Έτσι, κατά την διάρκεια των αιώνων πολίτες αψηφώντας ή αγνοώντας κινδύνους που εντόπιζαν έδωσαν την ψήφο τους και αφέθηκαν στην ψευδαίσθηση πως τα πράγματα θα πάνε καλύτερα με ένα μαγικό τρόπο. Η ελπίδα μάλιστα έγινε πεποίθηση με την αλματώδη ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών , κυρίαρχη ιδεολογία και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού για χρόνια ήταν πως θα εργαζόμαστε λιγότερο και πως θα καταναλώνουμε περισσότερο.
Στο Αμερικάνικο όνειρο επένδυσαν πολιτικές ιδεολογίες και στην χώρα μας θα μου επιτρέψετε όμως να σημειώσω χωρίς να κρατήσουν και κάποια προσχήματα ,όπως εύγλωττα αναφέρει παλιός υπουργός οικονομικών όταν προκλήθηκε για τον τρόπο που διαχειρίστηκε τα δημόσια οικονομικά απάντησε αποστομωτικά ότι «τα έδωσε όλα».
Η κυρίαρχη λοιπών ιδεολογία για δεκαετίες στη χώρα μας ήταν ότι μπορούμε να έχουμε λεφτά τζάμπα, να ευημερούμε με σταθερή δανειακή υποστήριξη από το εξωτερικό, να βρίσκουμε μία δουλειά στο δημόσιο κατά το δοκούν, και να εξασφαλίζουμε τα του βίου μας , εφόρου ζωής, χρηματοδοτούμενοι από το δημόσιο τομέα , ο οποίος δημόσιος τομέας χρηματοδοτούνταν, συνεχώς από τους παγκόσμιους δανειστές, αυξάνοντας το δημόσιο, εθνικό χρέος της χώρας σε δυσθεώρητα και, εν κατακλείδι, μη βιώσιμα ύψη. Τώρα όμως που ήρθε η ώρα να πληρώσουμε τον ...πατσά αντιδρούμε λες και βγήκαμε από ένα συνεχές λήθαργο και καταριόμαστε το πολιτικό σύστημα, τα προνόμια των βουλευτών και ότι άλλο μας κάνει να πιστεύουμε πως στο δημοσιονομικό φόνο που επιτελέστει εμείς δεν είμαστε συνένοχη.
Πάμε τώρα να αφήσουμε το αμετανόητο στρουθοκαμηλισμό που μας διακατέχει εμάς τους Έλληνες για να δούμε ένα άλλο παράδειγμα καθώς όπως σημείωσα η εξαπάτηση των ψηφοφόρων δεν αποτελεί Ελληνικό αλλά παγκόσμιο φαινόμενο. Στην Γερμανία αυτή την περίοδο οι Γερμανοί πολίτες καλούνται να επιλέξουν με ποιον πολιτικό ηγέτη θα πορευτούν τα επόμενα χρόνια και εκεί λοιπόν με βάση τις μέχρι τώρα έρευνες για το τι θα επιλέξουν οι ψηφοφόροι όλοι καταλήγουν πως με σχετική ευκολία θα επικρατήσει η σημερινή καγκελάριος. Το ερώτημά ωστόσο είναι το γιατί οι Γερμανοί πολίτες κάνουν αυτή την επιλογή, άποψη μου είναι πως έχουν πιστέψει το παραμύθι ότι μπορούν να ευημερούν διαχρονικά εις βάρος των αδυνάτων λαών για τους οποίους θα λειτουργούν ως δημοσιονομικός δάσκαλος που επιβραβεύει ή τιμωρεί τις χώρες του νότου ανάλογα με το πως τα πήγαν στα μαθήματά τους.
Δεν θα πάψω να πιστεύω στην ορθολογική σκέψη που διαθέτουν οι Γερμανοί στην ικανότητα τους να βάζουν στόχους και να τους πετυχαίνουν ωστόσο εδώ πρέπει να καταλάβουν πως η Ευρωπαϊκή οικονομία για να σταθεί στα πόδια της πρέπει όλοι οι παίχτες που την αποτελούν να νιώσουν ότι έχουν κάτι να κερδίσουν αλλιώς το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα διαλυθεί σαν χάρτινος πύργος.
Ωστόσο και για τους Έλληνες και για τους Γερμανούς ίσως ταιριάζει ένα από τα παραμύθια του Καραγκιόζη. Καθώς ο μεν Καραγκιόζης ,βλέπε Ελλάς,πιστεύει ότι μπορεί να ξεφύγει με την μπαγαποντιά, ο δε Βεζίρης , βλέπε Γερμανία,πιστεύει ότι μπορεί να περάσει το δικό του με την ισχύ του. Και οι δύο έχουν κάνει ένα τρομερό λάθος. Και ο μικρός, ο αδύναμος Έλληνας, δεν μπορεί επ άπειρον να τα καταφέρνει με ψεύτικες υποσχέσεις, και ο μεγάλος, ο ισχυρός Βεζίρης, δεν μπορεί να επικρατήσει επί μακρόν με τον βούρδουλα και την πυγμή. Όπως ο Έλληνας ήρθε η στιγμή που έχασε και τα αυγά και τα καλάθια, έτσι θα έρθει, αργά ή γρήγορα και η στιγμή που και ο Γερμανός θα χάσει και την ...μπύρα και τα λουκάνικα.
Όπως ο Έλληνας, έχασε ως δια μαγείας, μέσα σε τρία χρόνια μεγάλο μέρος της πλαστής ευημερίας που βασιζόταν σε δανεικά και αγύριστα, έτσι και ο Γερμανός αν δεν αλλάξει την αυστηρή σημερινή του στάση , θα ξυπνήσει μία μέρα, είτε με καγκελάριο την Μέρκελ , είτε με κάποιον άλλο, και θα ανακαλύψει ότι αυτή η εξαιρετική ζηλευτή θέση που έχει προσωρινά κατακτήσει στο παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό σκηνικό, θα έχει καταστραφεί, διότι το φάσμα της «γερμανικής κατοχικής μπότας» που θα έχει επικρατήσει στην Ευρώπη, θα έχει διαλύσει την Ευρωζώνη, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Δυστυχώς τα πολιτικά παραμύθια δεν έχουν αίσιο τέλος καθώς συνήθως στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό,όπου γαμπρός Έλληνες,Γερμανοί ή όπου γης πολίτες-ψηφοφόροι , πολίτες πάντα γελαστοί αλλά πάντα γελασμένοι ...
ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ Δ. ΧΡΗΣΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ,Μaster ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΡΙΤΕΚΝΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ