Ένας λοιμός, μια θανατηφόρα ασθένεια που είχε πέσει σε όλη τη Μεσσηνία, είναι η αιτία που η θαυματουργή εικόνα κατεβαίνει από το Βουλκάνο στο Νησί.
Αυτό λέει η ιστορία, σύμφωνα με τον λυκειάρχη 1ου λυκείου Μεσσήνης Γιάννη Πλατάρα. Γράφει:
«Τον 17ο αιώνα, φοβερός λοιμός ενέσκηψε, πλήθος κόσμου πέθαινε και οι Μοναχοί έγιναν δέκτες του λαϊκού αιτήματος να περιοδεύσει η εικόνα της Παναγίας στα χωριά τα κτυπημένα από τον λοιμό. Τότε έγινε θαύμα και όπου πήγαινε η εικόνα, έφευγε ο λοιμός ! »
Έτσι καθιερώθηκε η λιτάνευσή της Αγίας και θαυματουργού εικόνος της Παναγίας, στην Μεσσήνη και στα χωρία, όπου η λιτανεία των 20χιλιομέτρων , ακολουθεί τα κτυπημένα το πάλαι χωριά, μέχρι να εγκατασταθεί στο μετόχι της Ιεράς Μονής στην Μεσσήνη, τον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και της Ζωοδόχου Πηγής., παρά τα «μπεζεστένια», όπου είναι και ο χώρος της πανηγύρεως. »
Πρέπει να τονισθεί η μοναδικότητα του εθίμου αυτού, αφού μια τέτοια «μαραθώνια» λιτανεία, πουθενά αλλού δεν διεξάγεται!». Ακόμη σημειώνει ο Γιαν. Πλατάρος: «Παρόμοια λιτάνευση γινόταν και κατά τους ειδωλολατρικούς χρόνους, όπως λέγεται, ανάμεσα στα ιερά της Αρτέμιδος Λιμνάτιδος, ένα εκ των οποίων βρισκόταν πιθανόν κοντά στη σημερινή Μεσσήνη. Εξ άλλου, τα νέα ευρήματα με 40 αρχαίους ενσωματωμένους κίονες στα αρχιτεκτονικά μέλη του Ι.Ν. των Τριών Ιεραρχών Μεσσήνης. (Απρίλιος 2007) μαρτυρούν αδιάλειπτους και ισχυρούς δεσμούς της νέας πόλης της Μεσσήνης με την αρχαία ομώνυμη κοιτίδα της Μεσσηνίας.»Α.Χ.