Γράφει :Η Αντωνία Μπούζα
Η ανησυχία για την πορεία της πατρίδας, υπάρχει σε όλους μας!
Κατανοητές οι αντιδράσεις των Ελλήνων, ακόμη και οι πιο δυναμικές,διότι κάθε ημέρα που περνάει αλλάζει προς το χειρότερο η ζωή μας, με μη ορατό το τέλος της δοκιμασίας μας.
Συγχρόνως όμως είναι και η στιγμή, όπου πρέπει να σκεφτούμε πιο υπεύθυνα και ώριμα.
Πρέπει να βάλουμε μία τάξη στη σκέψη μας και να αναλογιστούμε αν αξίζει να χαραμίσουμε τις θυσίες μας και να χαθούμε μέσα σε αοριστίες και ανεύθυνες πολιτικές.
Απέναντί μας και ως εναλλακτική λύση διακυβέρνησης, έχουμε τραγικά ανεπαρκείς πολιτικές δυνάμεις, που απλά χωρίς ούτε καν να τηρούν τα προσχήματα, ρίχνουν συνεχώς λάδι στη φωτιά για να αποκομίσουν κομματικά οφέλη ξεπερνώντας σε λαϊκισμό αντιπολίτευσης και τον κύριο διδάξαντα Γιώργο Παπανδρέου.
Όταν τη δύσκολη ώρα ,αντί όλοι να σηκώσουν τα μανίκια και να στηρίξουν την πατρίδα, διχάζουν με εμφυλιοπολεμικές τακτικές τους Έλληνες, τότε είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να κάνουμε.
Πρέπει να μείνουμε δίπλα στη μόνη πολιτική δύναμη που αρχίζει και επαναφέρει την τρωθείσα αξιοπιστία μας και με αργά αλλά σταθερά βήματα βάζει πιο υγιείς βάσεις στη διαλυμένη από λογικές καμαρίλας Χώρα μας.
Βέβαια, αυτό δε σημαίνει επ΄αόριστον παθητική αποδοχή ή ότι αθωώνει ορισμένα στελέχη της σημερινής Κυβέρνησης που λειτουργούν με καταδικαστέες λογικές του παρελθόντος και με άστοχες δηλώσεις και ενέργειες, τραυματίζουν τη σοβαρή προσπάθεια που γίνεται από πλευράς Κυβέρνησης.
Εδώ αναδεικνύονται και οι ευθύνες όσων επέβαλαν πρόσωπα που ήδη στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό και αποτελούν το πολιτικό προσωπικό που υλοποιεί τις αποφάσεις και την πολιτική της Κυβέρνησης.
Η ανησυχία για την πορεία της πατρίδας, υπάρχει σε όλους μας!
Κατανοητές οι αντιδράσεις των Ελλήνων, ακόμη και οι πιο δυναμικές,διότι κάθε ημέρα που περνάει αλλάζει προς το χειρότερο η ζωή μας, με μη ορατό το τέλος της δοκιμασίας μας.
Συγχρόνως όμως είναι και η στιγμή, όπου πρέπει να σκεφτούμε πιο υπεύθυνα και ώριμα.
Πρέπει να βάλουμε μία τάξη στη σκέψη μας και να αναλογιστούμε αν αξίζει να χαραμίσουμε τις θυσίες μας και να χαθούμε μέσα σε αοριστίες και ανεύθυνες πολιτικές.
Απέναντί μας και ως εναλλακτική λύση διακυβέρνησης, έχουμε τραγικά ανεπαρκείς πολιτικές δυνάμεις, που απλά χωρίς ούτε καν να τηρούν τα προσχήματα, ρίχνουν συνεχώς λάδι στη φωτιά για να αποκομίσουν κομματικά οφέλη ξεπερνώντας σε λαϊκισμό αντιπολίτευσης και τον κύριο διδάξαντα Γιώργο Παπανδρέου.
Όταν τη δύσκολη ώρα ,αντί όλοι να σηκώσουν τα μανίκια και να στηρίξουν την πατρίδα, διχάζουν με εμφυλιοπολεμικές τακτικές τους Έλληνες, τότε είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να κάνουμε.
Πρέπει να μείνουμε δίπλα στη μόνη πολιτική δύναμη που αρχίζει και επαναφέρει την τρωθείσα αξιοπιστία μας και με αργά αλλά σταθερά βήματα βάζει πιο υγιείς βάσεις στη διαλυμένη από λογικές καμαρίλας Χώρα μας.
Βέβαια, αυτό δε σημαίνει επ΄αόριστον παθητική αποδοχή ή ότι αθωώνει ορισμένα στελέχη της σημερινής Κυβέρνησης που λειτουργούν με καταδικαστέες λογικές του παρελθόντος και με άστοχες δηλώσεις και ενέργειες, τραυματίζουν τη σοβαρή προσπάθεια που γίνεται από πλευράς Κυβέρνησης.
Εδώ αναδεικνύονται και οι ευθύνες όσων επέβαλαν πρόσωπα που ήδη στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό και αποτελούν το πολιτικό προσωπικό που υλοποιεί τις αποφάσεις και την πολιτική της Κυβέρνησης.
Η πολυγλωσσία και ο αλαζονικός τρόπος που χειρίζονται
ορισμένοι ευαίσθητα ζητήματα, προβληματίζουν ακόμη και τους πιο επιεικείς και
προκαλούν την αγανάκτιση και δικαίως θα έλεγα, των Ελλήνων.
Εμμονές σε παλαιά και μη ανακυκλώσιμα υλικά, επιφέρουν στασιμότητα και φυσικά δε φέρνουν το νέο αέρα που επιβάλλεται να φυσήξει τόσο στην πατρίδα μας , όσο και στην παράταξή μας!
Εμμονές σε παλαιά και μη ανακυκλώσιμα υλικά, επιφέρουν στασιμότητα και φυσικά δε φέρνουν το νέο αέρα που επιβάλλεται να φυσήξει τόσο στην πατρίδα μας , όσο και στην παράταξή μας!