Στη διάρκειά του θα ληφθούν αποφάσεις εξαιρετικά κρίσιμες για την πορεία της χώρας μας τις επόμενες δεκαετίες.
Στις 14 Οκτωβρίου και ενώ η τρόικα θα βρίσκεται στην Αθήνα ελέγχοντας εξονυχιστικά την κατάσταση της οικονομίας μας, στο Λουξεμβούργο θα τεθεί επίσημα στο Eurogroup το θέμα του ελληνικού χρέους, που όλοι πλέον παραδέχονται ότι παρά τις αιματηρές, αναγκαστικές θυσίες στις οποίες υποβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια οι Ελληνες εξακολουθεί να μην είναι «βιώσιμο».
Στην πραγματικότητα η συζήτηση αυτή έχει ήδη ξεκινήσει εδώ και καιρό. Στο παρασκήνιο, μάλιστα, εξελίσσεται τους τελευταίους μήνες μια σκληρή κόντρα Ευρωπαϊκής Ενωσης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με επίκεντρο ένα νέο, τελικό «κούρεμα» του χρέους μας.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για άλλο ένα επεισόδιο στην υπόγεια σύγκρουση Ουάσιγκτον - Βερολίνου, για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπισθεί η οικονομική κρίση στην Ευρώπη.
ΟΠΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΕΙ από τις Βρυξέλλες ο ανταποκριτής της «R» Θάνος Αθανασίου, σε ένα άκρως αποκαλυπτικό ρεπορτάζ που θα διαβάσετε αναλυτικά στις επόμενες σελίδες, στα ηγετικά κλιμάκια της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας επικρατεί η εκτίμηση ότι η χώρα μας δεν θα μπορέσει να βγει στις αγορές το επόμενο καλοκαίρι, ότι το χρέος της δεν πρόκειται να πέσει στο 120% του ΑΕΠ το 2020, ότι το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν θα συνεχίσει να συρρικνώνεται και το 2014 και ότι η χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος δεν είναι εξασφαλισμένη. Ολες αυτές οι δυσοίωνες προβλέψεις, μάλιστα, αναμένεται να διατυπωθούν και επίσημα στο κρίσιμο Eurogroup της 14ης Οκτωβρίου. Και βέβαια αν δεν υπήρχαν οι γερμανικές εκλογές το ΔΝΤ θα είχε ήδη ανοίξει το θέμα προ πολλού.
Αλλωστε, η προειδοποίηση-απειλή, που εδώ και μήνες απευθύνει το Ταμείο προς την Ε.Ε. στο παρασκήνιο, είναι σαφής: «Ή λύνετε οριστικά το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους ή εμείς αποχωρούμε»...
Και μετά τις 22 Σεπτεμβρίου, που οι κάλπες στη Γερμανία θα έχουν πλέον δώσει αποτέλεσμα, είναι βέβαιο ότι η Κρ. Λαγκάρντ θα ανεβάσει τους τόνους. Μέχρι τότε θα μιλούν μόνον οι Γερμανοί...
Ο Β. ΣΟΪΜΠΛΕ προσπαθεί ήδη με δηλώσεις του να προκαταλάβει τις ευρωπαϊκές αποφάσεις του φθινοπώρου καθοδηγώντας τις εξελίξεις προς την κατεύθυνση που συμφέρει το Βερολίνο, το οποίο είναι πλέον προφανές ότι επιθυμεί να κρατήσει την Ελλάδα προσδεδεμένη στο άρμα του, παρατείνοντας τις μνημονιακές υποχρεώσεις και δεσμεύσεις της επ’ αόριστον. Οι Γερμανοί δεν θέλουν οριστική και μόνιμη λύση του ελληνικού προβλήματος μέσα από ένα γενναίο «κούρεμα» χρέους. Θέλουν επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής έως και κατά 50 έτη, μείωση επιτοκίων, διεύρυνση της περιόδου χάριτος στη διάρκεια της οποίας η χώρα δεν θα πληρώνει χρεολύσια, επιστροφή κερδών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από ελληνικά ομόλογα μέσω του τραπεζικού συστήματος, ίσως και αύξηση της κοινοτικής συμμετοχής στο επόμενό μας ΕΣΠΑ, αλλά όχι «κούρεμα». Προτιμούν να εκταμιεύσουν ένα νέο, πρόσθετο δάνειο 12-14 δισ. ευρώ προς τη χώρα μας, πέραν των χρημάτων που απομένουν από το σημερινό πακέτο, επιβάλλοντάς της ένα ακόμη -το τρίτο κατά σειρά- μνημόνιο, παρά να δώσουν επιτέλους ένα τέλος στο δράμα των Ελλήνων.
Ο ΚΟΜΠΟΣ έφτασε στο χτένι. Μετά από τρία χρόνια άγριας λιτότητας, που οδήγησε την ελληνική κοινωνία στην οικονομική εξαθλίωση, με την ανεργία να καλπάζει, τα λουκέτα να πολλαπλασιάζονται και το δημόσιο χρέος να έχει πιάσει παρ’ όλα αυτά «ταβάνι», αντί να μειώνεται, είναι ηλίου φαεινότερον ότι πρέπει να αλλάξουμε ρότα. Ο δρόμος της τρόικας έχει πλέον αποδειχθεί περίτρανα ότι οδηγεί τους πολίτες στη φτώχεια, την απογοήτευση, τη δυστυχία και τη χώρα στην περιθωριοποίηση, την εξάρτηση, την υποτέλεια. Δεν τα αξίζει αυτά ούτε ο Ελληνας, ούτε η Ελλάδα. Ηρθε η ώρα να πούμε επιτέλους όχι στους γερμανικούς σχεδιασμούς, όχι στην παρουσία της τρόικας στη χώρα, όχι σε ένα νέο μνημόνιο, όχι σε λύσεις που μειώνουν επικίνδυνα την εθνική μας ανεξαρτησία, αποτεφρώνουν ό,τι απέμεινε όρθιο και ζωντανό στην ελληνική οικονομία και πλήττουν βάναυσα το ήδη χαμηλό βιοτικό επίπεδο και εντέλει την αξιοπρέπεια των πολιτών. Η κυβέρνηση έχει χρέος να επιδιώξει άμεσα μόνιμη και οριστική λύση στο θέμα του δημόσιου χρέους. Να μη δεχθεί νέα μνημόνια και νέα μέτρα. Και βέβαια να απαιτήσει πραγματική, γενναία ευρωπαϊκή ενίσχυση για την επανεκκίνηση και την ανάπτυξη της οικονομίας μας. Η αντοχή και η ανοχή της ελληνικής κοινωνίας εξαντλήθηκε!
Real.gr