Εάν αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζουν εδώ και τρία χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις και η τρόικα, τότε τι είναι;
Ο μέσος Έλληνας δεν ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε να εξοικονομήσει ενέργεια ή να γίνει... Δανός του Νότου, χρησιμοποιώντας ορθολογικά τα ενεργοβόρα συστήματα!
Η μείωση της κατανάλωσης οφείλεται αποκλειστικά σε τρεις λόγους:
• στην αδυναμία των νοικοκυριών να αντεπεξέλθουν στο τεράστιο βάρος της υψηλής φορολογίας, που επιβλήθηκε στην ενέργεια,
• στο λουκέτο που έβαλαν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και
• στο σταμάτημα ολόκληρων γραμμών παραγωγής στις βιομηχανίες.
Παρ’ ότι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν στραφεί σε εξαγωγικές δραστηριότητες για να καλύψουν τη ζημιά από τη μειωμένη ζήτηση στην εσωτερική αγορά, η μείωση της παραγωγής είναι ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο, καθώς η εσωτερική ζήτηση έχει βρεθεί στο ναδίρ και έχει γυρίσει όλη την κοινωνία δεκαετίες πίσω.
Καθίζηση
Καθρέφτης αυτών των εξελίξεων είναι τα στοιχεία του Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ), σύμφωνα με τα οποία η ζήτηση για ηλεκτρισμό στο πρώτο τρίμηνο του χρόνου (Ιανουάριος - Μάρτιος) μειώθηκε κατά περίπου 8% και για πρώτη φορά από το 2005 (οπότε και τα διαθέσιμα στοιχεία) βρέθηκε κοντά στα επίπεδα των 12 εκατ. MWh, ενώ έναν χρόνο νωρίτερα, στο πρώτο τρίμηνο του 2012, ήταν πάνω από 13,1 εκατ. και στο υψηλότερο σημείο βρέθηκε στο πρώτο τρίμηνο του 2008, με περίπου 13,86 εκατ. Αυτό σημαίνει πως σε τέσσερα χρόνια η ζήτηση παρουσίασε καθίζηση της τάξης του 12,8%! Και ακόμη ο κύκλος της κρίσης δεν έχει ολοκληρωθεί!
Έτσι τα νοικοκυριά στενάζουν και όσο περνάει ο καιρός όλο και μεγαλώνει το συνολικό ποσό των λογαριασμών της ΔΕΗ που μένουν απλήρωτοι, με τα τελευταία στοιχεία να κάνουν λόγο για πάνω από 1,3 δισ. ευρώ, ενώ χιλιάδες καταναλωτές σπεύδουν να κάνουν διακανονισμό με την Επιχείρηση, σε μία προσπάθεια να παρατείνουν τον χρόνο της ηλεκτροδότησης και να μη βρεθούν σε πλήρες ενεργειακό κενό.
Την ίδια στιγμή η στρεβλή λειτουργία της αγοράς, με βάση το μοντέλο που έχει επιλεγεί εδώ και σχεδόν μία 15ετία, δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερες «τρύπες», καθώς το ταμείο του Λειτουργού (ΛΑΓΗΕ) μοιάζει με σουρωτήρι! Όποια μέτρα κι αν πάρει η κυβέρνηση, ό,τι και να διατάξει η τρόικα, το έλλειμμα μεγαλώνει, καθώς, όπως σημείωσε σε ρεπορτάζ του το «Π» πριν από 10 μήνες (αρχές Ιουνίου 2012), τα... ξεφτέρια των αρμόδιων φορέων πήγαν να λύσουν το πρόβλημα χορηγώντας δάνειο (!).
Αποτέλεσμα; Η «τρύπα» στον ΛΑΓΗΕ να φτάσει (ίσως και να ξεπερνά) τα 500 εκατ. ευρώ! Όπως ήταν φυσικό, λοιπόν, το πρόβλημα γίνεται όλο και μεγαλύτερο, με αποτέλεσμα να απαιτούνται νέα μέτρα. Κι όποτε ακούμε για μέτρα, ο νους μας πηγαίνει στην πρόσθετη επιβάρυνση των καταναλωτών.
Οι εξελίξεις και η κρισιμότητα της κατάστασης καταγράφεται και στην ανακοίνωση που εξέδωσε η τρόικα τη Δευτέρα. Η λακωνική αναφορά στα ενεργειακά αποτυπώνει το... βάθος των νέων μέτρων που έρχονται, καθώς μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι η τρόικα και η κυβέρνηση συμφώνησαν στην τελευταία διαπραγμάτευση για μέτρα που αφορούν τη «μεταρρύθμιση του τομέα του ηλεκτρισμού, ώστε να διασφαλίζεται η χρηματοοικονομική σταθερότητά του και να αποφευχθεί η διόγκωση των χρεών».
Επιβάρυνση
Όλα αυτά οδηγούν σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα: Όσο κυβέρνηση και τρόικα συνεχίζουν την εφαρμογή της ισοπεδωτικής πολιτικής, η επιβάρυνση των καταναλωτών, με κάθε τρόπο, θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Εξειδικεύοντας στην ηλεκτρική ενέργεια και με δεδομένο ότι τον Μάιο και τον Ιούλιο έρχονται οι δύο επόμενες δόσεις αυξήσεων στα τιμολόγια (όπως έχουν αποφασιστεί από τον Δεκέμβριο), το «μάρμαρο» θα το πληρώσει και πάλι η κοινωνία στο σύνολό της, δηλαδή τόσο οι οικιακοί πελάτες της ΔΕΗ όσο και η παραγωγή.
Όμως, οι καταναλωτές δεν έχουν καμία ευθύνη για τα στραβά κι ανάποδα της αγοράς. Αντίθετα, επιβαρύνονται με το περιβόητο «Τέλος ΑΠΕ» που πλέον ονομάζεται ΕΤΜΕΑΡ (Ειδικό Τέλος για τη Μείωση Εκπομπών Αερίων Ρύπων), το οποίο το πληρώνουν ανελλιπώς, αλλά ποτέ δεν κλείνουν οι «τρύπες». Έτσι τα... σαΐνια της ενεργειακής πολιτικής, μαζί με τους τροϊκανούς, σκοπεύουν να κάνουν και πάλι την ίδια... πατάτα: Να αυξήσουν το ΕΤΜΕΑΡ (άρα να μας επιβαρύνουν όλους) και να μειώσουν τις ταρίφες με βάση τις οποίες πληρώνονται οι παραγωγοί ενέργειας με συστήματα ΑΠΕ, οδηγώντας ακόμη περισσότερους μικρομεσαίους επιχειρηματίες στον Καιάδα της κρίσης.
Υπάρχει και χειρότερο! Την Τρίτη, μιλώντας στο συνέδριο του «Economist», ο αρμόδιος υφυπουργός Μάκης Παπαγεωργίου... υποσχέθηκε μικρές αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ τον Μάιο. Ωστόσο, μέσα στην ασάφειά του ήταν σαφέστατος ως προς το τι θα γίνει τον Ιούλιο, λέγοντας ότι «τα τιμολόγια των καταναλωτών θα απελευθερωθούν. (...) Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής», ενώ υπογράμμισε πως «δεν θα παρεμβαίνει το κράτος πια» και όλα θα διαμορφώνονται με γνωμοδότηση της ΡΑΕ!
Για όσους δεν κατάλαβαν, έρχονται τεράστιες αυξήσεις στην τιμή της κιλοβατώρας, εάν όλα υπολογιστούν με βάση το κόστος παραγωγής ή εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική του ενεργειακού «μείγματος», υπολογίζοντας, μαζί με τον πάμφθηνο λιγνίτη, και την ακριβή παραγωγή από μονάδες φυσικού αερίου!
Και για να διαλυθεί και η τελευταία αυταπάτη, καλό είναι να ρίξουμε μία ματιά στα τελευταία στοιχεία της Eurostat, σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., όπου οι αγορές ηλεκτρισμού έχουν απελευθερωθεί, οι τιμές για την οικιακή κατανάλωση έχουν διπλασιαστεί (σε ορισμένες χώρες, όπως η Τσεχία και η Λιθουανία είναι σχεδόν τριπλάσιες) σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2000, ενώ και το βιομηχανικό ρεύμα έχει σημειώσει αλματώδη αύξηση, που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά το 100%!..
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ