1.7.12

Άρθρο του ΝΙΚΟΥ ΦΛΑΟΥΝΑ στην εφημερίδα " ΧΡΗΜΑ plus"

Η θετική...παρουσία "Καλλικράτη" στις απρόβλεπτες πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές της πρόσφατης τριετίας.
 Μετα απο την μεγαλειώδη νίκη του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου,το 2009, έχουν περάσει, σχεδόν τρία χρόνια.
Οι αλλαγές ήταν ραγδαίες.
Αλλαγές στην Οικονομία, στην Πολιτική, στα πρόσωπα, στις αξίες, στις φιλίες, στις συμμαχίες, στα μίση και στα πάθη. Ακόμη αλλαγές είδαμε στον αθλητισμό, στην εγκληματικότητα, στις...αρρώστιες και στα φάρμακα....
Όλες οι αλλαγές που γνώρισε η χώρα, τα τρία τελευταία χρόνια δεν θα μπορούσαν να προβλεφθούν απο κανένα ακραίο- ριψοκινδυνο γραφείο στοιχημάτων. Ποιός φανταζόταν μετα τις εκλογές του 2009, πως σε δυο χρόνια δεν θα ήταν πρωθυπουργός ο ΓΑΠ, πως δεν θα ήταν ούτε κάν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.Πως το κόμμα αυτο, το για πολλά χρόνια...κυβερνητικό, θα είχε καμιά 30αριά βουλευτές και τόσα άλλα που του εχουν συμβεί!
 Ποιος θα στοιχημάτιζε, τότε,  πως μετα απο δυόμισι χρόνια, θα ήταν Πρωθυπουργός ο Αντώνης Σαμαράς, με την βοήθεια Σοσιαλιστών και Αριστερών. Ακόμη πως στο πλευρό του θα ήταν η Ντόρα  και ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας...Ολαν, ενω οι Ευρωπαίοι ...ομοϊδεάτες του Αντώνη, τύπου Μέρκελ θα ήταν "εχθροί" του!
Ποιός θα στοιχημάτιζε πριν τρία χρόνια ότι θα πήγαιναν φυλακή πρώην υπουργοί, πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων και πως ηΧρυση Αυγή θα ήταν στη Βουλή με πλήρη Κοινοβουλευτική ομάδα και θα βλέπαμε δολοφονικές επιθέσεις με καλάσνικοφ για...10 Ευρώ!
Ποιός θα φανταζόταν πως ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, που μετα βίας έμπαινε ως τότε στη Βουλή, θα ήταν Αξιωματική Αντιπολίτευση και το ΚΚΕ ...έβδομο κόμμα!
Ομως τα τρία αυτα χρόνια, δεν έγινε τίποτα, το οποίο θα μπορούσε  να πιστωθεί, ως θετικό και ουσιαστικό μεταρρυθμιστικό στοιχείο στην προηγούμενη Κυβέρνηση;
Κατα την γνώμη μας μόνο ο "Καλλικράτης" αποτελεί αυτό, το θετικό στοιχείο μεταρρύθμισης της ΠΑΣΟΚικής περιόδου.  Ποια είναι όμως τα στοιχεία αυτά που προσδιορίζουν τον θετικό χαρακτηρισμό για τον "Καλλικράτη", σε συνδυασμό ομως, με τα όσα έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια;
Πρώτον. Η Τροΐκα και το ...μνημόνιο δεν ζήτησαν ουσιαστικά τίποτα να αλλάξει. Αυτό απο μόνο του λέει πολλά.
Δεύτερον. Έγιναν οι εκλογές για Περιφερειάρχες και Δήμαρχους και οι βουλευτές "σφυριζαν" αδιάφορα, αφου δεν ήθελαν να "εκτεθούν" στα μάτια και στην ...εκτίμηση των ψηφοφόρων τους, που είχαν επιλέξει άλλους Αυτοδιοικητικούς Παράγοντες απο αυτούς που είχαν επιβάλλει τα κόμματά τους, με την αντικοινωνική και άθλια λογική των " χρισμάτων".
 Ήρθαν όμως και οι Εθνικές-Βουλευτικές εκλογές για να διαπιστώσουμε πως οι Περιφερειάρχες και οι Δήμαρχοι ήταν διαφορετικοί από συμπεριφορές του παρελθόντος.
Έμειναν αμέτοχοι τόσο για τον...Βουλευτή τους όσο και για το Κόμμα τους. Εξαίρεση ήταν αυτοί, που επέβαλαν σε κάποιους Αντιπεριφερειάρχες τους και Αντιδημάρχους τους, να κάνουν "παριουσίες" σε προεκλογικές ομιλίες διαφόρων πολιτικών αρχηγών και πολιτευτών, προκειμένου να έχουν οι ίδιοι," διπλό άλλοθι"! Δηλαδή και δεν πήγαν οι ίδιοι να εκτεθούν και ειχαν "παρουσία"  αφού έστειλαν ...αντιπροσώπους!
Ο "Καλλικράτης" λοιπόν έκοψε τον μέχρι τότε, ομφάλιο λώρο, που ήθελε τους "χρισμένους" Αυτοδιοικητικούς, ως κομματάρχες και ...ορτινάτζες των βουλευτών, αλλά και το αντίθετο. Οι βουλευτές εμφανίστηκαν ως απλοί ...ψηφοφόροι στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Με λίγα λόγια πιστεύουμε πως η διοικητική μεταρρύθμιση του "καλλικράτη" ήταν η αρχή γι αυτό που προωθούν οι εξελίξεις και έχουν εξαγγείλει οι περισσότεροι Αρχηγοί Κομμάτων. Ιδιαίτερα ο Αντώνης Σαμαράς.
 Τον διαχωρισμό των εξουσιών σε όλα τα επίπεδα.