Σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Der Spiegel, ο κ. Μπόφινγκερ επισημαίνει ότι ενδεχομένως οι Ισπανοί, οι Ιταλοί και οι Πορτογάλοι να μην τρέξουν αύριο στις τράπεζες προκειμένου να αποσύρουν τα χρήματά τους.
«Αν όμως», προσθέτει ο ίδιος, «η κρίση οξυνθεί σε μια χώρα της Ευρωζώνης, οι πολίτες εκεί θα θυμηθούν την περίπτωση της Κύπρου».
Ο γερμανός οικονομολόγος υποστηρίζει ότι αν οι καταθέτες σε όλη την Ευρώπη σπεύσουν να αδειάσουν τους λογαριασμούς τους, «το κόστος της διάσωσης θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το να δοθούν στην Κύπρο τα οικονομικά μέσα προκειμένου να διασώσει τους μικροκαταθέτες της».
Τάσσεται δε υπέρ της πρότασης για
μεγαλύτερη φορολόγηση στους μεγαλοκαταθέτες και στους καταθέτες που
προέρχονται από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Οι ευρωδιασώστες θα μπορούσαν, σε περίπτωση ανάγκης, να χορηγήσουν
πραγματική βοήθεια ακόμη και χαρίζοντας χρήματα», συνεχίζει και τονίζει
ότι «δεν θα οδηγούμεθα σε Αναδιανεμητική Ένωση και στο σπάσιμο ενός
ταμπού, καθώς η Κύπρος αποτελεί μοναδική περίπτωση- καμία άλλη χώρα στην
Ευρωζώνη δεν έχει τόσο κορεσμένο χρηματοπιστωτικό τομέα». Επισημαίνει άλλωστε και το γεγονός ότι καμία άλλη χώρα δεν έχει υποστεί μετάδοση της κρίσης σε τέτοια έκταση, υπενθυμίζοντας την έκθεση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα και τις απώλειες που υπέστη με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Ακόμη όμως και για τα γερμανικά συμφέροντα, επιμένει, το ζήτημα είναι η σταθερότητα του ευρώ και όχι, όπως λέει χαρακτηριστικά, «το πώς θα εξηγούσε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο γερμανικό κοινοβούλιο την παροχή βοήθειας σε μια χώρα η οποία κατηγορείται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος».