Aπό τον Πέτρο Κωστόπουλο
Πλακώθηκε λέει ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ γιατί στο φεστιβάλ της ΚΝΕ θα έχουν συναυλία ο Νίκος Βουρλιώτης με τους Goin’ Through. Θα μπορούσε να είναι αστείο. Θα μπορούσε να είναι φάρσα χάκερ στο ίντερνετ. Θα μπορούσε ίσως να είναι δάχτυλος του ιμπεριαλισμού που θέλει να παρουσιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ «ταλιμπανικού – θεοκρατικού» χαρακτήρα. Όμως, δεν είναι αστείο.
Από τον Πέτρο Κωστόπουλο.
Άμα πεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κουβαλάει μέσα του απείραχτο το κομμουνιστικό πνεύμα του παρελθόντος, κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς Γκέμπελς και πράκτορας του Μνημονίου. Καλά που υπάρχει η Αυγή (δίπλα από διάφορους άλλους βέβαια) για να φέρνει τα πράγματα στα ίσια τους. Δεν είναι αποδεκτό σε φεστιβάλ νεολαίας να ακούγεται χιπ χοπ γιατί προφανώς οι ράπερς είναι επικίνδυνοι φορείς του ιμπεριαλιστικού ιού.
Τι άλλο μπορείς να ακούσεις το 2012 από αυτούς που θέλουν να αλλάξουν την κοινωνία, λέμε τώρα; Αναφέρει η καλή εφημερίδα ότι αυτοί λένε τραγούδια όπως το «Γυναίκες τριγύρω πολλές, πάρα πολλές, αλλά ποτέ δεν είναι αρκετές» ή το «Μαζί μου ασχολείσαι, πόσο μαλάκας είσαι». Με λίγα λόγια ο σύγχρονος άνθρωπος δεν μπορεί να μιλάει για γκόμενες -κι αν μπορεί, μπορεί να μιλάει για μία- ή μετατρέπεται σε αντικοινωνικό στοιχείο αν χρησιμοποιήσει τη λέξη μαλάκας.
Αυτό μας φέρνει πάρα πολύ κοντά σε ιδέες της προϊστορικής αριστεράς που εκφράζονταν στην δεκαετία του ‘70. Τότε το ΚΚΕ είχε εκδώσει ένα εγχειρίδιο του καλού Κνίτη όπου οι απόψεις συνοψίζονταν στο ότι οι καλές κομμουνίστριες πρέπει να είναι καθαρές, να προσέχουν το σπίτι, να μην αλλάζουν γκόμενους κι αν είναι δυνατό να είναι και παρθένες. Και άλλα γραφικά… Νομίζω ότι έχει γραφτεί δια χειρός Γρηγόρη Φαράκου.
Τότε είχε γίνει κόλαση στα φοιτητικά αμφιθέατρα και οι ταλαίπωροι Κνίτες που στο φινάλε δεν έφταιγαν, δεν ήξεραν πώς να τα φέρουν βόλτα όταν τους βομβάρδιζαν οι πάντες με αυτά τα κείμενα. Εκείνη την εποχή, στην ηλικία που ήμασταν, γκόμενες κυνηγούσαν και οι Κνίτες και οι Ρηγάδες και οι ΠΑΣΟΚοι και οι υπερήφανες αριστερές φοιτήτριες μιλούσαν για πρώτη φορά ανοιχτά στην Ελλάδα για σεξουαλική απελευθέρωση. Τι σημαίνει αυτή η έκφραση; Ότι αλλάζεις γκόμενους και γκόμενες, κυνηγάς και κυνηγιέσαι. Ότι αργότερα από τον υπόλοιπο κόσμο -λόγω χούντας- αλλά πάντως 40 χρόνια πριν, είχαμε κατακτήσει πια το δικαίωμα να αλλάζουμε όσους γκόμενους και γκόμενες θέλαμε. Αν ο Βουρλιώτης ήταν γυναίκα, σύμφωνα με τους κανόνες της ραπ πολύ εύκολα αντί για τη λέξη «γυναίκες» στο στίχο θα έβαζε «άντρες».
Προφανώς ο συντάκτης του κειμένου της κομματικής εφημερίδας ανήκει στους χιλιάδες εκείνους του ΣΥΡΙΖΑ που γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν μέσα στο ΚΚΕ. Δεν κατάλαβαν ποτέ ότι οι εποχές άλλαξαν και κάπου στο μυαλό τους ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτα άλλο παρά η σωστή εκδοχή σωστού ΚΚΕδισμού παλιάς εποχής. Δεν θα μπω στο τι είναι χιπ χοπ και ραπ για να απαντήσω στην Αυγή, γιατί εκεί φαίνεσαι να κλέβεις εκκλησία.
Το δυστυχές είναι ότι φτάσαμε στο 2012 και κάνουμε κουβέντα πολιτική για θέματα που ο πλανήτης έχει λύσει 40 χρόνια πριν. Δηλαδή, αυτά τα τυπάκια τι λένε στον γιο τους και στη κόρη τους; Να το φυλάνε για τη νύφη και τον γαμπρό;
Ο Βουρλιώτης απάντησε. Με σωστό τρόπο νομίζω. Το παλικάρι δεν κάνει κάποια αρπαχτή πηγαίνοντας στο φεστιβάλ της ΚΝΕ. Και τζάμπα πάει και, όπως μου έχει πει και on camera στην τηλεόραση, ήταν και είναι από μικρός ΚΚΕ. Γεννήθηκε στην Αγία Βαρβάρα και στην Αγία Βαρβάρα έτσι ήταν.
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι ούτε κι αυτός ούτε και τα συγκροτήματα ταιριάζουν τόσο πολύ στην αισθητική των φεστιβάλ νεολαίας, τα οποία είναι στην ουσία νεκρά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αφού υπάρχουν, όμως, θεωρώ υπέρβαση για το ΚΚΕ που τους κάλεσε, υπέρβαση που μόνο ένα καλοπροαίρετο χαμόγελο μπορεί να δημιουργήσει.
Εκείνο που με ενοχλεί είναι όταν τέτοιες θέσεις δεν εκφράζονται από θλιβερές εξτρεμιστικές μειοψηφίες αλλά από το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στην Ελλάδα. Ένα κόμμα που ως προοδευτικό υποτίθεται ότι δεν έχει τέτοια κολλήματα. Αντίθετα θα έλεγα ότι στην ηλικία του ο Τσίπρας θα έπρεπε να το τραγουδάει κιόλας το πόσο «μαλάκας είσαι», όταν του τη πέφτουν διάφοροι με επιχειρήματα εξωγήινου τύπου…
Δεν διακινούσαν κάποιοι πρόσφατα στο διαδίκτυο ότι ο πατέρας του Τσίπρα είναι μεγαλοκατασκευαστής στη Νιγηρία και όποιον δεν πληρώνει στο τέλος του μήνα τον στέλνει, σε συνεργασία με τη Μοσάντ, λαθρομετανάστη στην Ελλάδα; Να μην τους το τραγουδήσει αυτό ο Αλέξης; Τι να τους πει; Ότι και ο Σαμαράς τους διώχνει στο Πακιστάν γιατί έχει ανοίξει μπουρδέλα εκεί; Ή ότι ο Βενιζέλος είναι χοντρός και κάθε πανσέληνο –καλή ώρα- πίνει αίμα από ανήλικες παρθένες;
Τώρα βέβαια και η απάντηση του ΚΚΕ για τα ναρκω-φεστιβάλ που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια θέση που καλύτερα να την αφήσουμε να φύγει, σαν λόγια του αέρα, στο υπερπέραν. Είναι στην ίδια λογική με το σχόλιο της Αυγής.
Πάντως θα ήθελα να ξέρω, όταν έρθει η ώρα να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τι θα κάνει με αυτή τη μουσική; Πώς θα αντιμετωπίσει την επέλαση του πολιτιστικού αυτού ιμπεριαλισμού των μαύρων της Αμερικής; Κι ακόμα χειρότερα, τι θα κάνει με όλους αυτούς τους 20άρηδες που κυνηγάνε μανιασμένα γκόμενες; Για να μην πω και για τις άλλες που κάνουν καμάκι μέσα από το ίντερνετ αλλά για να κλείσουν ραντεβού σου ζητάνε και φωτογραφία του πέους σου για να σε κρίνουν. Τους βγάζεις ή δεν τους βγάζεις στην παρανομία;
Και για να κλείνω…
Έτσι στο άσχετο, θεωρώ το τραγούδι του Βουρλιώτη «πόσο μαλάκας είσαι» μεγάλο άσμα για τον σύγχρονο Νεοέλληνα. Όχι αυτόν που το λέει, αλλά κυρίως αυτόν που πρέπει να ακούσει να του το λένε. Έξοχο ποίημα. Διαλεγμένες οι λέξεις μία, μία. Με τι άλλο να απαντάς στην τερατολογία που είναι το σύγχρονο σπορ των Ελλήνων : pkool.gr