Ο Μάξιμος Μουμούρης πρωταγωνιστεί στη νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη Μικρά Αγγλία εξομολογείται στο People τις... 3 1/2 αγάπες του, ενώ εξηγεί γιατί είναι «ναυτικός της πόλης».
Τι κι αν κάθεται σε ένα πολύβουο καφέ; Ο Μάξιμος Μουμούρης σημειώνει, υπογραμμίζει, είναι «χαμένος» στις σελίδες το θεατρικού Τίμων, ο Αθηναίος, όπου θα πρωταγωνιστήσει σε λίγες μέρες. Τον «καρφώνουν» τα βλέμματα των γυναικών, εκείνος όμως δεν ποντάρει στην εικόνα του. Ο μικρόκοσμός του είναι γεμάτος από σενάρια και θεατρικά. Η αλήθεια του; Mακριά από χρυσόσκονη. Όνειρό του να πρωταγωνιστεί στην αγκαλιά... 3 ½ γυναικών!Αν, κάποια χρόνια πριν, είχες πάρει διαφορετική απόφαση, σήμερα απέναντί μου θα είχα έναν μπασκετμπολίστα;
Τώρα πια θα ήμουν ένας βετεράνος μπασκετμπολίστας. Τον πρώτο χρόνο που πήγα στη δραματική σχολή, δούλευα και παράλληλα είχα και τις προπονήσεις στον Πανιώνιο. Εκ των υστέρων καταλαβαίνω ότι τότε και στον αθλητισμό και στην υποκριτική ήμουν μέτριος. Βέβαια, χάρη στο μπάσκετ, απέκτησα πειθαρχία. Τελικά, η ζυγαριά έκλινε προς την τέχνη και σήμερα νιώθω πολύ καλά μέσα στην υποκριτική.
Η υποκριτική έχει αλλάξει την προσωπικότητά σου;
Αυτό που μου έλειπε όταν έπαιζα μπάσκετ και το κέρδισα χάρη στο θέατρο ήταν η αυτοπεποίθηση. Σήμερα έχω αυτοπεποίθηση, όχι βέβαια χωρίς μέτρο, αλλά το θέατρο μου έδωσε μια δύναμη να ψάχνω τη δουλειά μου και τον εαυτό μου. Στη σκηνή δοκιμάζω τα πάντα. Στη ζωή μου, όχι και τόσο.
Πώς βρέθηκες στη νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη, Μικρά Αγγλία;
Με κάλεσε ο κ. Βούλγαρης. Όπως φαίνεται, του έκαναν οι συνδυασμοί προσώπων, γιατί ο κινηματογράφος είναι εικόνα και πρόσωπα. Αν ένας ήρωας έχει κάποια χαρακτηριστικά, τότε καλό θα είναι να τα έχει και ο ηθοποιός που τον ερμηνεύει. Για το ρόλο του Νίκου, π.χ., κάναμε διάφορα πειράματα στην εμφάνιση. Στην αρχή είχα μακρύ μούσι, μετά μου ζητήθηκε να το ξυρίσω και να αφήσω μουστάκι. Καταλήξαμε να αφήσω μούσι.
Δέκα εβδομάδες γυρισμάτων ανάμεσα σε Αθήνα και Άνδρο. Το διαρκές δρομολόγιο επηρέασε την καθημερινότητά σου;
Ήταν δύσκολη περίοδος, αλλά ταυτόχρονα ήταν και μεγάλη η όρεξή μου για δουλειά κι έτσι ήρθε μια ισορροπία. Οι κόρες μου ένιωσαν την απουσία μου, όμως, επειδή είναι ακόμη πολύ μικρές, μπορείς να τους δώσεις άλλα πράγματα και να μην επηρεαστούν τόσο. Όταν επέστρεφα, ήμουν συνέχεια μαζί τους.
Ποιος καλομαθαίνει ποιον, εσείς τα κορίτσια ή εκείνα εσάς;
Εκατέρωθεν! Προσπαθώ να είμαι αυστηρός, το αντίβαρο της «ασυδοσίας» των παππούδων και των γιαγιάδων, αλλά δεν τα καταφέρνω. Επειδή λείπω αρκετά, λόγω των γυρισμάτων, όταν γυρίζω, με γεμίζουν φιλιά και με κοιτάνε με ένα θαυμασμό που δεν έχω νιώσει ποτέ από ανθρώπινα μάτια.
Στο έργο οι άντρες «παλεύουν» με τα κύματα και, όταν επιστρέφουν από το μπάρκο, τα παιδιά τους σχεδόν δεν τους αναγνωρίζουν. Ποιος είναι ο δικός σου ρόλος στην οικογένεια;
Νιώθω ότι είμαι «ναυτικός της πόλης», γιατί στη δουλειά μου δεν υπάρχουν ωράρια. Τα παιδιά συνηθίζουν σε αυτή την κατάσταση, φτάνει να μην υπερβάλλεις, όμως δεν πιστεύω ότι είμαι απών από τη ζωή τους. Κάθε μέρα προσπαθώ να γίνομαι και καλύτερος. Δυστυχώς, δεν υπάρχει το εγχειρίδιο του σωστού πατέρα, μόνο χρηστικές συμβουλές, π.χ., πώς να αλλάξεις πάνες. Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη, όση έχεις μέσα σου και ακόμα περισσότερη. Παλιότερα δεν ήμουν τόσο δοτικός. Τώρα με τα παιδιά έχω αλλάξει, έμαθα την ανιδιοτελή αγάπη.
Έχασες τη μητέρα σου όταν ήσουν 8 χρόνων. Πώς ήταν η ζωή που μοιραζόσουν με τον πατέρα και τον Σάντρο, τον αδελφό σου;
Ήμασταν μια ιδιάζουσα μορφή οικογένειας, αλλά και τότε και σήμερα υπάρχει ένα πολύ ισχυρό δέσιμο ανάμεσά μας. Ο πατέρας μας μας έδωσε απόλυτη ελευθερία και αρχές που μας «κράτησαν», μας έσωσαν και μας οδήγησαν στα σωστά μονοπάτια. Παράλληλα με αυτό το δέσιμο, καθώς ενηλικιωνόμασταν, ο Σάντρο κι εγώ ακολουθούσαμε τη δική μας ξεχωριστή πορεία. Το σπίτι ήταν γεμάτο φίλους, είτε για να δούμε μπάλα είτε απλά για να κάνουμε... τίποτα. Γενικά, όμως, ήμασταν καλόβολα παιδιά. Ο πατέρας μου, από επιλογή του, δεν ξαναπαντρεύτηκε και, χάρη σε εκείνον, δεν μας έλειψε ποτέ τίποτα. Ο πατέρας και η μητέρα μου, όσο καιρό την είχα, μας εμφύσησαν το μέτρο, την αξιοπρέπεια, την ηθική.
Κάποιοι στις σχέσεις τους ψάχνουν τις αδερφές ψυχές, κάποιοι άλλοι το άλλο τους μισό. Εσύ τι ανακάλυψες στη Νάντια;
Ανακαλύπτω συνέχεια νέες πλευρές της και αυτός είναι ένας λόγος που είμαστε μαζί. Η Νάντια με κρατάει σε εγρήγορση. Έχει πολύ ισχυρή προσωπικότητα και αυτό μου έλειπε όταν τη γνώρισα. Είναι αποφασιστική, συγκεκριμένη και παράλληλα ανοιχτή και δεκτική. Τα όριά της είναι τα δύο άκρα, δεν υπάρχει ενδιάμεσο στη Νάντια και μπορεί αυτή η πλευρά να δημιουργεί αντιπαραθέσεις, αλλά, την ίδια στιγμή, με γοητεύει! Μπορεί να γίνει ο πιο αυστηρός κριτής μου, αλλά και η ερωμένη μου.
Αν η σύζυγός σου δεν ήταν πολιτικός, θα ήσουν πιο επικριτικός με τους πολιτικούς;
Είμαι αρκετά επικριτικός. Δεν ήμουν ποτέ των άκρων, πάντα ανήκα στο μεσαίο χώρο. Εκεί πίστευα κι εκεί πιστεύω ότι υπάρχουν οι λύσεις.
Η κρίση άλλαξε την πραγματικότητά σου;
Δεν περίμενα αυτό που ζούμε. Με έπιασε κι εμένα «από τα μαλλιά». Όπως συμβαίνει στους περισσότερους, έτσι κι εγώ έχω επηρεαστεί οικονομικά και ψυχολογικά. Αυτό που παραμένει σταθερό είναι η ποιότητα της ζωής μου, γιατί πάντα είχα μάθει στο «επιπλέον». Τώρα μαθαίνω στο «λιγότερο επιπλέον» και δεν με πειράζει. Παράλληλα, η κρίση με έκανε πιο πολιτικοποιημένο. Παλιά μιλούσα μόνο για τέχνη ή περί ανέμων και υδάτων. Τώρα συζητάω για πολιτική. Διαβάζω, ενημερώνομαι.
Δεν σου λείπει ένα ακόμα παιδί, ένα αγοράκι για να παίζετε μπάσκετ παρέα;
Θα σου πω κάτι που γνωρίζουν μόνο οι δικοί μας άνθρωποι. Το Φεβρουάριο περιμένουμε και την τρίτη μας κόρη. Δεν ήταν κάτι προγραμματισμένο. Ήρθε «μπουμ», ένα δωράκι, ένα... εξτραδάκι. Τα παιδιά είναι ευλογία και θα κάνω τα πάντα για να τα βγάλουμε πέρα. Ελπίζω στο μέλλον οι κόρες μου να είναι υπερήφανες για εμένα και να έρθουν να μου πουν «ήσουν καλός πατέρας!».
Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.
protothema.gr