Όπως αναφέρει, στην Ελλάδα, το φορολογικό σύστημα αποτελεί τον πλέον άδικο μηχανισμό ανισοκατανομής του εισοδήματος σε βάρος της μισθωτής εργασίας και σε όφελος των ανώτερων εισοδηματικών στρωμάτων του πληθυσμού. Από την άποψη αυτή είναι χαρακτηριστικό ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι κατέβαλαν ως άμεση φορολογία 6,5 δις ευρώ, 47,9% (2009), 6,9 δις ευρώ, 52,6% (2010), 7,1 δις ευρώ, 55,5% (2011), ενώ οι επιχειρήσεις κατέβαλαν ως άμεση φορολογία 4,7 δις ευρώ, 35,1% (2009), 4,1 δις ευρώ, 30,7% (2010), 3,6 δις ευρώ, 28,7% (2011).
Η φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα, υπογραμμίζει, αυξήθηκε στο 35,6% των μικτών αμοιβών το 2011 από 34,3% το 2000, την στιγμή που ο μέσος όρος στα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ υποχώρησε στο 31,7% το 2011 από 33,3% το 2000. Υψηλότερη κατά 12% σε σχέση με τον μέσο όρο στην Ελλάδα είναι η επιβάρυνση στον μισθό του παντρεμένου εργαζόμενου με δύο παιδιά, καθώς διαμορφώνεται στο 37,8% το 2011 από 35,3% το 2000, την στιγμή όπου ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ υποχώρησε το 2011 στο 25,4% από 27,5% το 2000.
Στο πλαίσιο αυτό, η ΓΣΕΕ διεκδικεί την απόσυρση του φορολογικού νομοσχεδίου και προτείνει ως κεντρική προτεραιότητα εξασφάλισης πρόσθετων πόρων την αποτελεσματική καταπολέμηση της εκτεταμένης φοροδιαφυγής (12 -14 δις ευρώ) και εισφοροδιαφυγής και όχι την εμβάθυνση της οικονομικής εξουθένωσης των μισθωτών και συνταξιούχων