαλίζει αυτή την πρωτιά.
Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν πώς η εκλογή της 17ης Ιουνίου δεν έχει και ένα τεράστιο διακύβευμα που ενδεχομένως αφορά την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη. Ο Φώτης Κουβέλης που τον φιλοξενήσαμε σήμερα με τον Βασίλη Αδαμόπουλο στoν ΒΗΜΑ FM απάντησε πολύ εύστοχα σε όσους - μεταξύ των οποίων και ο κ. Τσίπρας- υποστηρίζουν πώς ...ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται: «Ο βρεγμένος -είπε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ-αν μείνει πολύ χρόνο βρεγμένος μπορεί να πάθει πνευμονία».
Πολύ σωστό. Μόνο που οι αντίπαλοι του κ. Τσίπρα πρέπει στο χρόνο που μένει ως τις εκλογές να μας αποδείξουν ότι είναι σε θέση να κάνουν κάτι συγκεκριμένο για να μην πάθουμε πνευμονία.
Ιδού η Ρόδος λοιπόν, αλλιώς, ας μην αναρωτιούνται στις 18 Ιουνίου γι αυτά που θα συμβούν. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού...