Ο ομοφυλόφιλος πολιτικός όμως, είναι μάλλον συνηθισμένος στους χαρακτηρισμούς αναφορικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του και φαίνεται απολύτως συμβιβασμένος με την ιδέα ότι κάποιοι θα συνεχίσουν να τον χρησιμοποιούν ως μέσο για να βλάψουν το πολιτικό του προφίλ.
Η αναφορά του βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Παναγιώταρου, στο πρόσωπο του Γκίντο Βεστερβέλε ως «κυρία Βεστερβέλε», κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη Βουλή με αφορμή τις γερμανικές αποζημιώσεις και την επίσκεψη Σόιμπλε, μπορεί να προκάλεσε αντιδράσεις εντός του Κοινοβουλίου, όμως είναι μάλλον απίθανο να κατάφερε να ταράξει τον ίδιο τον Γερμανό υπουργό.
Κατά το παρελθόν, άλλωστε, έχει χειριστεί αντίστοιχες βολές κατά της προσωπικής του ζωής με την αξιοπρέπεια που θα περίμενε κανείς από έναν άνθρωπο που επέλεξε να δημοσιοποιήσει την ομοφυλοφιλία του χωρίς πολλά λόγια, αλλά με πράξεις. Τον Μάιο του 2012, για παράδειγμα, το Βερολίνο είχε αντιδράσει έντονα στην προσβολή που εξαπέλυσε ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο εναντίον του Βεστερβέλε, λέγοντας πως «καλύτερα να είσαι δικτάτορας παρά γκέι», με αφορμή σχόλιο του Γερμανού ΥΠΕΞ για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Εκείνος όμως, αρκέστηκε απλά να σχολιάσει ότι «η δήλωση Λουκασένκο μιλά από μόνη της».
Αντίστοιχα, σιγήν ιχθύος είχε τηρήσει και τον Νοέμβριο του 2010, όταν μέσω του WikiLeaks είχε διαρρεύσει στη δημοσιότητα απόρρητο έγγραφο, χρονολογούμενο από τον Μάρτιο του 2009, σύμφωνα με το οποίο οι ΗΠΑ τον χαρακτήριζαν «άπειρο άγριο χαρτί» με «πληθωρική προσωπικότητα» που τον καθιστούσε «αναξιόπιστο». Παρά τον σάλο που είχαν προκαλέσει οι παραπάνω αποκαλύψεις, ο νιόπαντρος τότε Βεστερβέλε είχε επιλέξει να μην κάνει κάποιο σχόλιο.
Με μόνιμα ηλιοκαμένο look, που μαρτυρά την αγάπη του για τα υπαίθρια σπορ και πάντα προσεγμένο ντύσιμο, που αναδεικνύει την καλή φυσική του κατάσταση, ο 51χρονος πολιτικός από τη Βόννη ακολουθούσε ανέκαθεν ένα ελαφρώς εξεζητημένο lifestyle που δεν συμβάδιζε με αυτό των υπόλοιπων Γερμανών πολιτικών. Εχοντας εμφανιστεί στο «Big Brother» και έχοντας γράψει με μπογιά στις σόλες των παπουτσιών του τον στόχο του 18% που είχε βάλει το κόμμα του, FDP, στο πλαίσιο προεκλογικής καμπάνιας, έχει φλερτάρει αρκετές φορές με τον χαρακτηρισμό του «γελοίου».
Ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας του όμως, υπήρξε πάντοτε σοβαρός. Ο Γκίντο Βεστερβέλε επέλεξε να κάνει το δικό του «coming out» το 2004 με ένα μάλλον ηχηρό τρόπο, καταφτάνοντας στο πάρτι των 50ών γενεθλίων της Γερμανίδας καγκελάριου Ανγκελα Μέρκελ συνοδευόμενος από τον επί εξαετίας σύντροφό του Μίκαελ Μροντς. Το ζευγάρι έκτοτε έκανε πολλές δημόσιες εμφανίσεις, κατά τις οποίες φρόντιζε να μη δίνει λαβές για σχόλια. Μοναδική εξαίρεση το βράδυ των εκλογών του 2009, όταν ως αρχηγός του FDP, παρασυρμένος από το καλό εκλογικό αποτέλεσμα, ο Βεστερβέλε υπήρξε αρκετά πιο εκδηλωτικός από το συνηθισμένο, κρατώντας συνεχώς δίπλα του τον αγαπημένο του. Από εκείνη τη μέρα και μετά ο Μροντς άρχισε να συνοδεύει τον Βεστερβέλε όχι μόνο σε διάφορα events εντός Γερμανίας, αλλά και εκτός. Γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να κατηγορηθεί ότι εκμεταλλεύεται τα ταξίδια και τις επαφές του Βεστερβέλε για να προωθήσει τη δουλειά του ως διοργανωτής μεγάλων αθλητικών events και μάνατζερ αθλητών.
Σε αντίθεση με τον Βεστερβέλε πάντως, ο Μροντς έχει υπάρξει πιο φλύαρος όσον αφορά τον δεσμό τους. Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο περιοδικό «Bunte», σχεδόν ένα χρόνο μετά τη δημοσιοποίησή της, ο 46χρονος μάνατζερ δεν δίστασε να αποκαλύψει ακόμα και πτυχές της καθημερινότητάς τους. «Ο Γκουίντο κι εγώ μαγειρεύουμε εναλλάξ, ανάλογα με τη διάθεσή μας. Επίσης, μας αρέσει πολύ να κάνουμε ταξίδια και να παρακολουθούμε όπερα» είχε πει αναφορικά με τα κοινά τους ενδιαφέροντα, ενώ αποκάλυψε ότι ο Βεστερβέλε του κάνει συχνά πυκνά εκπλήξεις. Αν και -όπως είχε παραδεχτεί τότε- θα ήθελαν να αποκτήσουν ένα παιδί, ξέρουν ότι κάτι τέτοιο δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση.
Δεδομένου ότι ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου δεν αναγνωρίζεται στη Γερμανία, το ζευγάρι επισημοποίησε τη σχέση του προβαίνοντας σε αστική ένωση στο δημαρχείο της Βόννης τον Σεπτέμβριο του 2010. Η τελετή έγινε υπό άκρα μυστικότητα, παρουσία μονάχα στενών συγγενών και φίλων, γι' αυτό και η Μέρκελ το πληροφορήθηκε μέσω τηλεφώνου αργά το βράδυ της ίδιας μέρας.