Κάπως έτσι τον βλέπει ο Γιώργος Λακόπουλος. Με τα χέρια τεντωμένα μπροστά να προχωράει προς το Μαξίμου.
"Όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε" .
Το... κείμενο:
Μεταγραφές
Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι το κόμμα του δεν επιδίδεται σε μεταγραφολογία ούτε θα γίνει αποκούμπι κανενός πολιτικού που θέλει να κάνει καριέρα. Παλιό το κόλπο: ξορκίζεις αυτό που κάνεις για να το σκεπάσεις. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει ακριβώς μεταγραφολογία - κάνει μεταγραφές.
Είναι γνωστό πόσοι και ποιοι από το ΠΑΣΟΚ, π.χ., έχουν βρει καταφύγιο στην Κουμουνδούρου. Και είναι κοινό μυστικό ότι υπάρχει λίστα αναμονής για νέες προσχωρήσεις.
Η διεύρυνση της επιρροής ενός κόμματος με την προσχώρηση παραγόντων από άλλους χώρους είναι θεμιτή. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να φτάσει το ΠΑΣΟΚ από το 13% το 1974 στο 48% σε επτά χρόνια; Αλλά το θέμα δεν είναι η μέθοδος, είναι το περιεχόμενό της. Δεν είναι αν προσχωρούν κάποιοι στις γραμμές σου, είναι ποιοι προσχωρούν και γιατί το κάνουν.
Από αυτή την άποψη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν τον τύπο της γνωστής διαφήμισης: «όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε». Ξεκίνησε από τη μετωπική αντιπαράθεση με το Μνημόνιο. Λογικό, για μικρό κόμμα της Αριστεράς. Αλλά ευτύχησε να έχει πολύ χρήσιμους αντιπάλους, με πρώτο και καλύτερο τον Πάγκαλο. Αποτέλεσμα: αντί για το 7%-8% που επιδίωκε - και θα ήταν θρίαμβος - βρέθηκε στο 16%. Και μετά ήρθε η άρνηση του κυρ Φώτη να στεριώσει κυβέρνηση τον Μάιο και βρήκε την ευκαιρία να εκτιναχτεί στο 27% .
Αυτό το όνειρο ο Αλέξης το μετατρέπει σε υπνοβασία. Με τα χέρια τεντωμένα μπροστά προχωράει προς το Μέγαρο Μαξίμου, όπου υπόσχεται να υπογράψει νόμους για την άμεση αποκατάσταση μισθών και συντάξεων, για την ατάκα κι επιτόπου κατάργηση του Μνημονίου, για τη διαγραφή του χρέους με μια μονοκονδυλιά. Και ο λαός στους δρόμους θα πανηγυρίζει για την μεγάλη ανατροπή.
Φυσικά χρειάζονται και άλλες δυνάμεις για να βγει το όνειρο. Με το 27% δεν κυβερνάς, ακόμη και αν βάλει πλάτη ο Καμμένος. Αρα, όσοι πιστοί προσέλθετε. Αλλοι πρώτο τραπέζι πίστα και άλλοι από την πίσω πόρτα. Οπως μια ομάδα με τα πιο καθυστερημένα στοιχεία του ΠΑΣΟΚ, που επί Σημίτη καταψήφιζαν τις αποφάσεις της ΚΕ, αλλά στο μεταξύ είχαν στήσει κάστρα στον συνδικαλισμό, στην αυτοδιοίκηση και στους συνεταιρισμούς. Τώρα ξεκίνησαν προς την Κουμουνδούρου πορεία - η κεφαλή της οποίας έφτασε ήδη.
Αλλοι πέρασαν για λίγο από τη ΔΗΜΑΡ, όπως ο βουλευτής Μιχελογιαννάκης. Και όπως θα διασκευάζαμε τον αμερικανό διαφημιστή Φρανκ Μακένζιους, «η μετακίνησή τους από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε το επίπεδο και των δύο κομμάτων».
Γιώργος Λακόπουλος, ΝΕΑ
"Όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε" .
Το... κείμενο:
Μεταγραφές
Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι το κόμμα του δεν επιδίδεται σε μεταγραφολογία ούτε θα γίνει αποκούμπι κανενός πολιτικού που θέλει να κάνει καριέρα. Παλιό το κόλπο: ξορκίζεις αυτό που κάνεις για να το σκεπάσεις. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει ακριβώς μεταγραφολογία - κάνει μεταγραφές.
Είναι γνωστό πόσοι και ποιοι από το ΠΑΣΟΚ, π.χ., έχουν βρει καταφύγιο στην Κουμουνδούρου. Και είναι κοινό μυστικό ότι υπάρχει λίστα αναμονής για νέες προσχωρήσεις.
Η διεύρυνση της επιρροής ενός κόμματος με την προσχώρηση παραγόντων από άλλους χώρους είναι θεμιτή. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να φτάσει το ΠΑΣΟΚ από το 13% το 1974 στο 48% σε επτά χρόνια; Αλλά το θέμα δεν είναι η μέθοδος, είναι το περιεχόμενό της. Δεν είναι αν προσχωρούν κάποιοι στις γραμμές σου, είναι ποιοι προσχωρούν και γιατί το κάνουν.
Από αυτή την άποψη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν τον τύπο της γνωστής διαφήμισης: «όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε». Ξεκίνησε από τη μετωπική αντιπαράθεση με το Μνημόνιο. Λογικό, για μικρό κόμμα της Αριστεράς. Αλλά ευτύχησε να έχει πολύ χρήσιμους αντιπάλους, με πρώτο και καλύτερο τον Πάγκαλο. Αποτέλεσμα: αντί για το 7%-8% που επιδίωκε - και θα ήταν θρίαμβος - βρέθηκε στο 16%. Και μετά ήρθε η άρνηση του κυρ Φώτη να στεριώσει κυβέρνηση τον Μάιο και βρήκε την ευκαιρία να εκτιναχτεί στο 27% .
Αυτό το όνειρο ο Αλέξης το μετατρέπει σε υπνοβασία. Με τα χέρια τεντωμένα μπροστά προχωράει προς το Μέγαρο Μαξίμου, όπου υπόσχεται να υπογράψει νόμους για την άμεση αποκατάσταση μισθών και συντάξεων, για την ατάκα κι επιτόπου κατάργηση του Μνημονίου, για τη διαγραφή του χρέους με μια μονοκονδυλιά. Και ο λαός στους δρόμους θα πανηγυρίζει για την μεγάλη ανατροπή.
Φυσικά χρειάζονται και άλλες δυνάμεις για να βγει το όνειρο. Με το 27% δεν κυβερνάς, ακόμη και αν βάλει πλάτη ο Καμμένος. Αρα, όσοι πιστοί προσέλθετε. Αλλοι πρώτο τραπέζι πίστα και άλλοι από την πίσω πόρτα. Οπως μια ομάδα με τα πιο καθυστερημένα στοιχεία του ΠΑΣΟΚ, που επί Σημίτη καταψήφιζαν τις αποφάσεις της ΚΕ, αλλά στο μεταξύ είχαν στήσει κάστρα στον συνδικαλισμό, στην αυτοδιοίκηση και στους συνεταιρισμούς. Τώρα ξεκίνησαν προς την Κουμουνδούρου πορεία - η κεφαλή της οποίας έφτασε ήδη.
Αλλοι πέρασαν για λίγο από τη ΔΗΜΑΡ, όπως ο βουλευτής Μιχελογιαννάκης. Και όπως θα διασκευάζαμε τον αμερικανό διαφημιστή Φρανκ Μακένζιους, «η μετακίνησή τους από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε το επίπεδο και των δύο κομμάτων».
Γιώργος Λακόπουλος, ΝΕΑ