Η νίκη του Φρανσουά Ολάντ στις γαλλικές προεδρικές εκλογές αποτελεί αρνητική
εξέλιξη για την γερμανίδα καγκελάριο Αγγελα Μέρκελ, η οποία υποστήριξε μέχρι
τέλους τον Νικολά Σαρκοζί, σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο.
"Πρόκειται για σημείο καμπής, κυρίως για την Αγγελα Μέρκελ: ο Φρανσουά Ολάντ, τον οποίο η καγκελάριος ήθελε οπωσδήποτε να αποφύγει, γίνεται πρόεδρος στη θέση του δικού της φαβορί", γράφει η Financial Times Deutschland.
"Πόσο δυσάρεστο για τη Μέρκελ...Η πρόθεση του Φρανσουά Ολάντ να συμπληρώσει με μέτρα για την ανάπτυξη την ευρωπαϊκή δημοσιονομική συνθήκη πλήττει την εξουσία της καγκελαρίου στην Ευρώπη", γράφει η οικονομική εφημερίδα.
"Οι Γερμανοί μένουν μόνοι με το δημοσιονομικό τους σύμφωνο", γράφει η Die Welt.
Εάν ο Φρανσουά Ολάντ συνταχθεί με "τον σκληρό πυρήνα των παραγωγών χρέους, το γαλλο-γερμανικό δίδυμο θα διαρραγεί", προειδοποιεί η εφημερίδα.
Η λαϊκή Bild υπογραμμίζει με τον τρόπο της τη σημασία του δεσμού ανάμεσα στις δύο χώρες, δημοσιεύοντας μία μεγάλη φωτογραφία του Φρανσουά Ολάντ και το σχόλιο: "Καλημέρα καγκελάριε, αυτός είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην πολιτική σας ζωή" .
Η Stuttgarter Zeitung προειδοποιεί τον Φρανσουά Ολάντ για τη δέσμευσή του να επαναδιαπραγματευθεί την ευρωπαϊκή δημοσιονομική συνθήκη.
"Οσο απαραίτητη και αν είναι η Γαλλία για την πρόοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν είναι αρκετά ισχυρή για να επιβάλει τη βούλησή της στις ισχυρές χώρες της κοινότητας".
Η Tagesspiegel υπενθυμίζει ότι εκτός από τη Γαλλία, η Ελλάδα ψήφισε επίσης υπέρ κομμάτων που είναι αντίθετα με την πολιτική της δημοσιονομικής ανάταξης που πρεσβεύει για την Ευρώπη η Αγγελα Μέρκελ.
"Μία Ελλάδα που δεν θέλει να συμβάλει στην ίδια τη θεραπεία της και μία Γαλλία η οποία με μία οικονομική πολιτική προσανατολισμένη προς την προσφορά εγκαταλείπει συμβολικά τη Βόρεια για τη Νότια Ευρώπη, δηλαδή γυρνά την πλάτη στη δημοσιονομική πειθαρχία.
Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία έχει πλέον πολύ λίγους συμμάχους", γράφει η εφημερίδα.
Η Suddeutsche Zeitung ελπίζει ότι ο Ολάντ θα φανεί λογικός και ότι το γαλλο-γερμανικό δίδυμο, εις το εξής "Μερκλάντ", το οποίο θα εκπροσωπήσει τόσο την συντηρητική-φιλελεύθερη όσο και την σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη θα είναι περισσότερο σε θέση "να εξασφαλίσει την αποδοχή των απαιτήσεών του από τους λαούς".
"Πρόκειται για σημείο καμπής, κυρίως για την Αγγελα Μέρκελ: ο Φρανσουά Ολάντ, τον οποίο η καγκελάριος ήθελε οπωσδήποτε να αποφύγει, γίνεται πρόεδρος στη θέση του δικού της φαβορί", γράφει η Financial Times Deutschland.
"Πόσο δυσάρεστο για τη Μέρκελ...Η πρόθεση του Φρανσουά Ολάντ να συμπληρώσει με μέτρα για την ανάπτυξη την ευρωπαϊκή δημοσιονομική συνθήκη πλήττει την εξουσία της καγκελαρίου στην Ευρώπη", γράφει η οικονομική εφημερίδα.
"Οι Γερμανοί μένουν μόνοι με το δημοσιονομικό τους σύμφωνο", γράφει η Die Welt.
Εάν ο Φρανσουά Ολάντ συνταχθεί με "τον σκληρό πυρήνα των παραγωγών χρέους, το γαλλο-γερμανικό δίδυμο θα διαρραγεί", προειδοποιεί η εφημερίδα.
Η λαϊκή Bild υπογραμμίζει με τον τρόπο της τη σημασία του δεσμού ανάμεσα στις δύο χώρες, δημοσιεύοντας μία μεγάλη φωτογραφία του Φρανσουά Ολάντ και το σχόλιο: "Καλημέρα καγκελάριε, αυτός είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην πολιτική σας ζωή" .
Η Stuttgarter Zeitung προειδοποιεί τον Φρανσουά Ολάντ για τη δέσμευσή του να επαναδιαπραγματευθεί την ευρωπαϊκή δημοσιονομική συνθήκη.
"Οσο απαραίτητη και αν είναι η Γαλλία για την πρόοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν είναι αρκετά ισχυρή για να επιβάλει τη βούλησή της στις ισχυρές χώρες της κοινότητας".
Η Tagesspiegel υπενθυμίζει ότι εκτός από τη Γαλλία, η Ελλάδα ψήφισε επίσης υπέρ κομμάτων που είναι αντίθετα με την πολιτική της δημοσιονομικής ανάταξης που πρεσβεύει για την Ευρώπη η Αγγελα Μέρκελ.
"Μία Ελλάδα που δεν θέλει να συμβάλει στην ίδια τη θεραπεία της και μία Γαλλία η οποία με μία οικονομική πολιτική προσανατολισμένη προς την προσφορά εγκαταλείπει συμβολικά τη Βόρεια για τη Νότια Ευρώπη, δηλαδή γυρνά την πλάτη στη δημοσιονομική πειθαρχία.
Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία έχει πλέον πολύ λίγους συμμάχους", γράφει η εφημερίδα.
Η Suddeutsche Zeitung ελπίζει ότι ο Ολάντ θα φανεί λογικός και ότι το γαλλο-γερμανικό δίδυμο, εις το εξής "Μερκλάντ", το οποίο θα εκπροσωπήσει τόσο την συντηρητική-φιλελεύθερη όσο και την σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη θα είναι περισσότερο σε θέση "να εξασφαλίσει την αποδοχή των απαιτήσεών του από τους λαούς".