Οι
αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί. Η αύξηση κατανάλωσης καυσόξυλων από το 2009 έως το 2012 άγγιξε περίπου το 70%, σύμφωνα με στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ), ενώ ακόμη δεν υπάρχει ο απολογισμός για το 2013.
«Ο καθένας γνωρίζει σήμερα το πρόβλημα» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Χρήστος Ζερεφός, καθηγητής της Φυσικής της Ατμόσφαιρας, τονίζοντας πως, όπως στο παρελθόν υπήρχε ο μεγάλος και ο μικρός δακτύλιος στην Αθήνα για το νέφος, η αντιμετώπιση του προβλήματος της αιθαλομίχλης «πρέπει να εξεταστεί με τον ίδιο τρόπο». «Να μην καίμε ξύλα συγκεκριμένες μέρες μέσα στο χρόνο. Οι πάσης είδους καύσεις αυξάνονται όταν υπάρχει κρύο και άπνοια, για παράδειγμα τα περασμένα Χριστούγεννα. Γι αυτό, καλό θα είναι τις κρύες νύχτες που δεν φυσάει, οι πολίτες να μην ανάβουν τα τζάκια, αλλά να επιλέγουν άλλον τρόπο να ζεσταθούν. Επίσης, πρέπει να προσέχει πολύ ο κόσμος τι ξύλα καίει, εάν τα ξύλα είναι με βερνίκι, το βερνίκι καιγόμενο δημιουργεί ενώσεις οι οποίες μπορεί να είναι καρκινογόνες.
Πρέπει να προσέχει αν η καύση είναι καλή ή κακή, καθώς αν είναι κακή κινδυνεύει ακόμη και με θάνατο από το μονοξείδιο του άνθρακα». Αναφερόμενος στην ευσυνειδησία που χρειάζεται να διακρίνει τις επιλογές μας, ο κ. Ζερεφός υπογραμμίζει: «Όταν επιβαρύνουμε την ατμόσφαιρα με πάσης είδους επικίνδυνα αέρια, τα αναπνέουμε όχι μόνο εμείς οι μεγάλοι αλλά και οι μικροί, που δεν χρωστούν τίποτα. Αυτό πρέπει να σκεφτούν όλοι για να δράσουν αντίστοιχα. Θα πρέπει να ξέρουν ότι το παιδί τους θα αναπνεύσει το ίδιο καρκινογόνο υλικό που αναπνέουν όλοι».