Είναι πραγματικά πολύ άδικο και παρανοϊκό να απειλούνται
άνθρωποι ότι θα χάσουν τη δουλειά τους με μία μονοκονδυλιά.
Δεν μπορεί να
παραδεχθεί εύκολα κανείς ότι όσοι είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και έχουν
προσληφθεί στους δήμους χωρίς να περάσουν από ΑΣΕΠ περισσεύουν ή είναι
άχρηστοι. Αναμφίβολα ανάμεσά τους θα υπάρχουν και χρήσιμοι και άχρηστοι , κατά
το ίδιο ποσοστό που υπάρχουν στις τάξεις των δικηγόρων,των μανάβηδων ή των
διαιτητών αλλά από την άλλη πλευρά δύσκολα θα μπορούσε να πειστεί η κοινωνία
πως η αξιολόγηση θα λειτουργούσε ακριβοδίκαια με μία επιτροπή που θα περνούσε
από κρίση όλους όσους ανήκουν στη συγκεκριμένη κατηγορία ή σε οποιαδήποτε άλλη.
Υπάρχει όμως και μία ακόμη διάσταση που έχει ενδιαφέρον
να αναφερθώ για να διαπιστώσουμε τι δεν κάναμε καλά για να φτάσουμε στα
''εργασιακά αποσπάσματα ''. Οι δήμαρχοι και οι δήμοι δεν προσπάθησαν ποτέ να
βάλουν κάποιους κανόνες στους δημότες προκειμένου να μειώσουν τις δαπάνες
προσωπικού καθώς και τα λειτουργικά κόστοι. Για παράδειγμα , σε πολλές
ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν κανόνες στην αποκομιδή των σκουπιδιών μια τεράστια
δαπάνη αν όχι ασήκωτη για τους δήμου της χώρας μας. Τα απορριμματοφόρα δεν
περνούν καθημερινά από όλες τις γειτονιές για να μαζέψουν τα σκουπίδια και οι
δημότες είναι υποχρεωμένοι να τα βγάζουν προς αποκομιδή κατά τακτά διαστήματα,
συνήθως δύο ημερών και καθορισμένες ώρες . Σε περιοχές μάλιστα όπου υπάρχουν
σπίτια με κήπους, το κούρεμα του γρασιδιού γίνεται συγκεκριμένη εποχή . Όποιος
δεν κουρέψει το γρασίδι στο συγκεκριμένο διάστημα, ή θα το ανακυκλώσει, ή θα το
κουβαλήσει με δικά του έξοδα, ή ...θα το φάει. Οφείλω εδώ να παραδεχτώ ότι τα
πηγάδια εναπόθεσης των σκουπιδιών που « ξεπηδούν» σαν μανιτάρια στην Καλαμάτα παρα
τα προβλήματα στη χωροθέτηση είναι σε αυτή τη λογική . Άρα, δεν είναι μόνο το
κράτος που πλέον είναι υποχρεωμένο να αναδιοργανώσει τη λειτουργία του, αλλά
και οι δήμοι. Το ερώτημα είναι πόσοι δήμοι και δήμαρχοι μπορούν να αλλάξουν τις
μέχρι σήμερα πρακτικές που διοικούσαν.
Ένα άλλο παράδειγμα που ενισχύει την φαρέτρα αυτών που
υιοθετούν την άποψη πως εμείς με την ανοχή μας φταίμε για την κατάντια μας
είναι η κατάσταση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης . Το πανεπιστήμιο
έχει μετατραπεί κυριολεκτικά σε χωματερή και κανείς δεν δείχνει να
ενδιαφέρεται.
Πρόκειται για μία ντροπή που προκαλεί θλίψη και
απογοήτευση καθώς κάποιες συμμορίες θεωρούν δικαίωμά τους να αφανίζουν το
σύμπαν. Συμμορίες που άλλες είναι ορατές, τις βλέπουμε και τις ξέρουμε και
άλλες δρουν παρασκηνιακά. Το χειρότερο είναι όσοι πρέπει να επέμβουν και να
σταματήσουν τον πλήρη εξευτελισμό κάθε έννοιας πανεπιστημιακού ιδρύματος
κάθονται και κοιτάζουν. Η διοίκηση του πανεπιστημίου (αν δεν είναι ευθέως
αναμεμειγμένη ), η κυβέρνηση, τα κόμματα (όλα), ο φοιτητικός κόσμος ακόμη και η
κοινωνία που παραμένει ατάραχη και ανέχεται άβουλη και μοιραία την εξέλιξη ενός
ακόμα « εγκλήματος» .
Και όμως έστω και αν το ξεπερνάμε χωρίς να μας απασχολεί
αυτή η αθλιότητα επιβαρύνει και απειλεί και εμάς άμεσα ή έμμεσα . Άμεσα αν τα
παιδιά μας φοιτούν στο ΑΠΘ και η υγεία τους κινδυνεύει πρωτίστως από τη
συσσώρευση των σκουπιδιών, αλλά σε πολλές περιπτώσεις απειλείται και η σωματική
τους ακεραιότητα από τις συμμορίες, αν προσπαθήσουν να αναλάβουν πρωτοβουλία
για τον καθαρισμό του χώρου και βέβαια δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα
μαθήματα και χάνουν ώρες διδασκαλίες ειδικά σε τέτοιες οικονομικές συνθήκες και
έμμεσα γιατί από τους φόρους μας χρηματοδοτούνται τα πανεπιστήμια και βεβαίως
και το ΑΠΘ.
Δηλαδή τι άλλο πρέπει να γίνει για να απαιτηθεί η
παρέμβαση του κράτους;
Εκτός και αν
όπως συμβαίνει πάντα σε κάθε κακοδαιμονία μας ποτέ δεν φταίμε εμείς, φταίνε οι
άλλοι η Τρόϊκα, το μνημόνιο , οι Γερμανοί αλλά πρωτίστως ο ... Χατζηπετρής.
ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ Δ. ΧΡΗΣΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ,Μaster
ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΤΡΙΤΕΚΝΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ