+modified.jpg)
Το ηρωϊκό ΟΧΙ των Κυπρίων, που συναισθηματικά όλοι επικροτήσαμε, μας έδειξε την ωμή πικρή αλήθεια!
Το ότι οι Ελληνικές δυνάμεις δηλ. Ελλάδα και Κύπρος, έχουν απέναντί τους όχι απαραίτητα εχθρούς όπως κραυγάζουν οι Εθνικιστές και οι Αριστερίζοντες Έλληνες πολίτες που ακόμη διακατέχονται από αντικαπιταλιστικά σύνδρομα, αλλά κράτη που κοιτάζουν μόνο το δικό τους συμφέρον!
Σκληροί διαπραγματευτές οι σύμμαχοί μας των δικών τους συμφερόντων, καλοκοιτάζουν τον πλούτο των Ελλήνων και Κυπρίων, παίζουν σκληρό πόκερ για τα συμφέροντά τους και ξαναχτίζουν συμμαχίες, σε νέα βάση πλέον και με άλλα δεδομένα .
Εμείς οι Έλληνες, άνθρωποι μοναδικοί και ιδιαίτεροι, που πονέσαμε πολύ ηθικά και υλικά, από τις επιπτώσεις του ΟΧΙ απέναντι στο φασισμό το 1940, έχουμε μείνει ιδεοληπτικά στις τότε συμμαχίες και στην κρυφή ελπίδα πως ότι και να μας συμβεί, κάποιο αόρατο χέρι των τότε συμμάχων μας και ιδίως της Ορθόδοξης Ρωσίας, θα μας σώσει έστω και την τελευταία στιγμή.
Δεν μας έγινε μάθημα το πως μεταχειρίστηκε εμάς που χύσαμε το αίμα μας για την ιδέα της ελευθερίας, η διεθνής κοινότητα και πως την ίδια τη Γερμανία και τους τότε συμμάχους της.
Δυστυχώς όμως, λόγω της αλλοπρόσαλλης εξωτερικής μας πολιτικής που δεν έχει σταθερότητα και συνέχεια, ενώ ανάλογα με το ποιός κυβερνά προσαρμόζεται ανάλογα, δίνει την εικόνα αφερεγγυότητας, επιπολαιότητας και μας κάνει αδύναμους συνομιλητές.
Στο εσωτερικό μας, υπάρχουν διαφωνίες για τα παντα από τις αντιπολιτευτικές δυνάμεις, που εδώ και πολλές δεκαετίες ...το μόνο που κάνουν, είναι να ροκανίζουν την εκάστοτε Κυβέρνηση αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις, με αιχμή της αδιαλλαξίας, την έλλειψη συναίνεσης στα σοβαρά και ζωτικής σημασίας για τον Ελληνισμό ζητήματα.
Κοινή διαπίστωση λοιπόν είναι, πως ο κακός μας εαυτός, σωρεύει προβλήματα και μας καθιστά αδύναμους παίκτες στη διεθνή πολιτική κερδοσκοπική πλέον σκακιέρα.
Η Ευρώπη, όχι με τιμωρητική διάθεση όπως αρεσκόμεθα να λέμε θέτοντας τον εαυτό μας στο κέντρο του κόσμου, αλλά με στόχευση λόγω αδυναμίας μας, στην άλωση της ασθενικής μας οικονομίας, θέλει να έχει λόγο στον αμύθητο υπόγειο πλούτο της Ελλάδος και της Κύπρου, γι αυτό λόγω και των πολλών δικών μας αδυναμιών, εφαρμόζει σχέδιο φτωχοποίησής μας.
Εμφανές αυτό κάθε στιγμή που περνάει, με την αδιάλλακτη στάση των εταίρων μας και την διαφορετική αντιμετώπιση άλλων Χωρών με μεγαλύτερες παθογένειες από τις δικές μας.
Από την άλλη, η ισχυρή Ρωσία δεν φαίνεται διατεθειμένη να διαταράξει τις σχέσεις της με τους ισχυρούς της Ευρώπης, ενω διατηρεί προνομιακές σχέσεις με την ίδια τη Γερμανία!
Άρα τι μας μένει να κάνουμε;
Να τρωγόμαστε μεταξύ μας ή να καθήσουμε όλοι μαζί να βρούμε λύσεις και να αναπτύξουμε κι εμείς ο Ελληνισμός, ένα κοινό σχέδιο δράσης για τις επόμενες κινήσεις μας;
Είναι φανερό πως εκτός Ευρώπης, δεν έχουμε καμία τύχη και κανέναν δίπλα μας !
Εντός Ευρώπης, με τα δεδομένα του σήμερα, θα ζήσουμε μεν, θα εξαθλιωθούμε δε και ίσως μετά από πολλά χρόνια, ξανασταθούμε στα πόδια μας!
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!
Οι τραγικές ώρες που περνάμε, ίσως έδωσαν ένα μάθημα και στον αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης κ.Τσίπρα,που ενορχηστρώνει αδιάκοπα εστίες πόλωσης και έντασης.
Δηλαδή, πως πρέπει μειώνοντας την ένταση στις αντιπολιτευτικές του κορώνες, να καθήσει να συζητήσει επί της ουσίας, αξιολογώντας τα νέα δεδομένα και παραμερίζοντας το φθηνό λαϊκισμό, να στηρίξει εν τέλει πολιτικές ή ν΄αναλάβει ακόμη και πρωτοβουλίες!
Όσα μας έχει πει, βασιζόμενα στην "άλλη" λύση των ....φίλων εκτός Ευρώπης, καταρρέουν! Ελπίζουμε πραγματικά, σε ανασύνταξη των Ελληνικών δυνάμεων σε νέα βάση και με άλλες συμμαχίες, που πρέπει από κοινού, να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε!